1. Meeting you

55.3K 2.3K 67
                                    


_________________
Ch 1

Zawgyi

Cafeteria တစ်ခုရဲ့ အောက်ထပ်မှာ စားစရာဝယ်ဖို့ လမ်းအရှည်ကြီးကို လျှောက်ခဲ့ရပြီး ကျောင်းဆောင်က အခန်းကို ပြန်အရောက် အန်းလျန်တစ်ယောက် သူ့ရဲ့ သွက်သွက်လက်လက်အခန်းဖော် စီကျွင်းနဲ့ မထင်မှတ်ဘဲ ဆုံရတယ်။

"အန်းလျန် မင်းကြားပြီးပြီလား။ ငါတို့အခန်းကလွတ်နေတဲ့ တစ်နေရာအတွက် အခန်းဖော်အသစ်ရောက်လာပြီတဲ့။"

စီကျွင်းက စိတ်အားထက်သန်စွာပြောတယ်။

" ပြီးတော့ ငါကြားသေးတာက ထပ်ရောက်လာမယ့်သူကလည်း အခြားသူမဟုတ်ဘူး။ ကျန်းချန်တဲ့။ ကျန်းချန်...ဟ ဟာ ဟား ။ သေချာတယ်။ သူရဲ့မှတ်စုကောင်းတွေရလို့ ငါတို့ပေါ်ပြူလာဖြစ်လာတော့မယ်။ ကံဇာတက်ပြီကွ ယေး.."

ကျန်းချန်...ကြားဖူးသလိုပဲ။ ဒီနာမည်ကို ရင်းနှီးပါတယ်။

"ကောင်းပြီ။ သူလာမှာဆိုရင် ငါတို့ရဲ့အခန်းမှာ နေရာကြိုရှင်းပေးထားရမှာပေါ့"

အန်းလျန်ကပြန်ပြောတယ်။

ထိုအခါ စီကျွင်းက

" အာ့ ။ ဟုတ်တာပေါ့။ ငါတို့်က အဲဒီ အပိုအိပ်ယာနဲ့ စားပွဲကို ထားချင်ရာတွေထားနေတာ။ သူ မရောက်ခင် ကောင်းကောင်းပြန်သိမ်းပေးရမှာပေါ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါက အိပ်ယာကိုသိမ်းမယ်။ မင်းက စားပွဲခုံကို ရှင်း"

လို့ ပြောလာတယ်။

အန်းလျန်တောင် ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ စီကျွင်းက စာအုပ်တွေ စာရွက်စာတမ်းတွေကိုစုပြီး စနစ်ကျ ထပ်ပုံနေတော့တယ်။

အန်းလျန်လည်း သူ့ရဲ့ ညစာဘူးလေးကို အင်တင်တင်နဲ့ ချထားလိုက်ပြီး သူနဲ့မျက်စောင်းထိုးနေရာဖြစ်တဲ့ အခန်းဖော်ရဲ့ စားပွဲဆီကို ရှင်းလင်းဖို့ ထသွားတယ်။

စားပွဲငယ်ရဲ့မျက်နှာပြင်က ဒီအခန်းထဲမှာနေတဲ့ ဆယ်ကျော်သက် လူငယ်သုံးဦး ရက်သတ္တပတ်အတွင်း စွန့်ပစ်လိုက်တဲ့ ဘူးခွံတွေ ပုလင်းခွံတွေ စာအုပ်တွေရဲ့ ခေါင်းချရာ အမှိုက်ပုံ တစ်ခုဖြစ်နေတယ်။

စားပွဲကို ရှင်းလင်းအပြီး ပွတ်သုတ်အပြီးမှာ ယွိမြောင်က တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လာတယ်။

ကမ္ဘာကြီး ဤလောက်တောက်ပမှန်း ဘယ်တုန်းကမျှမသိခဲ့Where stories live. Discover now