Paper Hearts

Verse 1

Airplanes

The loud sound of the alarm clock blasted on my ears. I opened up my eyes and stared at the pink ceiling. Limang minuto siguro akong nakatitig sa taas bago ako umalis ng kama.

6:00 AM

That's what the clock said. So I went to the bathroom and took a bath. Matapos ay nagsuot ako ng bathrobe at binlower ang mahaba at itim na itim kong buhok. After that, I wear my clothes and put my make up on.

Tinitigan ko ang aking repleksyon sa salamin. Maayos at maganda ang aking itsura. Kabaligtaran ng nasa loob. Napangisi ako. Pretender as fuck.

Tumingin ulit ako sa orasan at nakitang 7:00 AM na. I still have 30 minutes to eat and 30 minutes to go hell. Kinuha ko ang aking bag at phone tsaka lumabas na sa pink room.

Gaya ng dati ay nakahilera na naman ang nga katulong namin sa baba. Isa isa nila akong binati. Ginantihan ko rin naman sila ng ngiti. A genuine one.

I prepared myself for an akward breakfast. I hope that he's not here. I want to eat a lot. Kapag nandiyan siya ay nawawalan ako ng gana.

Napangiti ako ng malaki ng makitang wala si Daddy sa upuan niya. It means na nasa trabaho siya or nasa trip siya. I don't care wherever he is. I am more happy to be alone in this house.

"Maids wala si Daddy kaya sabay sabay na tayong kumain! Mas masaya kapag sabay sabay tayo!" sigaw ko sa mga katulong.

Mas gusto ko pang kasabay ang mga katulong namin kaysa sa sarili kong ama. Kasi alam ko na kahit na katulong lang sila, mas nararamdaman ko na mahal nila ako kaysa kay Daddy.

Nagsimula na silang umupo at kumain. Kahit na may laman ang bibig ay panay ang pakikipagkwentuhan ko sa kanila. Bagay na nagagawa ko lang kapag sila ang kasama. Kung si Daddy siguro ang kasama ko ngayon ay kahit ang pagsubo ko ng isang kutsarita ay napakahirap na.

"Who cooked this Fried rice?" tanong ko habang ngumunguya.

"Si Angge po Mam."

Nilingon ko ang katulong at binigyan ng malaking thumbs up. Natawa naman ang lahat sa ginawa kong action.

Pagkatapos kong kumain ay nagtoothbrush muna ako. Masyado akong madaming nakaing chili pepper. Ayaw kong mangamoy ang bibig ko.

"Bukas gusto kong ulam Tocino."

"Sige Maam ipagluluto ka namin. "

Nagpaalam na ako sa mga maid at lumabas na ng bahay. Binuksan ko ang sasakyan at nginitian ang aming driver.

"Manong tara na po."

Nagsimula nang umandar ang sasakyan. Sumandal ako sa bintana at pinagmasdan ang mga bahay naming nadadaanan. Magaganda, matataas, at malilinis. This subdivision is for wealthy families only. Filthy rich bitches.

Dahil hindi naman masyado malayo ang school na pinapasukan ko ay madali rin kaming nakarating. I saw some of the students walking, maybe the scholars, and some students bragging their cars.

Tumigil ang sasakyan sa harapan ng front building ng campus. Huminga ako ng malalim. Here's hell. I should do my fucking job. I should pretend to be a role model and psycho bitch who always smile with arrogant bastards. Kailan ba ako masasanay dito?

I opened the door and silently close it. Pagkababang pagkababa ko pa lang ay may mga matang nakaantabay na sa akin. I gracefully walk and smile like an idiot to this bunch of assholes.

"Good Morning Amber." bati sa akin ng isang babaeng puno ng kolorete sa kaniyang mukha.

"Good Morning too."