Engage To A Mafia Heir

Chapter 20: Grave

↭HAIRO's POV↭

I quickly dodge as I felt an arrow towards me. Tumama ang arrow sa katawan ng puno nang umilag ako. Napatingin naman sa akin sina Alvin at Tito Shiro dahil don. Napatigil sila sa paglalakad at mabilis na naalerto.

"We're not alone." sabi ni Tito Shiro sa amin.

"I guess so ---- fuck!"

Hindi na natapos ni Alvin ang sasabihin niya nang may dagger na muntikan ng dumaplis sa pisngi niya. Agad naming hinarap ang pinagmulan ng arrow at dagger. Wala kaming ibang nakikita kundi mga malaagong bushes.

One. Two. Three. Four. Five. Six. Seven. Eight. Nine. Ten. Eleven.

Eleven men who are hiding somewhere. I can feel them. Is this the reason why Mommy and Daddy send us here? Maybe.

These trash really wants to die as soon as possible.

"Let's clean this place well." sabi ni Tito sa amin.

"Neh, Sukbo." sabay na sabi namin. (Yes, Tito.)

Nanatili lang kami sa aming kinatatayuan habang naghihintay. At hindi nga kami nagkamali. Lumabas na sila matapos ang tatlong minuto.

Isa-isa silang sumugod sa amin dala ang kanya-kanya nilang mga armas. May daggers, whip, knife, chains.

Inihanda ko na ang sarili ko sa paglapit nila sa akin. Mabilis na sinipa ko ang kamay ng isa na may dalang dagger at sinuntok sa dibdib ng malakas. Napaatras naman siya dahil sa lakas ng impact at sumugod ang isa na naman.

Sinalo ko ang dulo ng whip niya at pinulupot ng dalawang beses sa kamay ko at malakas na hinila siya na naging dahilan para ma-out balance siya. Sinipa ko patalikod ang lalaking may dalang kutsilyo kaya napaatras siya at hindi natuloy ang pagsaksak sa akin. Babangon pa sana ang lalaking natumba na pero hindi ko na siya hinayaan pa. Itinuon ko ang lakas ko sa kanang paa ko at mariing iniapak iyon sa leeg ng lalaking nakahiga. Narinig ko ang pag-crack ng nabali niyang buto at hindi na siya nakagalaw pa.

Panandaliang napatigil ang ibang nakapalibot sa akin at maang na napatingin sa akin.

I gave them a blank stare and stand straightly. Fear is visible in their eyes but it's not enough to make them stop.

Muli silang sumugod at hinarap ako.

It took us half an hour bago sila mapatumba. Wala ng buhay ang mga sumugod sa amin maliban sa isa na hawak-hawak ni Tito sa kwelyo ng suot niya. Tinanggal na rin ni Alvin ang bonnet na suot niya. And it confuses us. Kaming dalawa lang pala.

Tito's in range.

"Where is she?" tanong ni Tito sa lalaking nag-aagaw buhay na.

Ngumisi ito kay Tito at tumingin sa kanya ng nakakaloko.

Who's she?

"Totoo nga. Totoo ngang may nakakakilala pa sa amin." then he laugh.

"Tell me where in hell she is!!"

The guy laugh. "Tingin mo matatakot mo ako?! Kahit patayin mo ako wala kang mapapala sa akin! Hindi ba prinsipe ka? Dapat alam mo na yo----"