Chapter 17: Tutor

325 24 1
                                    

Chapter 17 |

Tutor

Ang buong klase ay tahimik na ngayon dahil sa quiz sa subject ngayon ni Sir. Concepcion, calculus to be exact. Kinuha na ngayon ni Sir. Concepcion ang isang magkakapatong na worksheets at pinamigay sa bawat row. Hindi ko alam pero kinakabahan ako dahil ilang araw akong nawala talaga sa school dahil nasa bahay ako ni Colleen. Oo, nag aral ako para sa quiz na to but still, I'm nervous.

Si Yeshua ay kaklase ko sa subject na ito. Kaso nga lang hindi kami magkatabi o magkalapit ng upuan. Siya lang nga pala ang kaklase ko dito, samantalang si Radleigh at Colleen ay Computer ngayon ang subject. Hindi halos kami magkakaparehas ng schedule.

Hindi ko sinasadyang mapasulyap kay Yeshua na seryoso habang pinapaikot ikot sa kanyang daliri ang kanyang ballpen. Sumulyap din siya sa akin at kinindatan ako habang nakangisi. I was left dumbfounded, not knowing what that wink meant.

But before I could question it further, I heard someone's clear his throat. Napatingin naman ako ngayon sa nasa harapan ko. Inilalahad na niya sakin ngayon ang worksheet, namumula ang kanyang pisngi at hindi ako matingnan ng diretso. Hindi ko parin kinukuha sa kanyang kamay ang worksheet, tumunganga lang ako doon na para bang isa itong granada at kapag hinawakan ko ay baka sumabog.

"Uhm...w-worksheet lang to," The guy said, lalong namula ang kanyang pisngi. "It's not going to b-bite don't worry."

"Yeah, but the holder might." I muttered under my breath bago ngumiti sa kanya, kinuha ko na sa kanyang kamay ang worksheet ko, and began working on it.

Tapos ko na agad yung kalahati ng worksheet. It was pretty easy, dahil lahat ng inaral at nireview ko sa bahay ay nandito. But as I worked on the next problem, I heard something.

"Excuse me. Move it. Hey, can we switch seats? Thanks."

Narinig ko rin ang pag tayo ng katabi ko ngayon mula sa kanyang upuan. At first I wanted to ignored this and continue my work. Pero may naramdaman akong titig kaya hindi ako makapag concentrate. Curiosity won over me and I turned to see Yeshua looking at me.

"Oh, Yeshua, anong ginagawa mo dyan?" I asked him.

"Yeah." He said nervously, napahawak siya sa kanyang batok, "I need some help with the classwork."

Humalukipkip ako sa kanya, "Ngayon ka lang nagreklamo tungkol sa calculus, ah? Lasing kaba?"

Agad siyang umiling sa akin. "No I'm not drunk, I just really need your help. Just ask Sir. Concepcion."

All eyes turned to Sir. Concepcion. He nervously pushed his glasses up his nose. "Nag taka rin ako hija dahil bumaba ang mga scores ni Yeshua this past few weeks. Yes, he really does need some help."

"See?" Yeshua said proudly, even though it's nothing to be proud of. "I need some help. Please, Siobhan? Help a dumb guy out with your smartness."

Napabuntong hininga ako. "Fine. But you owe me a pizza!" Ngumisi ako sa kanya, "Ano? Deal?"

"Wait. What if you tutor me instead?"

Halos mabilaukan ako sa sinabi niya. The hell, tutor? Ang alam ko ay mas matataas pa ang scores sa akin ni Yeshua sa calculus. Anong nangyari sa kanya ngayon?

I blinked. "Wait. What?"

"Tutor me." He repeated. "Tutor me in calculus."

"I don't—"

"I'm not that stupid, if that's the problem." He said. "I swear I'll do my best. I just really need the tutoring."

"He really does, now." Singit naman ni Sir. Concepcion

The Black Prince Stole My BraTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon