ခ်စ္ရပါေသာ ပ်ိဳ ~
Part - 16================================
< ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ >
" တာ့တာ... ပ်ိဳ "
" နင္တို႔၂ေကာင္ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ အသည္းအသန္ေတြ တာ့တာေနၾကတာလဲ "
" အသည္းအသန္မျဖစ္လို႔လည္းမရေတာ့ဘူးေလ။ ဟိုမွာ နင့္ရဲ႕driverက မ်က္လံုးစိမ္းႀကီးနဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနတာ နဂါးသာဆို ငါတို႔ျပာက်ေလာက္ၿပီ "
" ဟုတ္ပါ့ အဲ့ ကိုေတဇကေလ အရပ္႐ွည္သေလာက္ စိတ္ကလစ္တစ္ဆစ္။ ေဒါသကလည္းႀကီးပါ့။ သြားသြား.. နင္သြားေတာ့.. နင့္ကိုေစာင့္ရလို႔ သူ႔ေဒါသေတြ ေရဆူအမွတ္ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ။ ျမန္ျမန္သြားေတာ့ "
သက္နဲ႔ ျမတ္တို႔ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ေက်ာင္းေပါက္ဝကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ …
ကိုယ္ေတာ္က သူ႔ရဲ႕စီးေတာ္ယာဥ္
BMWကိုမွီၿပီး ဗို႔အား၃၆သိန္းေလာက္႐ွိတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလက္ပိုက္ၾကည့္ေနတာ။ဒီဇိုင္းကာလာ ဘာညာအေနအထားအရ ေဒါသထြက္ေနၿပီမွန္းသိသာေနတာမို႔ …
" ေအးေအး... ငါသြားၿပီေနာ္။ ဆီးယူ မနက္ျဖန္ "
အျမန္ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကိုယ္ေတာ့္ဆီအေျပးသြားလိုက္ရသည္။
" ေနာက္က်တယ္။ မင္းကိုငါ ၁၅မိနစ္တိတိေစာင့္ရတယ္။ ကတိအတိုင္း ေက်ာင္းအျပန္ဖယ္ရီတာဝန္ကိုငါယူထားတာမို႔လို႔သာ ဒီေလာက္အထိေစာင့္ေနတာ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ မင္းလိုေကာင္မ်ိဳးကို ၁မိနစ္ေတာင္ေစာင့္ေနဖို႔စိတ္ကူးမ႐ွိဘူး။ နားလည္လား? "
" စာမ႐ွင္းျပပဲေနလိုက္မွာေနာ္ "
ဒါပဲ 😎
တစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ေတဇထြဋ္ေခါင္ကို ပါးစပ္ပိတ္သြားေစမယ့္စကား။" အဟမ္း ေအးေလ။ မင္းရဲ႕ေခတ္ပဲ... လုပ္ထားေပါ့။ ကားေပၚတက္ေတာ့ "
ကားေပၚေရာက္တာနဲ႔ လူ႐ွည္စိတ္တိုကိုေတဇက အမိန္႔သံနဲ႔ေျပာလာျပန္ေရာ...
" ေဟ့ေကာင္ ကားေပၚေရာက္ရင္ခါးပတ္ပတ္ပါလို႔ ဘယ္နခါေျပာရမွာလဲ "
" ကြၽန္ေတာ္ တကယ္မႀကိဳက္ဘူး။ အဲ့ခါးပတ္ပတ္ရတာကို တကယ္ကိုမႀကိဳက္တာ... ေနရတာမလြတ္လပ္ဘူး "
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာ ပ်ိဳ ~ (ချစ်ရပါသော ပျို~) [ZG/ UNI]
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းတရားတိုင္းရဲ႕အဆံုးသတ္မွာ ဆံုစည္းခြင့္႐ွိႏိုင္သလား? ချစ်ခြင်းတရားတိုင်းရဲ့အဆုံးသတ်မှာ ဆုံဆည်းခွင့်ရှိနိုင်သလား?