Harry Potter - Farklı Bir Başlangıç (Tamamlandı)

Noah...

Riddle Malikanesi...

Dört ölüm yiyen perişan bir halde malikanenin girişinde belirdiğinde kimse yardım emek için adım bile atmamıştı. Büyünün etkisinden kurtulup yavaşça ayağa kalkan Malfoy kendilerini anahtarla buraya getiren salak ölüm yiyeni öldürmek istemişti ama bunu yaparsa Karanlık Lord tarafından fazladan bir cezaya çarptırılacağını biliyordu.

Stresli bir biçimde beceremediği görevinin raporunu vermeye giderken arkasından alaycı bir kahkaha ile bakan Belatrix en son isteyeceği şeydi. "İki küçük çocuğu Lorduna getirmeyi beceremedin mi Malfoy" dedi alayla. Lanetli saçlarını asası ile karıştırırken sarsak adımlarla ona doğru yürüyordu. Malfoy "Defol git Belatrix" dedi sinirle ama bir anda Belatrix'in asasından çıkan lanetin acısıyla kalakaldı. Hızla Malfoy'un yanına gelen kadın yüzünü Malfoy'a yaklaştırdı. Kahverengi gözleri öfkeyle parlıyordu. Yamuk şekilli asasını Malfoy'un gözüne sokmak istermiş gibi bir hali vardı. Asayı Malfoy'un yüzüne iyice yaklaştırdı ve "Sana dersini vermeyi çok isterdim Luicius ama Lordun işkencelerini izlemeyi hep sevmişimdir" dedi. Malfoy'un üzerindeki laneti bozup çocuk gibi seke seke psikopat kahkahasıyla yanından uzaklaştı.

Belatrix çok değişik bir kadındı. Tek dişi ölüm yiyen olmasının yanı sıra lorduna mükemmel bir bağlılığı vardı. Tek sıkıntısı deli gibi davranıp sevmediği insanlara karşı tehlikeli olmasıydı. Bunun sebebini uzun süre azkabanda kalmasına bağlıyorlardı.

Lucius, Belatrix hakkındaki düşüncelerini bir kenara bırakıp Karanlık Lord'un odasına doğru yürümeye devam etti. Kapının önüne geldiğinde kapıyı çalmak için elini kaldırmıştı ama daha kapıya vurmadan önündeki büyük kapı iki yana ayrılarak kendiliğinden açıldı. İçerideki Karanlık Lord oldukça sakin görünüyordu. Hemen yanındaki Belatrix ise pis pis sırıtıyordu ve bu hiç iyi değildi. Lucius sessizce içeriye girip birkaç adım yaklaştı Voldemort'a ve yere kadar eğildi. Voldemort "Sana verdiğim görevi anladığını sanmıyorum Lucius" dedi. Lucius araya girerek "Özür dilerim Lordum. Lütfen bağışlayın. Onları hafife almışım" dedi. Voldemort kırmızı gözlerini, Lucius'un karşısında ufalan bedenine çevirdi. Asasını doğrultup "Crucio" dediğinde Lucius'un çığlıkları odayı doldururken Belatrix kahkaha atmamak için dudağını ısırıyordu. Voldemort bir kaç dakikalık işkencesini bitirdiğinde konuşmasına devam etti. "Seni tekrar eğitmemiz gerekiyor sanırım Lucius. Ne yapıp ne yapmayacağını unutmuşsun belli ki." dedi. Belatrix'e dönerek "Ne yapacağını anlaması için bir saatin var" dedi ve Lucius'u Belatrix ile baş baş başa bıraktı. Şimdi gitmesi gereken başka bir yer vardı ve bu randevusuna geç kalmayı istemiyordu.

Muggle Dünyası...

Harry, Alexis, Hermione ve Ron uzun süren bir yolculuktan sonra en sonunda istedikleri adrese vardılar. Burası Harry'nin muggle arkadaşı Eric'in eviydi. Harry illüzyon büyüsünü kaldırdıktan sonra Eric'in evinin kapısını çaldı. Bir süre sonra şişmiş gözleri ve dağılmış kızıl saçları ile kapıda beliren genç adam karşısında Harry'yi görünce şaşkınlıkla kalakaldı. Harry "Beni içeri davet etmeyecek misin?" diye sordu gülümseyerek. Eric "Geçin" dedi. Hala şaşkınlığını üzerinden atamamıştı. Harry hala kendine gelememiş olan arkadaşına sıkıca sarıldı. En sonunda kendine geldiğinde "Tanrım Harry seni çok merak ettim" dedi ve Harry'nin sarılmasına karşılık verdi. "Nerelerdeydin. Baban seni sordu daha sonra hepiniz birden ortadan kayboldunuz." dedi. Harry "Uzun hikaye. Bak seni arkadaşlarım ve kardeşimle tanıştırayım" dedi. Tek tek yanındakileri Eric'e tanıtmaya başladı. "Bu çocukluk arkadaşım Hermione... Bu sana benzeyen arkadaş Ron okul arkadaşım... Bu da Alexis ikiz kardeşim" dedi. Eric her birini tek tek süzdü. "İkiz kardeşin olduğunu bilmiyordum. Bu kadar güzel olduğu için sakladın dimi?" diye sordu. İltifat duymak Alexis'in hoşuna gitmişti. Harry ise yalancı bir sinirle "Olaylar çok karışık Eric inan bana bende kardeşim olduğunu yeni öğrendim. Ayrıca kız kardeşime asılma" dedi.