ကမ္ဘာကြီး ဤလောက်တောက်ပမှန်း ဘယ်တုန်းကမျှမသိခဲ့

47. It feels good 🔞🔞🔞

Unicode

Ch 47 It feels good

ဒီအပိုင်းလေးကို ရေးဖို့ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းဖြစ်လွန်းတော့ တွန့်ဆုတ်နေခဲ့ပါတယ်။ အတတ်နိုင်ဆုံးတော့ ညင်ညင်သာသာဖြစ် အောင်ရေးပေးထားပါတယ်နော်။ နှစ်ရှည်လများ library ထဲကမထုတ်ဘဲ စောင့်မျှော်ပေးသူများကိုလည်း တောင်းပန်းလို့မကျေနိုင်အောင်ပါပဲ...😢
တကယ်ကို အားနာကျေးဇူးတင်ရပါတယ်ခင်ဗျာ။ 😞😞
I L💙VE YOU ALL...

______________

အန်းလျန်သည် ကျန်းချန်ကို ရီဝေဝေမျက်လုံးများနှင့်ကြည့်သည်။

အနမ်းကြိုးဝိုင်းထဲမှ
သူ​၏နှုတ်ခမ်းသားတို့က ရဲတွတ်စိုရွှဲနေပြီးလျှင်....မြင်ကွင်းတစ်ခုလုံးက ရာဂဆန္ဒတို့ဖြိုးကြွလာစေရန် ပြုလုပ်နေပါ၏။

သူ၏ အင်္ကျီ မှာ ကျန်းချန်၏ အငြိမ်မနေသော လက်တို့ဖြင့် မ တင်ခြင်းကိုခံထားရကာ ကြည်လင်နူးညံ့သော ဝမ်းဗိုက်အသားအရေ၏ စွဲညှို့ချက်ကို အတိုင်းသား လှပ်​​၍ထားသည်။

ကျန်းချန် အမှန်ပဲ မြည်းစမ်းချင်နေခဲ့သည်။

စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်အနမ်း၌ တဏှာနှိုးဆွလေထုကို ထပ်ပေါင်းသည်တွင် အန်းလျန်မှာ အနည်းငယ် အမောမပြေဖြစ်ရသည်။

ကျန်းချန် တောင့်တင်းထွားကြိုင်းနေခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်၏။

သူ၏ ဘောက်ဆာက ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ စိတ်ကြွမှုကို အနည်းငယ်သာ ဖုံးပေးနိုင်ပါသည်။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို စေ့ကာ သူ၏ရှက်ရှက်ကို ဖုံးရန် ကြံရာမရကြိုးစားနေရရှာသည့် အန်းလျန်၏ အခြေအနေကလည်း သိပ်တော့မဟန်လှပါ။

သွားမည့်လမ်းကို နှောက်ယှက်နေသည့် အန်းလျန်၏ ကြိုးစားမှုကိုအဆုံးသတ်ရန် ကျန်းချန်က သူ၏လက်နွေးနွေးကို ကောင်ကလေး၏ ပေါင်အတွင်းသားဝယ် နေရာယူလိုက်၏။ အန်းလျန်က ခေါင်းကို လွှဲကာ မျက်နှာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်လိုက်၏။

သူ့တွင် မည်သို့ပင် ဆင်ခြင်တုံတရားရှိပါစေ စျာန်လျှောသက်ဆင်းရပြီဟု ကျန်းချန်ခံစားမိသည်။

ကျန်းချန်သည် ကောင်ကလေးထံမှ သူ့ကိုယ်သူ ခွာလိုက်ပြီးနောက် ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ညှို့ငင်သော ဗိုက်သားလေးကို ငုံခဲ
လိုက်သည်။