ခ်စ္ရပါေသာ ပ်ိဳ ~
Part - 18================================
ေန႔လည္စာစားၿပီးေနာက္ အတန္းဆီသို႔ျပန္လာၾကသည္။
" ခ်ာတိတ္ အျပန္က်ရင္ ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္ "
" အျပန္က်ရင္.. အာ... ... "
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ? မင္းက ဒီေန႔အိမ္မျပန္ဘူးလား? "
" အိမ္ေတာ့မျပန္ပဲေနမလား.. ျပန္မွာေပါ့.. ဒါေပမယ့္ အျပန္က...
အာ... ထားလိုက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားလိုက္ပို႔မယ္ဆိုလည္းၿပီးေရာ "
" Ok... ေစာေစာထြက္လာ။ ေနာက္မက်ေစနဲ႔။ မင္းက ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္တက္ဦးမွာမလား "
" တက္ရမွာေပါ့ဗ်။ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္လည္း စာသင္ခ်ိန္ပဲကို... ဘာလဲ ခင္ဗ်ားကမတက္ဘူးလား? "
" ငါဘယ္တုန္းကတက္ဖူးလို႔လဲ "
ဟုတ္သည္။
ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္... ေနာက္ဆံုးစာသင္ခ်ိန္တိုင္း ကြၽန္ေတာ့္အေနာက္တန္းကခံုႏွစ္ခံု လြတ္ေနတတ္သည္ပဲေလ...။" အာ့ဆိုလည္း အတန္းၿပီးတာနဲ႔ထြက္ခဲ့မယ္။
ေစာမယ္ မေစာဘူးဆိုတာေတာ့အာမမခံဘူး။ ခင္ဗ်ားဘာသာ ေစာင့္ခ်င္ေစာင့္ မေစာင့္ခ်င္ေန။ ဒါပဲ... ခင္ဗ်ားသြားႏွင့္။ ကြၽန္ေတာ္ Toiletဝင္လိုက္ဦးမယ္ "မင္းျမတ္ဝဠာ ေခါင္းညိမ့္ျပၿပီး အတန္းဆီဆက္ေလွ်ာက္သြားသည္။
စမတ္အက်ဆံုးဆိုသည့္ဂုဏ္ပုဒ္မထိခိုက္ေစရန္ ခပ္မတ္မတ္လမ္းေလွ်ာက္ေနရေသာ္လည္း စိတ္ထဲမွာေတာ့မေက်နပ္မႈမ်ားစြာျဖင့္ ပြစိပြစိေရ႐ြတ္ေနမိသည္။
* လခြမ္းတဲ့မွ.. သူကအေခ်လား.. ငါကအေခ်လား...။
ေသာက္ပိုးဟပ္ေကာင္... စားလို႔ဝေတာ့ ငါ့ကိုအဖတ္ေတာင္မလုပ္ေတာ့ဘူး...
ေျပာတာဆိုတာကလည္း တစ္စက္မွေသာက္ခ်ိဳးမေျပ။ အလိုလိုက္လို႔ အမိုက္ေစာ္ကားတဲ့ေကာင္ *" ခဏ... Senpai "
လုလင္ပ်ိဳလွမ္းေခၚလိုက္ေသာေၾကာင့္ ဝဠာ့ေျခလွမ္းတို႔ခတၱရပ္သြားသည္။
ဒီကေလး ငါ့ကိုအဖတ္မလုပ္ပဲ မေနႏိုင္ပါဘူး.. ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ျပံဳးေတာင္ျပံဳးလိုက္မိေသး။
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာ ပ်ိဳ ~ (ချစ်ရပါသော ပျို~) [ZG/ UNI]
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းတရားတိုင္းရဲ႕အဆံုးသတ္မွာ ဆံုစည္းခြင့္႐ွိႏိုင္သလား? ချစ်ခြင်းတရားတိုင်းရဲ့အဆုံးသတ်မှာ ဆုံဆည်းခွင့်ရှိနိုင်သလား?