Zipper Mo Bukas (Completed)

Forty Six

Chapter Forty Six

Hindi ko alam kung paano umusad ang gabi pagtapos 'nun'. Ang alam ko na lang e kinakalabit na ako ni Pia para umuwi na. #ShooktSiZia

Tahimik kami sa kotse ngayon. Lahat ata shookt o binibigyan ako ng space. Nakakapagod kasi 'yung mga nangyari kanina.

At wala ring dumating na kano. Feeling ko tuloy joke lang 'yun ni Keanu na may kano na pupunta para mapapayag ako at di mapahiya si Kevin.

Hindi ko talaga alam gagawin ko. Hindi ko alam kung paano haharapin yung mga tao sa paligid ko. Bakit ba ang komplikado?

Ngayon ko lang nalaman na ako pala si Rina. Ako pala 'yung mahal n'ya dati pa. Napapikit ako dahil dun. Ganon ba ako kamanhid? Ang tanga tanga ko talaga. Sinasaktan ko na pala si Kevin. Sinasaktan ko na rin si Krista. Hindi lang pala ako 'yung nasasaktan. Pati pala 'yung mga tao sa paligid ko.

Tangina. Ang komplikado ng lahat.

Hindi ko na lang namalayan na nakarating na kami sa bahay. Agad akong bumaba at dumerecho sa kwarto ko.

Pero narealize ko na nanlalagkit na mukha ko dahil sa makeup kaya nag-shower muna ako. Habang nagsa-shower e bumabalik ang lahat. Mula dun sa park hanggang sa kanina. Kung paano tumingin si Kevin sa akin, yung pagba-blush n'ya. Lahat.

"Yes. Soon. Not now. Confused ata sya. May nagugustuhang iba, e. Akala ko nga suportado ako nun pero 'di ko alam na gumagawa na pala ng move."

"Sobra. Hindi ko magawang magalit sa kanya na na-fall sya. Di maiiwasan. Kahit sino namang maging close nun mai-in love talaga sa kan'ya. Kung malapit lang sana ako. Baka ako na gumagawa nun sa kan'ya."

"Please, pigilan mong ma-fall nang sobra kay kuya."

Nag-flashback sa akin ang lahat. Naiintindihan ko na. Putangina. Dak this life.

Naramdaman ko na may mainit na likido na nanggagaling sa mga mata ko. Kahit na naliligo ako e nararamdaman ko pa rin ang kaibahan ng tubig na nanggagaling sa shower at sa mga mata ko.

Bakit sa isang iglap bigla na lang naging ganito?? Parang gusto kong bumalik sa dati. Gusto ko rin na mawala na parang bula. Gusto ko na itigil na ang lahat nang ito.

Mas masakit pala na alam mo na may nasasaktan ka nang 'di mo alam kaysa masaktan ka dahil sa isang tao. Hindi ko inaakala na nasasaktan ko si Kevin. Anong nararamdaman n'ya nung nagsasabi ako ng kung anu-ano sa kanya about kay Keanu? He probably felt shit.

Triny kong pakalmahin ang sarili ko.

Pupuntahan ko si Krista. S'ya dapat ang una kong makausap.

Binilisan ko ang pagligo. Nagbihis saka umalis. Wala namang sinabi si inay. Buti na lang kasi hindi ko rin alam ang sasabihin ko.

Calling Kristangina...

Naka-apat na tawag ako pero hindi talaga s'ya sumasagot kaya nagmadali akong pumunta sa kanila kahit disoras na ng gabi. Wala akong pakialam basta kailangan kong makausap ang best friend ko.

Nag-doorbell ako sa gate nila. Mga ilan din 'yun hanggang sa lumabas si Krista na nagtataka. Suot pa rin n'ya 'yung dress kanina pero wala na s'yang makeup.

Sumeryoso yung mukha n'ya.

"Krista..." mahina kong sabi.

Lumapit s'ya sa gate saka kaswal na binuksan y'un.

"Bakit andito ka?" Malamig n'yang tanong sa akin na agad na itinulo ng luha ko.

Tangina. Ang sakit. Galit sa akin 'yung best friend ko.