16. Protecting my wife

9.4K 1.5K 116
                                        


Zawgyi

ေ႐ွ႕အခန္းမွ.......

ခုန​ေလးတင္​ကမွ ပုရစ္​​ေတြလို သူ႔နားဝိုင္း​အံုၿပီး တဆာဆာ​ေအာ္​​ေနၾကတဲ့သူ​ေတြဟာ အခု​ေတာ့ အ႐ိုးစု​ေလး​ေတြအျဖစ္​ ​ေျမ​ေပၚမွာ လွဲ​ေလ်ာင္​း​ေန​ေလသည္​။

' ဘာျဖစ္​ၾကတာလဲဟ? '

{Private Message} အ႐ူးမုန္​တိုင္​း : မိန္းမ... ကိ္​ုယ္​ဒီမွာ...

____________

Now.......

(Private message)ပန္းကေလး: ဒီမွာ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ? သည္လူေတြ အကုန္ေသေနပါလား.....

(Private message)အ႐ူးမုန္တိုင္း: ကိုယ္ ေရာက္လာကတည္းက အဲလိုျဖစ္ေနတာ...

(Private message)ပန္းကေလး: တကယ္ေတာ့.....ဒါ..ဒါ...နည္းနည္း ရင္းႏွီးေနသလိုပဲ....အရင္တစ္ခါ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္မလား။ မုန္တိုင္း?

(Private message)အ႐ူးမုန္တိုင္း:........

(Private message)အ႐ူးမုန္တိုင္း: မိန္းမက အရမ္း....မ်က္လံုးလ်င္တာပဲ....

(Private message)ပန္းကေလး:
[-_-#]

(Private message)အ႐ူးမုန္တိုင္း: ဟားဟား.....ခြင့္လႊတ္ေနာ္ မိန္းမ စိတ္မဆိုးဘူးဟုတ္?

အန္းလ်န္က မတုန္႔ျပန္ပါဘူး။ အဲဒါဆို သူနဲ႔ စတင္ေတြ႔ခဲ့တဲ့ေန႔က......အဲဒီေန႔ကလည္း တစ္ရြာလံုးကို သတ္ခဲ့တယ္မလား......သူ႔ကို ေဒါသထြက္ေစလို႔ မျဖစ္ဘူးပဲ....။

အာ...ေန.....ေနပါဦး....သူ အခု ငါ့ကို လာက်ီစယ္ေနတာလား။

(Private message)ပန္းကေလး: ႐ွင္..႐ွင္! ကြၽန္မကို လာေလွာင္ေနတယ္ေပါ့။ ဒီမိန္းမက ကြာ႐ွင္းဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္...။

(Private message)အ႐ူးမုန္တိုင္း: အိုး.....မင္းက သိပ္ေက်းဇူးတင္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ မိန္းမ။ ကိုယ္ ေပ်ာ္လိုက္တာ။

(Private message)ပန္းကေလး:!!!

(Private message)အ႐ူးမုန္တိုင္း: အိုေခ...အိုေခ....ဒီေယာက်္ား မေနာက္ေတာ့ဘူး။

အန္းလ်န္က အလြန္ပဲ ႐ွက္သည္းထန္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိတ္တဆိတ္ေနလိုက္ဖို႔ပဲ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ရြာထဲကို သြားကာ quest ေတြကို လိုက္လုပ္ေနလိုက္တယ္။

ကမ္ဘာကြီး ဤလောက်တောက်ပမှန်း ဘယ်တုန်းကမျှမသိခဲ့Where stories live. Discover now