Pretentious Habit ¤ JEONGCHEOL ✓

EPILOGUE

~•~~•~~•~~•~~•~~•~

*Seungcheol's*

"Sir?"

Napaangat ang tingin ko sa nurse na nakatayo sa aking harapan. Kasa-kasama nito ang doctor na siyang umalalay sa pagle-labor.

"The baby is delivered successfully, you may now see him in the nursery area, and as for Mr. Yoon, ita-transfer na namin siya sa recovery room, a private one as you requested" sabi ng doctor.

Tumango ako saka kaagad na pinuntahan ang anak namin. Damn, ang sarap sabihin ng salitang 'anak'.

I stood up at kaagad silang sinundan. Hanggang sa nakarating kami sa nursery area. Mula sa glass window, nakita ko ang aming anak. Ang pogi, mana sa ama.

"Ano po ang ipapangalan sa kaniya?" Tanong ng nurse.

"Choi Seunghan" sagot ko sa kaniya, iyon ang napagkasunduan namin ni Jeonghan. Though gusto niyang siya mismo ang magsabi nun, oh well. Naunahan ko siya. Hehe, sorry wife.

"Pwede mo na pong puntahan si Mr. Yoon, he'll be in conscious after an hour. I suggest you have to stay here hanggang sa gumaling na iyong tahi niya or pwede namang umuwi na siya but you'll have to come back para alisin yung thread" sabi nung doctor.

That must've hurt you, hannie-ah. "Opo doc" sagot ko sa kaniya.

"As for your son, by an hour pwede namin siyang ihatid sa inyo, kailangan niya pa ng feeding"

Tumango naman ako sa muli silang sinundan para ihatid ako sa room ni Jeonghan. Naabutan ko sa room ang mga kaibigan namin saka ang kapatid nito. Present din sina mama at papa.

"Cheol! Where's my grandson!" Bungad na sabi ni mama noong makita niya ako.

"He'll be here in an hour" sagot ko sa kaniya saka kaagad na pinuntahan si Jeonghan.

"Ibang klase hyung, pang-isahan ang celebration ah? Birthday tas anniversary" sabi ni Seungkwan.

I shrugged, "hindi ko naman alam na ngayon na lalabas si Seunghan" ani ko sa kanila at hinimas ang buhok ng natutulog kong asawa.

"Pano ba yan hyung, 1 year pa bago kayo makapag honeymoon hahaha! Hindi pwedeng mag-ano kasi yung tahi" sabi ni Seokmin.

I frowned, bat hindi ko narealize yun? God. Baby pasok ka ulit- joke.

Makakapaghintay naman ako. Ilang years nga kaming nagkawalay natiis kong hindi kami maganuhan, eto pa kaya?

"Well that's fine. As long as nandito na si baby" sabi ko sa kaniya.

Parang tanga silang naghiyawan. Edi waw. Maka react sila, as if kukunin ko silang mga godfathers ng anak ko, baka kung anong kabalastugan ang ituturo nila sa anak namin.

"Then I'll set the baptismal date of our precious Seunghan" sabi ni mama at kaagad na inilabas ang kaniyang cellphone.