Verse 34

141 8 5
                                    


We Don't Talk Anymore

“I’m getting nervous.” saad ko habang inaayusan ng make up artist namin.

“You’re not alone Ambrose. My heart is beating like a wild shit right now.” tumatawang sabi ni Minnie sa akin.

“What if we don’t get any award?”

“Hey. Don’t think like that. I’m pretty sure that we’ll get one. I’m smelling the Rookie of the Year Award though.”

“What made you so sure about getting that award?”

“We are not called Monster Rookie for nothing.”

Napangisi ako sa sinabi niya. Hearing those words from Minnie somehow lessen my negative thoughts. She’s right. We are the Monster Rookie of this Year. I should be optimistic and think positive things only. I looked at Minnie once again. I envy her confidence. I wish I have that too.

Since I debut, I started to feel less of myself. I never get complimented by Mr. Yang ever since he caught me lying on the floor during our trainee days. Parang nagalit talaga siya sa akin at nakuha ko ang bad side nya. Mabuti nga at naka debut pa ako. Idagdag pa ang samut saring reaksyon ng mga netizens. We have lots of supporters. We already caught their attention. Some loves us and some hates us.

Kahit na hindi na ako gumagamit ng SNS at nalalaman ko ang mga ito dahil kay Hye Soo. Hindi ko talaga maintindihan ang babaeng yun minsan. Masaya pa sya habang binabasa ang mga panghuhusga sa aming apat. Natutuwa pa sya samantalang sya ang pinaka pinupuntirya. Dahil daw sa maganda lang sya.

Minnie is the most love one. Ang madalas nyang paglabas at pagkakaroon ng collaboration sa mga YG Artist ang dahilan nito. Risa got popular too. Her outstanding talent in Dancing awed the people. Inabangan din sya ng karamihan nang ma upload sa Youtube Channel ng Entertainment ang dancing video nya.

Meanwhile, I am a new face. Ang tanging nagawa ko lang ay ang collaboration namin ni DG-sunbaenim. Ni wala pa ngang music video yun o naipakilala man lang ako. Kaya naman ako ang pinakahindi kilala sa aming apat.

Pero kahit na ganoon ay tinatanggal ko na lang sa utak ko ang nararamdamang pait sa lalamunan ko. Isinisiksik ko na lang sa aking kokote na darating ang panahon na marerecognize din ako ng lahat ng tao. Kaya naman sa bawat araw na lumilipas ay pinagbubutihan ko ang mga ginagawa ko. 5 buwan pa lang kami sa industriyang ito. Madami pa akonh panahon para makuha ang atensyon ng madla.

“Woah.”

My long hair dyed with a new color is straightened. I am wearing a black long sleeved see-through top and a tribal printed skirt combined with a above the knee length boots. My make up is allied with the color of my hair. A heavy dangling black pearl earings are hanging in my ears. I looked stunning.

“You look great Ambrose.”

Lumingon naman ako sa direkyon ni Minnie. Look who’s talking. She nailed her outfit. A black off the shoulder dress really suit her. Hindi. Lahat ng damit ay binabagayan sya. Sunod naman naming binating dalawa sina Hye Soo at Risa. Maganda rin ang mga suot nila. Our clothes are all a touch of black. Hye Soo is wearing a black blouse and a black skirt. Risa is wearing a long sleeved tiger print blouse with a golden skirt. Hye Soo and Minnie both wore a dress while Risa and I are wearing a blouse with a skirt.

“Girls kailangan na natin umalis.”

Lumabas na kaming lahat at sumunod sa aming manager. Sumakay na kami sa loob ng aming Van. Ilang sandali pa ay umandar na ang sasakyan. We are heading to the venue of the awarding show. It will be our first appearance in such event. Different groups from different entertainment will be attending. Sa kabila ng kaba ay nakakaramdam din ako ng excitements dahil makikita ko na in person ang ilang mga groups na hinahangaan ko noon.

Paper HeartsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon