New York City | C.S.

106.

Zodra ik de deur van mijn eigen appartement opende hoorde ik voetstappen in mijn richting en de stem van Noa die mijn naam zei. Stilletjes liep ik naar binnen. Ik moest alles aan Noa gaan vertellen, met minder zou ze geen genoegen nemen, helaas in dit geval. Noa deed de deur voor me dicht en trok me mee naar de bank, waar ze me op duwde en naast me ging zitten. "Vertel! Wat deed je bij hun? En waarom heb je deze kleren aan?" Afkeurend, maar toch met een grote grijns op haar gezicht, keek ze me aan. Ik had een broek en een shit aan van Cole. Ik had veel te grote sokken van Dylan aan en die droeg ik in veel te grote badslippers. "Dylan belde me vannacht. Harry was daar. Hij en Cole waren aan het vechten. Dylan kreeg ze niet uit elkaar." Noa keek me geschrokken aan. "Is er iets ergs gebeurd?" Ik schudde mijn hoofd. "Niet echt. Ze zijn uiteindelijk gestopt met vechten en toen is Harry weggegaan. Ik ben op de bank blijven slapen. Ik had geen kleding mee, ik liep nog in mijn pyjama, dus toen leende ik dit van Cole en Dylan." Verklaarde ik mijn outfit. Noa knikte. "Oké oké, en nu alles tot in de details graag. Hoezo ben je nu pas terug? Waren ze niet boos meer?" Ik zuchtte en vertelde uiteindelijk het hele verhaal aan haar. Bij het laatste deel barstte ik in huilen uit. Ik had seks gehad met Cole. Cole, de jongen waar ik nu een aantal maanden verliefd op was. Cole, de jongen die ik had afgewezen omdat ik hem niet zo goed kende. Cole, de jongen die boos op me was geworden omdat ik eerst wilde daten. En nu, nu greep ik mijn eerste en beste kans en deed ik het ook nog onveilig. Ik voelde mezelf zo stom, een slet. Ookal was het met Cole. Maar vooral omdat het met Cole was. Hij heeft een vriendin, hij heeft een relatie. Er is een meisje die van hem houdt, ontzettend veel. En ze vertrouwd er op dat Cole net zoveel van haar houdt als zij van hem. Stiekem hoopte ik dat het onvoorwaardelijke liefde was, tussen hun. Dat Lili hem zou vergeven, maar mij nooit meer aan zou willen kijken. Ik zou dan al tevreden zijn. Zij verdient hem zo veel dan ik doe.

Ik stapte onder de douche vandaan en voelde me enigszins weer opgeknapt. Ik was moe, een tikkeltje ongelukkig, maar ook wel weer blij dat het weer 'oké' was tussen Dylan en mij. Ik vond het nog wel moeilijk om te realiseren en hem zogenoemd te 'vergeven' voor het feit dat hij me een tijd compleet genegeerd heeft, maar daarnaast ook Noa tegen me op geprobeerd heeft te zetten. Nadat ik me aangekleed had, liep ik naar de woonkamer, waar Noa allemaal lekkere hapjes klaar had staan. "Vandaag gaan wij de rest van de dag films kijken. Ik heb Kelly ook uitgenodigd. Dit wordt té gek." Noa was super enthousiast om haar eigen idee. Het was lief van haar, ze was een super goede beste vriendin vandaag. Andere dagen ook, maar speciaal vandaag was ik haar bijzonder dankbaar.