Kakashi Hatake » Boyfriend Scenarios

Wasza przyjaźń

Leniuchując w hamaku zawieszonym na tarasie, oglądałaś niebo, odpychając się nogą od ziemi, wprawiając leżak w delikatny ruch. Do twoich nozdrzy docierał słodki zapach kwiatów i ciasta, które upiekła twoja sąsiadka. Takie poranki lubiłaś najbardziej. Żadnych zmartwień i obowiązków. Tylko relaks. Dawno nie czułaś się tak wyluzowana jak teraz. Należał ci się odpoczynek od trudnego życia ninja i niebezpieczeństw, jakie stały ci na drodze w świecie shinobi.

Westchnęłaś błogo, zamykając oczy, wygrzewając się na słońcu. Powoli zaczęłaś zasypiać, jednak nim odpłynęłaś do krainy szczęścia, magii i jednorożców, twoją twarz przysłonił cień. Zmarszczyłaś nosek i otworzyłaś niechętnie oczy.

— Kakashi? Czego chcesz? Zasłaniasz mi słońce, jakbyś nie zauważył - mruknęłaś niemrawo, widząc pochylającego się nad tobą szarowłosego.

— Możesz dostać udaru mózgu - odparł i pstryknął cię w czoło palcem.

— No wiesz, tobie to na szczęście nie grozi. Najpierw musiałbyś mieć mózg - dogryzłaś.

— Bardzo śmieszne - powiedział zachrypniętym głosem i wyprostował plecy. — Zbieraj się. Chcę ci coś pokazać - dodał i nim zdążyłaś odpowiedzieć, złapał cię za rękę i pociągnął. Prawie spadłaś z hamaku (?), gdyby nie refleks Kopiującego, który objął cię w talii, nie pozwalając ci na upadek. Spojrzałaś na niego zaskoczona i lekko się uśmiechnęłaś, ignorując piekące policzki.

Kakashi cię puścił, wtedy zeszłaś ostrożnie z materiału i udałaś się z nim na spacer. Było jeszcze wcześnie, jednak na ulicy przebywało sporo mieszkańców Konohy. Nie zwracałaś na nich zbytniej uwagi zajęta dyskretnym obserwowaniem szarowłosego.

— Chcesz mnie zjeść? Patrzysz się na mnie takim wzrokiem - zaśmiał się, a ty natychmiast odwróciłaś wzrok, czerwieniejąc na twarzy. — Oi, tylko żartowałem. - oznajmił, widząc, że nie wiesz co powiedzieć.

Dalszą część spaceru spędziliście w ciszy. Za wszelką cenę unikałaś wzroku mężczyzny, on natomiast zaczął się w ciebie intensywnie wpatrywać, wywołując u ciebie zakłopotanie.

Mijając plac zabaw, zauważyłaś zjeżdżalnie. Zatrzymałaś się, wlepiając swój wzrok w czerwoną ślizgawkę. Hatake po chwili stanął i spojrzał na ciebie z pytaniem w oczach. Zdając sobie sprawę, że nie zwracasz na niego uwagi, podszedł do ciebie i złapał cię za ramiona od tyłu. Wzdrygnęłaś się i lekko podskoczyłaś, cicho przy tym piszcząc.

— [Imię] coś się stało? - zapytał zdziwiony twoim zachowaniem.

Pokręciłaś głową i, nie wiedząc czemu, ruszyłaś w stronę zjeżdżalni. Wchodząc na teren placu, poczułaś się znów jak małe dziecko. Podbiegłaś do dużej, czerwonej "zabawki". Czarnooki bez trudu zauważył twój maślany wzrok. Westchnął głęboko i zbliżył się.

— Chciałabyś zjechać? - upewnił się, bez namysłu kiwnęłaś głową. — Na co czekasz?

Zdumiona jego pytaniem, odwróciłaś do niego głowę. Uśmiechnął się pod maską i lekko pchnął cię w stronę schodków.

— Nikt nie zobaczy - dodał. Weszłaś do małej wieżyczki i usiadłaś na plastikowej zjeżdżalni. Odepchnęłaś się lekko i zjechałaś w dół. — I jak wrażenia? - spytał rozbawiony.

— Mogę ci zaufać? - upewniłaś się.

— Pewnie, jesteśmy przyjaciółmi.

— Przyjaciółmi? - powtórzyłaś. Szarowłosy przytaknął i gestem dał znać, byś mówiła dalej. — To był pierwszy raz, gdy zjechałam ze zjeżdżalni. - oznajmiłaś, odwracając wzrok.

— Nie robiłaś tego w dzieciństwie?

— Nie...

Czarnooki kiwnął głową i, ku twojemu zdziwieniu, złapał cię za rękę. Pociągnął cię w stronę huśtawki i usadził na niej, a sam zaczął się lekko huśtać. Później ruszyliście do piaskownicy, gdzie popisaliście się swoim talentem architektonicznym. Twój zamek nie wyglądał na taki, w którym mógłby ktoś zamieszkać, ale i tak byłaś z siebie dumna.

Zapomnieliście, że Kakashi miał ci coś pokazać. Zamiast tego spędziliście miło czas na placu zabaw, przypominając sobie, jak to fajnie było być dzieckiem.

Wiedziałaś, że na Hatake możesz liczyć. Udowodnił ci, że jest godny zaufania. Kto by pomyślał, że przez zwykłą zabawę można zyskać tak wspaniałego przyjaciela?