Chapter 19: Sleep

336 25 7
                                    

Chapter 19 |

Sleep

The doorbell rang from downstairs. Umiling lang ako at pinagpatuloy ang pag babasa sa aking calculus book. Tumunog uli ang doorbell, ako palagi ang nag bubukas non dahil isa akong mabait na anak. Pero dahil ngayon ay nag aaral ako para sa long test sa calculus ay hindi ko iyon mabubuksan. But then, the doorbell rang again.

And again.

And again.

I let out a frustrated groan at binato spare ang ballpen ko dahil sa iritasyon. Nawala tulo'y ako sa concentration! Si Primrose naman ay hindi mabuksan dahil baka may hangover, yes, the usual Party Primrose.

I rolled my eyes. "Pwede bang may ibang mag bukas ng pinto?" Sigaw ko. "Please? Mom! I'm studying."

No one answered. Geez, ayoko talaga sa lahat ay yung naistorbo ako pag nag aaral. Nawawala ako sa focus nakakainis kaya yung ganon.

The doorbell kept on ringing and ringing. I don't like it, tanggalin ko na sa susunod yung doorbell. Siguro ay si mommy ay natutulog parin gaya ni Primrose. I might as well get that damn doorbell. Tumayo na ako sa pagkaka upo ko at umalis sa kwarto. Para akong zombie na naglalakad pababa ng hagdanan.

"Ayoko talaga ng naiistorbo!" I growled.

I stormed towards the main door and yank it open. Ang sinag ng araw ay bumubulag sa mga mata ko, ang nakikita ko lang ay ang figure na nasa harapan ko ngayon. Tumikhim ako sa taong kaharap ko ngayon dahil hindi ko siya maaninag.

"Who in their right mind will ring like there's no tomorrow in Saturday Afternoon?" I exclaimed. "In this generation, hindi na nag r-ring ng doorbell, we text or call that we're outside! Kung wala kang number namin, then, get lost!" With that, isinara ko sa kanyang mukha ang pinto.

Tinalikuran ko na ang main door at pupunta na sana sa kwarto ko para ipagpatuloy ang ginagawa ko. Pero tumunog muli ang doorbell. Kinagat ko ang labi ko at napapikit para pigilan ang sarili kong sigawan ang taong yon. Binuksan ko ang pinto at hindi ko parin siya makita ng maayos.

"Ano?" I exclaimed again.

"We'll date."

Nanlaki ang mga mata ko sa kanyang sinabi, "Date? Hindi nga kita kilala! Tapos date?"

He chuckled. "Bakit ba ang init ng ulo mo? Dapat nga ako ang mainit ang ulo sayo ngayon dahil sa basketball game namin."

"A-ano? Basketball g-game?" Napalunok ako. "R-Radleigh?"

Si Radleigh lang naman ang kilala kong sobrang init ng ulo sa akin nung basketball game nila. Kaya imposibleng magkamali ako ng pag isip. Dahil siya lang naman ang irap ng irap sa akin non.

Ngumisi siya, nakikita ko na siya dahil mas lumapit siya sa akin. "Magbihis kana dahil mag de-date tayo ngayon na."

I ignored that. "Anong sinasabi mo? Wala si Shane para pagselosin natin—"

"Because I want to date you," He concluded. "Mag bihis kana and stop asking questions."

Tumikhim ako at humalukipkip. "Yung sa contract? I'm off limits! Friend zone, Siobhan Imogen Montenegro."

Humalakhak siya. "It's just a friendly date, you owe me one." Nag kibit balikat siya, "Dahil hindi mo ko manlang sinuportahan nung laro namin. Pina init mo pa ang ulo ko, Adventure Time."

Uminit na naman ang pisngi ko nang maalalang nasa kanya parin ang bra ko. Wala namang masama kung may print ang bra ah! I really love that cartoon. Kaya hindi niyo ko masisisi.

Despite the fact I just screamed right at him, he still had that same cheery smile. May navy blue siyang beanie at ang kanyang messy hair ay lumalabas sa kanyang beanie. Para siyang si Stuart sa movie na The internship.

The Black Prince Stole My BraTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon