Mr. Lady Fell in Love

Chapter 48: Present time

Chapter 48: Present time

Read this note for your own goodness. xD

A/N: Sa mga naguguluhan po sa chap 47 kung bakit 'Originally written by: Althea Miracle Mendoza' ang nakalagay sa end. E kasi po, sya naman talaga ang nagsulat ng istoryang "Mr. Lady Fell in Love", ang sarili nyang love story na ipapasa nya sa main editor ng pinagtatrabahuhan nyang publishing company. Remember?

Para malinawan kayo, basahin nyo nalang po ulit yung prologue. Haha! Thanksssss! :)

Keep on reading guys! Walang bibitaw! :) -nicxedEmotions

--------

PRESENT TIME: 4 years after..

"Yeeeees! Best! Tapos ko na yung mini novel ko!" nakangiti kong sabi kay Aileen, ang best buddy ko nung college until now.

"Great. Can I read your story?" she smiled.

"Hmm.. Of course. But not before I've edited it."

"Sus. Arte mo, Thea.. pabasa na kasi ako! Pleeeease? I'll help in editing nalang." sabi nya with twinkling eyes.

"Tss. Okay. Here." I handed her my laptop and so she started reading my mini novel, Mr. Lady Fell in Love.

"Kyaaaaah! Anong drama to, thea? Bakit umeemote ka dito huh? huh?" sabi nya ng natatawa.

"Emote ka dyan. Hello? Hanggang ngayon ba naman aasarin mo ako about my past? Dang it Aileen! I've moved on!!"

"Check that girl. Come on. I'm just joking. Di ka mabiro. Napaghahalataan ka tuloy." nagsmirk sya.

"Whateveeeeer. I gotta go, pupuntahan ko lang si bespren sa photo shoot nya. See yah later." at lumakad na ako palabas ng unit ko.

Hmm. Bago ang lahat, MANIWALA KAYO, NAKAMOVE ON NA TALAGA AKO 'NO! (capslock yan para intense) Kaya nga naisulat ko na yung sarili kong love story ng walang kaabog abog! Oha? Ang nice ko di ba? Si Thea Mendoza ata 'to! :)

One week ko lang pinagnilayan at itinype ang mini novel na yan. Assigned kasi sa akin yung genre na love story e. Malas ko no? Pero okay na din, at least, napatunayan ko sa sarili kong talagang nakamove on na ako. Helloooo? It's been 4 years na kaya since nangyari ang lahat. Okay, let's not talk about that. Hmm.

Pero dahil mapilit kayo, okay! I'll tell everything na! Tutal, 22 years old na naman ako at napakaganda ko pa! Hah! Don't you dare to disagree! Eto na..

After nung 18th birthday ko, totoo ang nabasa nyong naglaslas ako. Yeah.. call me idiot but I even really do that. I'm such a stupid person. I know. Tsaka ko nalang narealize ang lahat nung makita kong umiiyak ang buong pamilya ko sa harapan ko habang nakahiga ako sa hospital bed.

Hindi talaga tamang ginawa ko yun. Ang maglaslas at magpakamatay dahil nasaktan ako ng sobra. Siguro nung mga panahong yun, masyado akong nabalot ng emotions ko, to the extent na ginusto ko nang mamatay dahil sa sobrang sakit. Ganun ako kahina.