New York City | C.S.

35.

Het was heel wat weken later. Ik had afgelopen weken hard gewerkt, het was druk op het werk. In het weekend ging ik uit met Sharon en Sam, omdat ik daar behoefte aan had zo naast het werken. Thomas had mijn vakantie, gelukkig, goed gekeurd en van Harry en Cole had ik niets meer gehoord. Ik merkte dat ik dat ontzettend fijn vond. Geen chaos, gewoon alleen waar ik zelf zin in had. Ik was samen met Kelly aan het shoppen. We zouden vanavond naar een theater voorstelling gaan, waar we allebei een nieuwe outfit voor wilden hebben. "When are you going on vacation?" Ik kon Kelly niet zien want ze stond in het pashokje. "A month and a half. I have to wait a bit longer." Ik hoorde wat gemompel als reactie, gevolgd door "Are you really going all by yourself?" "Yess." "Cool!" Ze deed het gordijn open en showde mij haar jurkje, die haar geweldig stond. "Buy it! Seriously! It's lovely!" Kelly knikte. Ze was het met me eens, het stond haar echt fantastisch. "Kelly. If you want and if it's possible you can come with me?" aan Kelly haar reactie te merken had ze door dat ik op mijn vakantie doelde. Ik had de vakantie dan wel geboekt om alleen te kunnen zijn, even bij komen van alles. Maar Kelly en ik waren en beste vriendinnen geworden, dus die zou echt geen persoon te veel zijn. Daarnaast had Kelly de laatste tijd veel meegemaakt. Haar moeder was onlangs overleden, kanker. Niet veel later trof ze haar vader aan in het trappengat. Hij had zichzelf opgehangen. Kelly had me huilend opgebeld, dat ik naar haar toe moest komen omdat ze zo overstuur was. Onderweg had ik het alarmnummer gebeld en de situatie uitgelegd. Ze bedankten me dat ik had gebeld, Kelly had er namelijk zelf nog geen melding over gemaakt. Ik kwam bij Kelly aan en ze zat buiten voor de voordeur te huilen. Ik vroeg haar waarom ze niet naar binnen ging, maar dat was dom van me. Ze deed de deur open en daar hing een man, haar vader. Ik heb er soms nog nachtmerries van, zo'n beeld gaat niet snel van je netvlies af. Kelly had het er nog erg moeilijk mee. Ze liep bij een psycholoog en sliep bij haar oom en tante, omdat ze soms extreme nachtmerries had. Het arme meisje was binnen twee weken haar beiden ouders kwijt geraakt, op vreselijke wijze. Ze had het ontzettend zwaar en daarom gunde ik haar een vakantie. Ik was er heilig van overtuigd dat Thomas haar dat ook zou gunnen. Ik had hem verteld wat er speelde. Kelly zelf had niemand iets verteld, maar het was duidelijk aan haar te merken dat het niet goed met haar ging, dus iemand moest iets doen. Nu heeft Thomas mij aan gespoord zoveel mogelijk zelf te doen en niet te veel druk op Kelly te leggen, waar ik het volkomen mee eens ben. "Yes. I want to!" Kelly gaf me een knuffel. Ze glimlachte naar me, waardoor ik zeker wist dat ze het fijn vond. Ze was er echt wel aan toe om even uit haar dagelijkse leven te stappen en wat afleiding te hebben.