ခ်စ္ရပါေသာ ပ်ိဳ ~
Part - 17================================
(A/N: ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့အသံုးအႏႈန္းေတြ သံုးထားမိတဲ့အတြက္ နားလည္ေပးဖို႔အထူးေတာင္းဆိုပါတယ္ေနာ္... ဟီးဟီး😁😁 )
ညစဥ္ သမိုင္းေပးတာဝန္လို ထမ္းေဆာင္ေနျမဲျဖစ္ေသာ 'သူမသိေအာင္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ကာေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္း' တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၿပီးေနာက္ တိုက္ခန္းက်ဥ္းေလးဆီသို႔ျပန္လာလိုက္သည္။
ေလတစ္ခြၽန္ခြၽန္နဲ႔ ေလွကားထစ္ေတြကိုသြက္လက္စြာေက်ာ္ခြတက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေမွာင္းမည္းေနေသာတိုက္ခန္းေဟာင္းေလး၏ တံခါးကိုဖြင့္လိုက္သည္။
" အင္း.. "
" အြန္း.. ဟင္း.. ... "ရမၼက္ထန္ေနေသာညည္းသံမ်ား
" ေတာက္ !!! "
ေဒါသတႀကီးေတာက္ေခါက္သံနဲ႔အတူ
အခန္းမီးကိုခ်က္ခ်င္းဖြင့္လိုက္သည္။
ျမင္လိုက္ရသည္က...အသက္ႀကီးႀကီးေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ခပ္ငယ္ငယ္မိန္းမတစ္ေယာက္။
ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ဆိုဖာခံု႐ွည္ေပၚတြင္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနၾကသည္က မသတီစရာ။" ထြက္သြား!! အခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြား!! ခင္ဗ်ားေရာ..ခင္ဗ်ားေကာင္မေရာ က်က္သေရတုန္းလြန္းလို႔ ဘယ္ေစာက္ခြက္မွမျမင္ခ်င္ဘူး။ ထြက္သြား...ခုခ်က္ခ်င္း!!! "
အမ်ိဳးသမီးငယ္ကေတာ့ အဝတ္အစားမ်ားကို အ႐ွက္လံု႐ံုအျမန္ဝတ္ၿပီး ေၾကာက္လန္႔တၾကားထြက္သြားေလသည္။
" ခင္ဗ်ားကဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ?
ခင္ဗ်ားကို က်ြန္ေတာ္႐ွိတဲ့ေနရာမလာနဲ႔လို႔ ေျပာထားၿပီးသားေနာ္။ ထြက္သြား "" မင္းေျပာတာဆိုတာေတြ သိပ္႐ိုင္းမေနဘူးလား ေတဇထြဋ္ေခါင္။ ငါကမင္းအေဖဆိုတာ မင္းေမ့ေနလား "
" ဟက္! ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္ကေကာင္မတစ္ေကာင္နဲ႔ ေလာေလာလတ္လတ္ႀကီးပလူးေနတဲ့ျမင္ကြင္းကို သားတစ္ေယာက္ေ႐ွ႕မွာျမင္ေစခဲ့တဲ့ခင္ဗ်ားက ႐ို႐ိုေသေသဆက္ဆံခံခ်င္တယ္ေပါ့... ဟုတ္လား? ခင္ဗ်ားက အဲ့လိုဆက္ဆံေပးဖို႔ တန္သလား ေျပာ "
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာ ပ်ိဳ ~ (ချစ်ရပါသော ပျို~) [ZG/ UNI]
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းတရားတိုင္းရဲ႕အဆံုးသတ္မွာ ဆံုစည္းခြင့္႐ွိႏိုင္သလား? ချစ်ခြင်းတရားတိုင်းရဲ့အဆုံးသတ်မှာ ဆုံဆည်းခွင့်ရှိနိုင်သလား?