32. A call from home

7.6K 1.3K 63
                                    

Unicode


"Happy Thingyan's 1st Day"

~အားလုံးကျန်းမာပျော်ရွှင်ကြပါစေ~
            
        ,,,,           ♥          ,,,,,

____________________________

နောက်တစ်နေ့....

အန်းလျန်ကား အချိန်ကြာမြင့် စွာ အိပ်ပျော်နေခဲ့သည်။ သူနိုးလာချိန်တွင် ခေါင်းက ကွဲမတတ်ကိုက်ကာ ယမန်နေ့က မည်ရွေ့မည်မျှ သောက်ခဲ့မိသည်ကို သတိမရတော့....။

ကျန်းချန်:"နိုးပြီလား..? ဘယ်လိုနေသေးလဲ အန်းလျန်"

အန်းလျန်က မော့ကြည့်ပြီး သူ့ခုံတွင်ထိုင်နေသော ကျန်းချန်ကို မြင်သွား၏။

"အာ...ကျန်းချန်!  ကျွန်တော် မနေ့က ဘယ်လောက်တောင် သောက်ခဲ့တာလဲ?"

"မင်း မမှတ်မိတော့ဘူးပေါ့?"

အန်းလျန်က သူ၏ခေါင်းကို ငြင်သာစွာ ခါပြသည်။

"ဘာကိုမှ မမှတ်မိတာလား?"

"ကျွန်တော်.....ဟော့ပေါ့ဆိုင်ကိုသွားတယ်....သူတို့က သောက်စရာခွက်အကြီးကြီးပေးတယ်....ပြီးတော့...မသိ မသိတော့ဘူး"

"သဘောပေါက်ပြီ။ အဲဒါပဲ ကောင်းပါတယ်"

"ဟင်?...ကျွန်တော် ရှက်ဖို့ကောင်းတာတစ်ခုခု လုပ်ခဲ့မိတာလား"

ကျန်းချန်က သဘောကျပြီး ထရယ်တော့ အန်းလျန် နောက်ထပ် မေးလိုစိတ်မရှိတော့ပေ။

"ရေသောက်လိုက်ဦး အန်းလျန်...ပြီးတော့ အိပ်ယာဘေးမှာ ဆေးရှိတယ်" ဟု ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ အိပ်ယာကို စိတ်မချမ်းမသာကြည့်နေသော အန်းလျန်ကို အခန်းထဲမှာပင်ရှိနေသည့် ယွိမြောင်က ပြောလိုက်သည်။

ယနေ့က တနင်္လာနေ့...သို့သော်လည်း စာမေးပွဲက ပြီးသွားပြီဖြစ်၍ ဤနေ့သည် ကျောင်းသားများ၏ အပန်းဖြေရက်ဖြစ်လို့သွားသည်။

အန်းလျန်ကတော့ သူ့ရဲ့အားလပ်ရက်ကို မည်သို့ကုန်ဆုံးရမည်ဟု သေသေချာချာမသိ။

'စာကြည့်စရာလည်းမရှိဘူး....Red Dragon Quest ကိုပြန်ကစားသင့်လား? မုန်တိုင်းနဲ့စကားမပြောရတာလည်း ကြာ ကြာလှပြီ။ သူ့ကို လျစ်လျူ ရှုထားရတာ စိတ်တောင်မကောင်းဘူး....'

ကမ္ဘာကြီး ဤလောက်တောက်ပမှန်း ဘယ်တုန်းကမျှမသိခဲ့Where stories live. Discover now