Ben Seni Daha Çok (GAY)

80. bölüm

  '' Açın kapıyı açın ''

Ateş yumruğunu kapıdan çekip önce yere sonra ersine sinir dolu gözlerle baktı. Ersin endişeli bir ifadeyle iki elini havaya kaldırdı.

'' Bunu gerçekten ben yapmadım ''

Atölyede oğuz tarafından kitli kalan ateş ve ersin şaşkınlık içindeydi. Ateş elini cebine götürüp cep telefonunu çıkarttı. Ekrana kısa bir süre sonra baktıktan sonra gözlerini kapadı.

'' Burada çekmiyor ki ''

Ersin konuşmakta biraz tedirgin olsa da başıyla onayladı. Ateşi ilk defa bu kadar sinirli görüyordu. Ateş gözlerini açıp bir hışım kafasını ersine çevirdi.

'' Biliyorum ''

Ateş tekrar kapının yakınana giderek kendi etrafında yürümeye başladı. Ersin onu hayretle izliyordu.

''Ateş biraz sakin ol ''

'' Ya ne sakin olacağım ya. Senin aptal oyunun yüzünden geç kalmıştım zaten. Simdi buraya tıkıldık kaldık. Annem kaç kez aramıştır ya. ''

Ateş, gözlerinden ateş çıkarırken sağ elini havaya kaldırarak kükremişti.

Ersin kaşları çatık bir şekilde bakarken artık sinirlenmeye başlamıştı. Ersin ile kimse böyle konuşamazken ateşin böyle konuşmasının bir dozu vardı. Ve doz çoktan aşılmıştı.

''Aptal oyun yüzünden özür dilerim, tamam mi ? Bu kadar işe yaramayacağını bilsem denemezdim bile. ''

Ateş , ersinin gözlerine kısa bir an kitlendikten sonra tekrar çıkış kapasına dönüp yumruklamaya başladı. Okul saati bittiği için kimse yoktu. O yüzden kimse seslerini duyamıyordu.

'' Aç ya . Açın ! ''

*

Ateş elindeki telefon ile atölyenin her köşesini gezerek sinyal bulmaya çalışıyordu. havaya kaldırdığı kollarıyla telefonu yüksekte tutmaya çalışıyordu.

Ersin , sol bacağının bileğini diğer bacağının dizine koymuş şaşkınla onu izliyordu. Ateş , sonunda pes edip telefonu cebine koyduktan elini alnına götürdü.

'' Çekmiyor. Maf oldum ya ''

Çıkış kapısına ağır adımlar ile gidip son bir umutla kolu zorlasada başarılı olamadı. Sırtını kapıya yaslayarak hafifçe yere doğru dizlerinin üstünde çömeldi.

'' Bak..Burada kapalı kalmamizı bnm planladığımı düşünüyorsan, eğer anahtarımı cebimden çıkaracağım diye bu kadar abartıyorsan Ateş..üzgünüm ama..anahtar falan yok bende. ''

Ersin oturduğu sandalyede arkasına yaslanırken sakinliğini korumakta zorlanıyordu.

'' Ne güzel ya. Hem tuzağa düşür hem abartıyorsun de. ''

Ersin oturduğu sandalyeden kalkıp ateşin yanına gitti.

'' Neden bu kadar zorsun ''

İki elini yavaşça iki yanına kaldırırken artık burasına gelmişti. Ateş ersinin sorusuyla kaşları daha çatılırken ellerini yeden destek alıp ayağı kalktı. Ersin ile arasındaki mesafeyi iki üç adıma getirmişti.

'' Zor mu? Ya niye bu kadar garip geliyor benim eve geç kalmaktan korkmam sana ya? Sizin için fark etmeyebilir ama benim için önemli. ''

Annesi şuan kaç kere aramıştır tahmin bile edemiyordu. Elini tekrar alnına götürdü.

'' Ne diyorsun sen Ateş ! Siz kim Biz kim? ''

Bu sefer ersinin kaşları çatılırken burun delikleri genişlemişti

'' Anlamıyorsun diyorum. Başkaları da anlamıyor. Ya bu okulda ailesine hesap veren bir tek benmişim gibi davranıyorsunuz ya ''

Ateşin sesi okulun koridorunda yankılanırken eğerde oradan biri geçiyor olsa çok rahat onları duyabilirdi.

'' Sen nasıl davranıyorsun peki ? Merak ederler, çıkamam, gelemem. bunları en son duyduğumda orta okuldaydım. Onlardan neden bu kadar korkuyorsun ? ''

Ateş başını öne eğince ersin sesini yumuşatmaya çalışarak derin bir nefes aldı.

'' Niye ailenden bu kadar korkuyorsun Ateş ? ''

Ateş gözlerini ersine dikerken yine cevap verememişti. Ona yaşadıklarını nasıl anlatabilirdi ki. Tekrar kapının arkasına yaslanırken bu sefer yere oturdu. Ersinde aynı şekilde yanına otururken bacakları birbirine değiyordu.

'' Ben onlardan korkmuyorum. Onları meraklandırmaktan korkuyorum. ''

Ateşin sesi az önce bağırmaktan çatallaşırken bacaklarını altına alarak bağdaş kurdu.

'' Eve gitmediğin zaman merak eden birileri olması güzel bir şey. ''

Ersin tek kaşını kaldırırken bir bacağını uzatıp diğer dizini kırmıştı. Ellerini kasıklarının üzerinde kavuşturdu.

'' Çok merak ederler. Hele annem. ''

Ateşin yüzünden yaşadıkları okunurken ersin onu aslında ne kadar az tanıdığını fark etti.

'' Şu anne - oğul meselesi. Sende annesine aşık olan erkeklerden misin ? ''

'' Annesine aşık, babasıyla arkadaş. Annemin is hayati çok yoğundur. Çalışkandır, sabırlıdır. Is saatleri yoğundur öyle çok zamanı yoktur yani. Ama bize mutlaka zaman ayırır. Mesela bizde Kural'dır. Aksam yemeği hep birlikte yenir. Babam çok sever uzun, keyifli yemekleri. O kalkmadan kimse kalkamaz masadan zaten. Zamanında çok görmüş geçirmiş. O yüzden çok üstüme düşer. Hep tedirginliği vardır. Bazı şeyler ona aşırı geliyor. Ne bileyim, hep gözünün önünde olayım istiyor. Ama bana güvenir babam. Klasik iste. Sana güveniyorum..çevreye güvenmiyorum. Annem gezmeyi çok sever. Her gün başka bir evdedir. İzmir küçük, bizim semt daha küçük. En korktuğu şey dedikodudur. Babam evin direği ise annemde toprağıdır yani. Hepimizin arkasını toplar. Aslında çok benzerim ben anneme. Oda beni kendine çok benzetir. Her anne gibi ondan daha iyi olmamı ister. Böyle heyecanlı bir hikaye değil yani. Sıradan işte. Herkesin ailesi gibi. ''

Ateş etrafına bakarak ersine hayatından kesitler anlatırken , Ersin ateşe doğru dönmüş gözünü kırpmadan onu dinliyordu.

'' Mutlu ailelere genelde sıradan diyoruz değil mi? ''

Ersin gülümseyerek söylerken artık ateş üstündeki gerginliği atmaya başlamıştı. Omuzlarını oynattı.

'' Mutlu aileler birbirine benzerler. Mutsuz bir ailenin bir hikayesi vardır. ''

Ersin derin bir nefes verip elini ensesine attı.

'' Hani okulun ilk günü kapıda herkesle beraber sıcağın altında bekliyordun. seni kolundan tutup içeri çekmiştim. ''

Ateş gülümseyerek başıyla onaylarken tanışmadık halde niye ''içeri gel dışarı çok sıcak'' diyerek ona yardım ettiğini çözememişti.

Ateş '' Evet sonra yokkkk yhaaaa diye bağırmıştın '' derken Ersin gözlerini devirdi.

Ersin ateşe doğru kafası çevirip kaşlarını kaldırdı.

'' Gerçekten hala hatırlamıyorsun dimi ''

Ateş , ersinden gözlerini ayırmadan kafasını hafifçe yana doğru çevirdi.

'' Anlamadım. Neyi hatırlamıyorum ? ''

Ersin kapıya tüm ağırlığını vererek yaslanırken başını omzuna doğru eğdi

'' Biz seninle okulun ilk günü tanışmadık Ateş ! ''