Engage To A Mafia Heir

Chapter 43: Her Real Comeback

↭ALVIN's POV↭

Cries after cries. Sobs after sobs. Pain and anger is what we only feel. Mom lost her consciousness after founding out what happen. Dad almost beat up the unconscious body of Mitch who was lying inside the ambulance as the guards hold him. And I was just standing there staring at my twin's lifeless body with blood all over her body. She was stab many times and it pains my heart seeing her like that.

That bitch killed my innocent twin! She killed my twin brutaly! I saw her stab wound on her stomach but I didn't feel any pity and worry towards her, instead anger. By the wounds and bruises she have, maybe my twin did all her best to fight with that bitch. She did everything to survive but the bitch is a demon! She killed her! My innocent sweet twin.

At ngayon kaharap ko ang kabaong ng kakambal ko. Masakit isipin na kamakailan lang namin siya nakita at nakasama tapos ngayon wala na siya. Hindi na namin siya makakausap pa. Hindi na namin maririnig ang tawa at boses niya. Hindi na namin makikita pa ang magaganda niyang mga mata. Hindi na namin siya makakasama pa.

Mom was just sitting near my twin's coffin and staring at it. Hindi siya kumikibo. Wala siyang kinakausap. Wala siyang pinapansin na kahit sino sa amin. Wala. Nakakatitig lang siya sa kabaong ni Faith at tahimik na iiyak. Hindi naman siya iniiwan ni daddy. Nasa tabi lang siya lagi ni mommy nakaalalay.

Ang dalawang pinsan ko naman ay malungkot na nakatingin lang sa kabaong ni Faith habang hawak-hawak ang larawan niya. Larawan na kung saan matamis na nakangiti ang kakambal ko na may hawak na pumpon ng bulaklak at nakatingin sa camera. Ang matamis niyang ngiti na nagbibigay liwanag sa araw naming lahat. Liwanag na hindi na masisilayan pa.

"Hindi pa rin kumakain si Janine, Alvin?" tanong sa akin ni Mami kaya napatingin ako sa kanya.

Katabi niya si Papi na malungkot akong nginitian. Gaya ng nakararami nakasuot sila ng itim. Tumango ako bilang sagot sa tanong ni Mami at tiningnan si Mommy na walang imik na nakatanaw lang sa kabaong ni Faith.

"Tatlong araw na siyang ganyan. Hindi nakabubuti sa kanya ang ginagawa niya." I heard mami sighed. "Alam ko masakit ang mawalan ng anak, pero dapat siyang lumaban sa buhay at harapin ito."

"Pero mami, ang pagkamatay ni Faith ay talagang ikinabigla naming lahat. Ho would have thought that that bitch Mitchie will do such thing to my twin?! Wala namang ginawang masama ang kakambal ko sa babaeng yon!"

"Alvin, hijo. Makinig ka, hindi pa natin alam ang tunay na nangyari kaya hindi dapat tayo gumawa ng konklusyon na walang kasiguraduhan." malumanay sa sabi ni papi sa akin.

I shook my head. "No. Papi, alam niyong mabuting tao ang kakambal ko. Ang babaeng yon ang dapat sisihin sa lahat ng ito!"

"Alvin dear, hindi dapat tayo manisi ----"

"Mi! Mas kinakampihan niyo ba ang babaeng pumatay sa kakambal ko kesa sa amin?!"

Nagulat sila sa itinuran ko at mabilis na umiling. Akmang hahawakan ako ni mami sa mukha pero umatras ako at lumayo sa kanila.

Are they siding on that bitch? She killed my twin tapos kakampihan nila siya? Wow. Kami ang kadugo niya pero ang babaeng yon ang kinakampihan nila. So great. Nakuha na ba niya ang loob ng mami at papi namin? Mukhang ganon na nga.

Tumabi nalang ako kay mommy at sumandal sa balikat niya at pumikit ng mariin.

I want to scream in so much anger.