Harry Potter - Farklı Bir Başlangıç (Tamamlandı)

Özel Bölüm... Voldemort geri mi dönüyor ?...

Hermione bakanlıktaki ofisinde belgeler arasında kaybolmuşken Draco bir anda içeriye girdi. Beklemediği durum yüzünden yerinde sıçrayan Hermione elini kalbinin üzerine götürerek "Ne oluyor Draco" dedi sinirli bir şekilde. Draco telaşla "Harry aradı Alexis ortadan kaybolmuş. Yatağının üzerinde bir not varmış ve eğer söyledikleri doğruysa Voldemort geri dönebilir" dedi. Hermione "Hayır, bu olamaz. Tüm hortkulukları yok ettik" dedi. Draco "Sanırım o hala Alexis'in içinde" dedi. Hermione hemen eşyalarını topladı. "Şimdi neredeler?" diye sordu. Draco "Hogwarts" dedi.

Hogwarts'a en yakın noktaya cisimlendiklerinde Profesör Mcgonagall, James, Lily ve Sirius onları karşıladı. "Gelebilmenize sevindim" dedi. Hermione "Neler oluyor profesör" dedi. Mcgonagall "Son hortkuluğun okulda olduğunu öğrendik." dedi. James "Biri 3. kat koridoruna Karanlık Lord yeniden doğacak ve bu defa ona kimse engel olamayacak" yazmış. Sirius "Okul kapalı olduğu için şanslıyız." dedi. Hermione "Harry nerede?" diye sordu. Lily "Bilmiyoruz" dedi. Hermione "Nasıl bilmiyorsunuz. Draco'yu aramış Alexis'in kaybolması ile ilgili" dedi. Lily "Onun Alexis'in zihni ile bağlantılı olduğunu biliyorsun. Tahminimizce o da.." dediğinde Hermione yıkılmıştı. Zihninde "Bu olamaz, Harry iyi, Alexis iyi "diye defalarca tekrar etti zihninde. Hermione "Çapulcu haritası... çapulcu haritasından görebiliriz" dedi. Sirius olumsuz anlamda başını salladı. "Haritanın göstermediği yerler olduğunu biliyorsun. İhtiyaç odası, sırlar odası belki bilmediğimiz başka yerler de vardır." dedi. Hermione sinirle "Burada böylece duramayız ben Harry ve Alexis'i aramaya gidiyorum" dedi ve hızla Hogwarts'ın içine girdi.

Hermione ilk olarak 3. kata yöneldi yazıyı görmesi gerekiyordu. Başka kimseyi umursamıyordu. Şu an onun için en önemli şey Harry'yi ve Alexis'i bulmaktı. 3. kata çıktığında duvarda kanla yazılmış olan yazıyı gördü. Etrafa bakındı. Yerde bir kaç damla kan gördüğünde asasını eline aldı ve kan damlalarını takip etmeye başladı. İlerlemeye devam ederken takip ediliyormuş hissine kapıldığında arkasını döndü ama kimse yoktu. Kan damlaları bir kapının önünde durduğunda Hermione nerede olduğunu anladı. Bu kapı 1. Sınıftayken Dumbledore'un onların girmemesi için uyardığı kapıydı. "Alohomora" diyerek kapıyı açtı. Asası elinde yavaşça içeriye göz gezdirdi. İçeride ne olduğunu anlayamayacak kadar karanlıktı. "Lumos" diyerek asasını salladığında ortaya çıkması gereken ışık ortaya çıkmamıştı. Tekrar "Lumos" dedi fakat yine ışık ortaya çıkmamıştı. Gidip diğerlerine haber vermesi gerektiğini söyleyen iç sesini dinlemeyerek içeriye girdi.

Harry'yi bulmak için karanlığın içine korkusuzca adım atan Hermione hemen ardından kapanan kapı ile irkildi. Hiçbirşey görememesi işini kolaylaştırmıyordu.Yavaşça adım attığında zeminde çıkan ayak seslerinin haricinde başka bir ses daha duydu zeminde yuvarlanan bir zil sesi. Yavaşça yere eğilip zili el yordamıyla buldu ve eline aldı. Birden çekilme hissi kaplarken tüm vücudunu Hermione hazırlıksız yakalanması sebebiyle sersemlemişti. Asası elinde kendine gelmeye çalışırken artık karanlık odada olmadığını fark etti.

Etrafına baktığında buranın Harry'nin eski evi olduğunu fark etti. Doğumundan hemen sonra Lily ve James buraya taşınmışlardı. Aynı eski hali gibi görünüyordu ev. Sanki James, Lily ve Harry buradan hiç taşınmamış gibiydi. Zihnine Harry ile ilgili çocukluk anıları dolarken yavaş adımlarla evin bahçesinde ilerledi. Asası hala elindeydi. Kapıya dokunduğunda hafif bir gıcırtı ile kapı aralandı. Harry ile koşarak asa salladıkları koridor tam karşılarında duruyordu. Etrafta kimseyi göremeyince gülümsedi ve ilerlemeye devam etti. Gardını düşürmemeliydi. Dikkatlice etrafı kontrol etti. Alt katta hiç birşey bulamamıştı.

Yavaşça üst kata çıktı. Asasıyla Harry'nin odasının kapısını açtığında Harry tam odanın ortasında duruyordu. Dekorasyonu değişmemişti. Çocukluğunda aynı nasılsa öyleydi. Harry'nin buz gibi bakışları genç kadını bulduğunda Hermione'nin tüyleri diken diken oldu. Hermione, Harry'yi tedirgin etmemek için asasını alçalttı ve yumuşak bi ses tonu ile ona seslendi. "Harry" ... Harry'den herhangi bir cevap gelmemişti. Yavaşça ilerledi. "Harry..." diye seslendi tekrardan yanına geldiğinde yüzüne yavaşça dokunup tekrar ismini söyledi. Harry'nin ruhsuz bakışı genç kadının canını yakıyordu. Hermione Harry'nin buz gibi bakışlarını tepkisiz halini görmek istemiyordu. Herşeyin bir rüya olmasını dileyerek gözlerini kapattı.