Harry Potter - Farklı Bir Başlangıç (Tamamlandı)

Ölüm...

Grimmauld Meydanı 12 Numara...

Beş genç görevlerini başarıp karargaha geldiklerinde oldukça iyi durumdaydılar. Profesör Dumbledore hepsinin yaralanmadan veya hayatını kaybetmeden gelebildiğine oldukça memnundu. Bu saate kadar kendini ayakta kalmak için zorladığından yaşadığı rahatlama ile dizlerinin üzerine düştü yaşlı büyücü. Gençler endişe ile başına toplandı... Hermione "Hastaneye gitmeniz gerek Profesör" dedi. Dumbledore "Onların yapabileceği bir şey yok." dedi. Harry "Yardım edin yatağa yatıralım" dediler. Beraber Dumbledore'u kaldırıp üst katta bulunan odalardan birindeki yatağa yatırdılar. Lanetin izleri diğer elinde ve boynunda da görünmeye başlamıştı. Dumbledore haklıydı fazla zamanı kalmamıştı. Bu konuda profesör olmasalar bile söyleyebiliyorlardı.

Ron "Biraz dinlenin profesör" dediğinde Dumbledore "Aldınız mı?" diye sordu. Harry kolyenin içinde bulunduğu kadife poşeti çıkartıp Dumbledore'a uzattı. Dumbledore poşeti açtı ve asayı üzerinden geçirdi. Kolyeyi eline alıp açtığında sıkıntıyla onu dikkatle izleyen beş gence baktı. "Üzgünüm çocuklar bu gerçek hortkuluk değil" dedi. Draco "Ne... Nasıl yani o kadar acıyı ben boşuna mı çektim" dedi sinirli bir şekilde. Dumbledore kolyeyi açtı ve içinden bir not parçası düştü. "Sen bu notu okumadan çok önce öleceğimi biliyorum, ama yine de sırrını ortaya çıkaranın ben olduğumu bilmeni istiyorum... RAB" yazıyordu notun üzerinde. Ron "Rab'da kim" dedi. Draco "Bilmiyorum ama bulursam gerçekten ölmüş olmayı dileyecek." dedi. Harry "Acaba hortkuluğu yok etmiş olabilir mi?" Hermione "RAB her kimse onu bulmadan bunu bilemeyiz." dedi. Harry "Harika şimdi bir de RAB her kimse onu bulmaya çalışacağız" dedi. Hepsi oldukça sıkıntılıydı...

Hogsmade...

Sirius, Remus, Lily,James, Snape ve yaralı genç Gizlenerek neredeyse Hogsmade'in yarısını geçmeyi başarmışlardı ama hala uzun yolları vardı. Snape yer yer kafa karıştırma büyüsü gibi büyülerle onları atlatmalarını sağlıyor ve ilerlemelerine yardımcı oluyordu. Yanlarından bir grup ölüm yiyen daha geçtiğinde zorlukla gizlenmişlerdi. Bunlar devriye grubundandı. Karanlık çöktüğü için az sayıda ölüm yiyen etrafta dolaşıyordu. Tahminleri doğru çıktığı için seviniyorlardı. Bir ölüm yiyeni imperius lanetiyle diğerlerini uzaklaştırması için yolladığında neredeyse Hogsmade dışına varmışlardı.

Belatrix ile karşılaşana kadar her şey oldukça iyiydi. "Vay, vay, vay bakın burada kimler varmış? Serverus...sonunda aşkına kavuşmuşsun bakıyorum. Kocasını nasıl oldu da öldürmedin bu saate kadar...biliyorsun o sadece senin olabilir" dedi. Snape "Sen ne anlarsın ki?" diye sordu. Belatrix ufak bir kahkaha attıktan sonra "Snape'e bir lanet yolladı. Snape ustalıkla laneti savuştururken "Gidin.." diye bağırdı. James, Sirius ve Remus çocukla beraber hareketlenirken Lily kıpırdamadı. "Seni burada bırakamayız Sev..". dedi. Belatrix Lily'yi taklit ederek "Seni burada bırakamayız Sev..." dedi ve ardından bir kahkaha attı. Snape "Gidin" dedi tekrar itiraz kabul etmeyen bir ses tonuyla. James, Lily'nin kolundan tutup çekiştirirken Belatrix onlara doğru bir lanet fırlattı. Snape'in Accio ile laneti çağırmasıyla lanet kimseye isabet etmedi. Belatrix "Seni Hain.." dedikten sonra " Kaçakları yakalayın" diye bağırmaya başladı. Sirius "Koşun" diye bağırdığında hepsi koşmaya başladı. Belatrix peşlerinden lanetler yollasa da Snape hepsini yolundan saptırdı. Birkaç ölüm yiyen onların peşinden koşarken Snape onları engellemek için lanetler yağdırıyordu ama arkasındaki Belatrix ona kedavra laneti ile saldırdığında artık yapabileceği başka bir şey kalmamıştı. Gözlerinin gördüğü son şey sevdiği kadın, kocası ve onun arkadaşlarının kaçmaya çalışmasıydı.

Arkalarından gelen ölüm yiyen ordusundan gelen lanet yağmuru Snape sayesinde büyük ölçüde azalmıştı. Onun ne durumda olduğuna bakamıyorlardı bile. Lily önden gidiyordu. Hep beraber ileride görünen pet şişeye doğru koşmaya devam ettiler. O sırada bir sokma laneti en arkadan gelen Remus'u yaraladı. Sirius ve James geri dönerek Remus'un sırtındaki çocuğu aldılar ve Sirius onun koluna girerek yürümesine yardımcı oldu. Lily diğerlerini beklerken Snape'in düşmüş bedenini gördüğünde kalbi acıyla doldu. Onunla dolu dolu olan küçüklüğü gözlerinin önüne geldi. İlk büyücü olduğunu anladığı zamanı hatırladı ve okulda ayrı düşmelerini...