Pretentious Habit ¤ JEONGCHEOL ✓

PH (93)

~•~~•~~•~~•~~•~~•~
*Seungcheol's*

"WHAT THE FUCK CHOI SEUNGCHEOL?!"

I winced at her loudness and immediately covered my ears, anytime masisira na talaga ng tuluyan ang eardrums ko dahil sa kaingayan niya tsk!

"Lower your voice Jia" saway ko sa kaniya.

Mahigpit ang kaniyang pagkakahawak sa arm rest ng upuan at masamang nakatingin sa'kin na para bang susugurin niya ako't pupugutan ng ulo any moment.

"Pano ako kakalma kung naging gago ka ulit sa kaniya? Seriously Choi Seungcheol! Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa'yo" disappointed na sabi niya bago sumandal sa upuan at hinilot ang bridge ng kaniyang ilong.

"Bigla lang kasing nagflashback sakin yung mga sinabi niya" I reasoned out.

"Kahit na, alam mo namang may malaking excuse siya kung bakit niya nagawa sa'yo iyon Seungcheol. He did that to save your career, he did that because he cares for you, and most especially he did that because He loves you"

"I know" tanging sagot ko sa kaniya.

"Eh yun naman pala eh! Ba't mo pa ginawa yun? That maybe your last shot Choi Seungcheol, your one and last shot to get him back and you wasted it" napabuntong hininga siya.

"I know, I didn't mean-"

"Mine-mean mo man o hindi nasaktan mo pa rin siya, nasaktan ka niya nasaktan mo siya, pero nakakasiguro akong mas nasasaktan siya kasi parang tinapakan mo na talaga yung dignidad niya, Seungcheol. Nasaktan ka niya kasi mahal ka niya"

Ba't ba kami bumalik sa ganito? Ba't ba ang labo-labo n mga nangyayare para saming dalawa? Ba't ba ang gulo?

"Choi, alam ko na alam mong libreng maging tanga pero wag mo naman sanang araw-arawin pa"

Napaangat ang kilay ko sa kaniyang sinabi, she just did not qoute a line from ex batallion's song.

"Tsk, now what do I do?" tanong ko sa kaniya, I messed up yesterday, dapat makikipag-ayos ako sa kaniya. Dapat sasabihin kong gusto ko pa siya, na mahal ko pa siya.

I didn't intend to say those hurtful things to him, gusto kong sakalin ang sarili ko pagkatapos kong sabihin iyon sa kaniya.

Masakit na makita yung mga namumuong luha sa kaniyang mga mata. Kasalanan ko naman eh. Kasalanan ko naman talaga. Tangina.

"Nakibalita ako kay Minki" pago-open up niya.

Napaangat ang isa kong kilay dahil sa kaniyang sinabi. Pano niya nakilala si Minki?

"How did-"

"I forgot to mention you that the cafè jeonghan's working at is one of our branches. Tas nakilala ko si minki nung bumisita ako sa cafè nung last. And then, he mentioned jeonghan kaya tinanong ko siya kung anong relation niya sa kaniya at nakipagkuntsaba na"

"........."

"And so nabalitaan kong hindi lumalabas si Jeonghan sa kaniyang kwarto and he's not eating well. Know why? It's totally because of you, hindi na ako magtataka kung aalis siya one day at maglalaho ng parang bula"

Napabuntong hininga nalang ako, mawala na ang lahat wag lang siya.

"E-eh ngayon, a-anong balita sa kaniya?"

Ipinagkrus niya ang kaniyang mga legs at mga braso, "Wala pa akong tawag mula kay Minki, hinihintay ko pa" sabi niya.

And as if on cue biglang tumunog ang kaniyang cellphone. My eyes went wide a little, hoping that it would be ren.

Kalmado niyang kinuha ang kaniyang cellphone mula sa bag niya at tinignan kung sino ang caller. She looked up to me and nod. Si Ren nga.

Sinagot na niya ang tawag as I wait patiently. Kung puntahan ko nalang kaya siya sa kanila?

No, baka mas lalong sumama ang kaniyang pakiramdam dahil sakin. Galit siya at nasasaktan dahil sakin.

Maya-maya'y ibinaba na ni Jia ang tawag, with her eyes wide a little, looking at an the other direction.  Curious na curious ako sa kanilang pinag-uusapan. Kinakabahan na rin ako.

"Anong nangyare?" tanong ko sa kaniya.

Jia snapped back to reality and looked back at me. With sadness visible in her eyes.

"Jeonghan's going to japan" Natigilan ako sa kaniyang sinabi.

"He what?"

"He's going to leave" malungkot na sabi niya at nagsimulang magmukmok sa isang tabi.

I sighed and stood up.

"Yah! San ka pupunta?!" rinig kong tanong ni Jia habang naglalakad ako palabas ng room.

"May taong pipigilan at babawiin!" Sigaw ko pabalik sa kaniya as I started sprinting out of my unit.

He'll leave? Tsk! As if I'll let him!

~•~~•~~•~~•~~•~~•~