ခ်စ္ရပါေသာ ပ်ိဳ ~
Part - 31================================
* What the hell!! ခ်ီးကားတိုက္ၿပီ *
" ေပးမွာလား... ေပးမွာလား.. ႏွစ္ခုထဲကတစ္ခုေရြးလိုက္ေတာ့ကိုကို "
" ဟမ္! ဘယ္ႏွစ္ခုထဲကေရြးခိုင္းေနတာလဲခ်ာတိတ္ရ "
" ေပးမွာလား နဲ႔ ေပးမွာလား ႏွစ္ခုထဲကေရြးခိုင္းတာေလ "
" ေဟာ... လတ္စသတ္ေတာ့ ကိုကို႔ခ်ာတိတ္က လူလည္လာက်ေနတာပဲ "
" ခင္ဗ်ားႀကီးကအလိုက္မွမသိပဲကိုဗ် "
" ဟုတ္ပါၿပီ... အခုေတာ့ ကိုယ္ေရးမလာရေသးဘူးခ်ာတိတ္ရ။ မနက္ျဖန္ယူေနာ္... Cool? "
သူ႔ဆံပင္ေတြထဲခပ္ဖြဖြထိုးဆြၿပီး ေခ်ာ့ေျပာေတာ့မွ စူပုတ္ပုတ္ေလးနဲ႔ေခါင္းညိမ့္႐ွာသည္။
" Cool "
" Ok... ေနလည္းေတာ္ေတာ္ေစာင္းေနၿပီ။ ကိုယ္တို႔ျပန္ၾကရေအာင္ "
တေနကုန္ေသာင္းက်န္းထားရလို႔ပင္ပန္းသြားတယ္ထင္ရဲ႕...။ ကားေပၚေရာက္ၿပီးမၾကာခင္မွာပဲ ခ်ာတိတ္ကအိပ္ေပ်ာ္သြား႐ွာသည္။
လမ္းေဘးတြင္ကားခဏထိုးရပ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာခ်ာတိတ္ကို အိပ္ရအဆင္ေျပေစရန္ ထိုင္ခံုအေနအထားေသခ်ာျပင္ေပးလိုက္သည္။
" ဪ... ဒီကေလးကြာ ေခါင္းကဘီးကုတ္လည္းမခြၽတ္ဘူး... အၾကာႀကီးတပ္ထားရင္နာမွာေပါ့ "
ေခါင္းကဘီးကုတ္လည္းျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ ခုမွအိပ္ရတာအဆင္ေျပသြားသလို ခ်ာတိတ္ကတစ္ခ်က္သာလူးလြန္႔လာၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ခ်ာတိတ္ကိုၾကည့္ရင္း ဝဠာ့ႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္အံက်သြားေသာ ခပ္တိုးတိုးစကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕...
" ဘာဆိုဘာမွမသိတဲ့ အျပစ္မ႐ွိတဲ့မင္းလိုကေလးကိုမွ အသံုးခ်ခဲ့မိလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္... အဲဒီ့အတြက္လည္း ဘာမဆို ကိုယ္ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔အသင့္ပါပဲ "
ရပ္နားေနေသာကားကေလးလည္း ဝူးခနဲျပန္လည္ေမာင္းထြက္သြားေလသည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာ ပ်ိဳ ~ (ချစ်ရပါသော ပျို~) [ZG/ UNI]
Ficção Adolescenteခ်စ္ျခင္းတရားတိုင္းရဲ႕အဆံုးသတ္မွာ ဆံုစည္းခြင့္႐ွိႏိုင္သလား? ချစ်ခြင်းတရားတိုင်းရဲ့အဆုံးသတ်မှာ ဆုံဆည်းခွင့်ရှိနိုင်သလား?