Harry Potter - Farklı Bir Başlangıç (Tamamlandı)

Acı...

Noah Potter Evine Gelmeden Hemen Önce...

Mektubu okumayı bitirir bitirmez James eşyalar için küçülüp cebindeki kutuya dolmasını sağlayan büyüyü yaptı. Bakanlık tarafından takip edilmemek için Lily onları cisimleyecekti. El ele tutuştular. Lily konsantre oldu. Cisimlenmeleri gerekiyordu ama hala aynı yerdeydiler. James "Buradalar" dedi endişeli bir ses tonu ile. O sırada evin etrafındaki koruma duvarlarının tek tek kalktığını fark ettiler. Çok geç kalmışlardı. 

James "Lily" dedi. Lily'nin zümrüt yeşili gözleri James'e döndüğünde üzgün bakışlarını gördü güzel karısının. İpek gibi kızıl saçlarını okşadı. "Lily eğer fırsatını bulursan kaçmanı istiyorum çiçeğim." Lily, James'e kızgın bir şekilde baktı. "Lily Lütfen. Bir kere olsun dediğimi yap." dedi James sitemkar bir şekilde. Lily, "O zaman sende söz ver. Eğer fırsatını bulursan kaçacaksın. Beni beklemeyeceksin" dedi. James "Söz" dedi ama düşüncelerinde Lily'yi kurtarmak için gerekirse canını bile verecekti. Bu seferlik, sadece bu seferlik Lily'ye yalan söyledi. Onu ucunda ölüm bile olsa bırakmayacaktı. Kızını hastalığı yüzünden bırakmak zorunda kalmıştı. Yıllardır onların varlığından bihaber yaşıyordu. Oğlu nedenini henüz bilmese de Hogwarts'a kaçmıştı. Düşündükçe Harry'nin bunu iyi bir sebebi olmadan yapmayacağını biliyordu. Şimdi ise Lily. Hayatının çiçeği, kim bilir belki bir kaç dakika sonra ayrılmak zorunda kalacaklardı. 

Ailesi nasıl bu kadar dağılmıştı. Önce Lanet olası bir kehanet hayatlarını mahvediyordu az kalsın. Sonra bakanın saçma sapan korkuları. Şimdi de ne olduğunu bilmediği bir suç. Onlarla ilgili olmayan tüm bu şeyler yüzünden ne kadar acı çekmişlerdi. Artık daha fazlasına dayanacak gücünün kalmadığını düşündü James. Lily'nin büyü dünyasından uzak olması ondan uzak olması o lanet olası hapishaneden daha iyiydi...

Lily'yi camdan ittikten sonra James...

Karısının aşağıda iyi olduğunu biliyordu. Kaçacağını biliyordu. Şimdi rahat rahat önündeki bu heriflerin hakkından gelebilirdi. Ağırlıklı olarak Noah'ı etkisiz bırakmaya çalışıyordu çünkü bu salak seherbaz sürüsü onun emri olmadan hareket edebilecek kapasiteye sahipti. 

Halbuki o seherbazken öyle değildi. Diğer seherbazlar ile ortak çalışırdı. Emir vermezdi. Biri bir şey uygun gördükleri zaman o şekilde davranabilirlerdi sınırların dışına çıkmadıkları sürece. Hararetli bir şekilde bir yandan kendini savunurken diğer yandan saldırmaya devam ediyordu James o sırada başka seherbazlar geldi. İçlerinden biri Noah'ın yanına gelip kulağına bir şey fısıldadığında Noah'ın yüzünde James'in hiç hoşuna gitmeyen bir gülümseme belirdi. Noah seherbazları durdurdu. James bu duruma şaşkınlığını gizleyemedi. Onu ilgilendiren bir konu olduğuna emindi. Noah "Üzgünüm James, Karın Lily..." dedi sadece. James arkasını dönüp kırık camdan dışarı baktı. Gözleri Lily'yi arıyordu. Kızıl saçların sahibi kadının yerde yatan bedenini gördüğünde James şok olmuştu.

Lily, niye yerde yatıyordu ki? Aşağıya inmek için adım atmaya çalıştı ama vücudu izin vermiyor gibiydi. Kendini buz tutmuş gibi kaskatı hissediyordu. "sadece yaralanmış olmalı" diye defalarca sayıkladı içinden. "Lily, kalk ve lanetlerini savurmaya başla zambağım, hadi sen zambağım dememi sevmiyordun değil mi? Hadi göndereceğin her türlü lanete razıyım. Ayağa kalk ve bana bir lanet yolla" dedi. Lily kımıldamıyordu. Zaten James'in neredeyse fısıltı halinde söylediği tüm o sözcükleri duyacak kadar yakınında da değildi. Donmuş vücuduna kaynar sular dökülmüş gibi hareketlendi bir anda.Kırık camdan aşağıya atladı ve hızla kendini Lily'nin yanında buldu.

 Yüz üstü yatan Lily'yi döndürüp yüzüne baktı. O zümrüt yeşili gözlerini açması için yalvardı. Bir tepki göremedi. Seherbazlar Lily'nin ölümü ile perişan olmuş James'i kollarından tutacakları sırada James bir büyü ile Lily'yi kardeşinin evine yolladı. Noah kükreyerek "Ne yaptın sen?" dedi. James "Huzurlu bir yere yolladım" dedi. Noah "İnan bana onu bulacağım ve cesedinden bile intikam alacağım" diye kükredi.