20. If I am a man

8.4K 1.4K 64
                                    


Unicode

Unicode

အန်းလျန်ဟာ မုန်တိုင်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖို့ အင်မတန်စိုးရွံ့နေပါတယ်။

သူ တာထွက်ရွာမြေကို ခြေချလိုက်တဲ့အခါ လူတွေပျားပန်းခတ် အလုပ်များနေတာ တွေ့ရပါတယ်။ လူအုပ်ကြီးက ထွက်ပြေးဖို့လုပ်နေကြတာပါ....ဖြစ်နိုင်ခြေအများဆုံးကတော့ မုန်တိုင်းမြို့ထဲမှာဆိုတဲ့ ကောလဟာလကြောင့်။

ဒါက ရှို့မီးတစ်ခုသာ ဖြစ်မှာမှန်းသိလို့ အန်းလျန်က ထိုမြင်ကွင်းရဲ့ဝေးရာကို ထွက်လိုက်ပါတယ်။ သူက မြိ့ ဆင်ခြေဖုံးလမ်းကြားတွေကနေသာ ပတ်ပြီး မုန်တိုင်းကိုရှာပါတယ်။

လူစုစုရှိတဲ့ ဧရိယာတွေမှာ မုန်တိုင်းရောက်နေနိုင်လောက်တယ်လို့ သူထင်တာကြောင့် ဖြစ်နိုင်မဲ့နေရာတွေကိုလည်း လျှောက်ကြည့်နေပါတယ်။ ထိုခဏမှာပဲ သူ့ရဲ့မျက်လုံးထောင့်စွန်းကနေ အနီးရှိမြို့တော် အဆောက်အဦးတစ်ခုရဲ့ ခေါင်မိုးပေါ်က သဏ္ဌာန်တစ်ခုကို မြင်လိုက်ရပါတယ်။

'သူများလား?'

'အဲ့နေရာပဲ....အဲ့မှာ သူနဲ့ငါ ဆုံခဲ့ဖူးတယ်'

ဒါကြောင့် အန်းလျန်က ပန်းကလေးကို မြို့လေးဘက်ရှိ အဆောင်အဦးဆီကို လမ်းလျှောက်စေလိုက်ပါတယ်။ သူက အဆောက်အဦးအတွင်းသို့ဝင်ကာ ခေါင်မိုးပေါ်ကို တက်ဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ ထိုနေရာတွင် ခေါင်မိုးပေါ်သွားသည့်လမ်းကို ရှာမတွေ့ပါ။ မုန်တိုင်းက အပေါ်ကို ခုန်ပျံတက်သွားတာနေမှာဟု သူတွက်ဆမိသည်။
ဒီလိုနှင့် သူလည်း အဆောက်အဦး၏ ပြင်ပသို့ ပြန်ထွက်ကာ မော့ကြည့်လိုက်သည်။

ထိုပုံရိပ်က မရွေ့လျားတာကြောင့် မုန်တိုင်း ကီးဘုတ်ကိုင်ထားလား မထားဘူးလားဆိုတာ အန်းလျန် သေချာမသိပါဘူး။

ပန်းကလေးက အဆောက်အဦးခြေရင်းမှာပဲ ရပ်လျက် မျှော်တော်ယောင်လုပ်နေခဲ့ပါတယ်။

နောက်ဆုံးတော့....ရွေ့လျားမှုကို မြင်ရပါပြီ။

မုန်တိုင်းက အောက်ကိုငုံ့ကာ ခေတ္တစိုက်ကြည့်နေလေသည်။ တစ်စုံတစ်ရာကို စဉ်းစားချင့်ချိန်နေပုံပေါက်လှ၏။

ကမ္ဘာကြီး ဤလောက်တောက်ပမှန်း ဘယ်တုန်းကမျှမသိခဲ့Onde histórias criam vida. Descubra agora