Mr. Lady Fell in Love

Chapter 46: Ever

Chapter 46: Ever

Acle's POV

It's been a week since the Heart-breaking hearts' day. Isang linggo na rin akong umiiyak gabi-gabi. Akala ko wala nang mas sasakit pa dun sa araw na narinig kong hindi ako magugustuhan ng taong gusto ko, pero mas malala pa pala 'tong nararamdaman ko ngayon.

I feel like jumping into the highest place in the world and just fall. I don't know what dying feels like but I would assume it felt this way.

I knew it. Dapat talaga nung una palang, pinigilan ko na ang sarili ko. Dapat hindi nalang ako nainlove sa unggoy na yun. Ang sakit pala talaga.

"Are you okay bespren? Look at you, ang panget mo na." sabi ni Angel habang hinahagod ang likuran ko.

"Sus. Ako pa ba? Okay na okay kaya ako. Tingnan mo nga, umiiyak ba ako? Hindi naman di ba?" I said.

"Don't pretend. Kung pwede lang na ibuhos mo na ng isang bagsakan, gawin mo na. Bago ko pa masugod yung unggoy na yun." she said.

"Okay lang ako. Wag mo akong intindihin. Namamaga ang mata ko kasi kulang ako sa tulog, kailangan kong magreview at tinatapos ko pa yung papers ko." ngumiti ako ng kaunti.

"You move on or I'll call your parents?" sabi nya.

"Please.. don't tell them. Ayokong mag-alala sila sa akin. Maganda nang ako nalang ang nasasaktan, ayoko nang mandamay pa ng iba."

"Haaay. Okay. Pero pag di ako nakatiis, tatawag talaga ako."

"Thanks bespren, you're the best." ngumiti ako at bumababa na kami sa kotse. Taas noo akong naglakad papunta sa room.

"Pumapanget na naman si Lesbian. What happened kaya? Did they just broke up?" -chismosang echusera.

"Good for her."

"Hindi naman kasi sila bagay eh. Tama lang yan. Haha."

"Yah.. May chance na ulit tayo kay Marx."

"Poor Acle."

Huminto sa paglalakad si bespren. Alam kong naiinis na sya kaya hinigpitan ko ang hawak sa kanya sabay bulong.. " Wag mo nang patulan."

"No. I need to do this." she insisted. She faced back the meanies and gave them a horrifying look.

"WALA NA BA KAYONG IBANG MAGAWA SA BUHAY NYO KUNDI ANG MAGTSISMISAN? MABUTI SANA KUNG NAKAKATULONG KAYO SA NATURE EH! KASO HINDI NAMAN EH! NAKAKADAGDAG LANG KAYO SA POLUSYON SA HANGIN! NOW CHOOSE! KUSA NYONG ITITIKOM ANG MABABAHO NYONG BIBIG O AKO MISMO ANG MAGTATAHI NYANG MAKAKAPAL NYONG LABI?!"

Whoa. She's transforming into a monster. Literally. Thank God I have her.

Nagsialisan naman ang mga chismosa dahil nakakatakot talaga si Angel. Minsan nga nagtataka ako eh.. Angel ba sya o ano? Hahay.

"I love you bespren. But please, don't do that again. I can manage." and I gave her a smile

"We'll see." -Angel.

Pumasok na kami sa room. Nalate kami ng 1 minute. Nandun na yung prof namin. -.-

"Sir, sorry we're late." sabay kami ni Angel. Pinapasok naman kami. Buti nalang medyo mabait yung prof namin sa subject na 'to.

Napatingin naman ako sa upuang kalapit ko. Hindi na naman sya pumasok. Isang linggo na rin. Iniiwasan nya ako? Ghad! Ako dapat ang umiiwas sa kanya! Tss.

Ni hindi nya man lang ako kinontact. Anyway, di ko din naman sasagutin eh. Baka nga he already mean it. Niloko nya lang ako. Niloloko nya lang ako all this time. He just played around me.