(Complete)
Magkakaibang istorya ng buhay, nagtipon-tipon para sa iisang layunin- at yun ay para pasayahin ang kanilang manonood.
A Spice Girls is a girl group that consist of four ladies that will burn the stage if they perform.
Started: July 1, 201...
Madalas akong mabigyan ng mga flowers, teddy bears, love letters at iba pa.
Pero wala akong nagugustuhan sa kanila. Hindi naman sa pangit ang mga manliligaw ko. Sadyang wala lang talaga akong natitipuan kahit isa sa kanila.
Namumuhay rin ako na parang prinsesa. Wala akong ginagawa sa bahay kundi magvideo lang ng pagsayaw ko at ina-upload ko sa youtube. Yun ang hobby ko.
Nagvaviral din ang mga videos ko. Pero hindi ko mailabas ang talent ko sa pagkanta at pagsayaw kasi hindi ako support ng parents ko.
Wala nga silang time para sa 'kin dahil sa trabaho nila tapos hindi pa nila ako papayagan sa gusto ko. Ang unfair nun para sa 'kin.
Kasalukuyan akong nagvivideo ng sayaw sa loob ng kwarto ko. Weekend kasi ngayon at every weekends lang ako nagvivideo ng sayaw ko.
Patuloy pa rin ang paghataw ko nang narinig kong may kumatok sa pinto.
I guess it's my nanny to bring me snacks.
"You can come in, it's not lock," I said at itinigil na ang paghataw. Siguro uumpisahan ko nanaman mamaya ang pagsayaw. Istorbo kasi si yaya eh, kaasar lang.
But when I turn my head to the direction of the door, nagulat ako sa nakita ko. Dahil nandun si mommy sa may pinto at mataman akong tinitignan. All I thought was she is nanny.
"Hindi ka talaga titigil sa pagsasayaw mo?" Dahan-dahan siyang lumapit sa kinaroroonan ko.
Bigla akong kinilabutan sa paraan ng pagtitig niya sa akin. Parang kakainin niya ako ng buhay.
"Mommy..." I said.
"Hanggang kailan ka titigil?" tanong naman niya.
"Mommy, I love what I'm doing," maowtoridad kong saad.
"Walang magandang patutunguhan ang pagsasayaw mo. Look at yourself, pangmababang tao lang ang pagsasayaw." Napaluha ako sa sinabi ni mommy. Sa tingin ba talaga niya pangmababang tao lang ang pagsasayaw? Pwes I will prove it to her that she was wrong.
"Sa tingin mo lang mommy, but dancing is my life," pangatwiran ko rito.
"Makinig ka naman Chandra, ako ang ina mo! Anak ka lang! Anak lang kita kaya huwag matigas ang ulo mo. Be responsible Chandra, magpakamature ka!" Dahil sa sinabi ni mommy ay nagpatuloy-tuloy na ang pag-agos ng luha ko.
Ganyan na ba talaga siya kaclose minded at ayaw niyang tanggapin ang pananaw ko. Puro na lang ang gusto niya ang nasusunod, simula nung bata pa ako gusto niya in control niya ako na parang robot. But I'm older now to realize things na 'di dapat niya ako kinokontrol kasi may sarili akong utak. May sarili akong katawan. And so is she. May sarili rin siyang katawan para diktahan at hindi ang katawan ko.
"Oo nga. Dahil sa anak lang ako, hindi ko na magawa ang mga gusto ko. Porket anak lang ako, hindi na ako pwedeng maging malayang pumili ng gusto kong landas?" maluha-luha ko pang tanong sa kanya.
Ang hindi ko inaasahan na gagawin niya ay ang pagbuhatan niya ako ng kamay. Yeah she slaped me on my cheecks.
"Huwag kang sumasagot-sagot," sabi niya.
I can't endure this happening. Ang gusto ko lang naman sa mga magulang ko ay kalayaan at ang kanilang pagsuporta. Iyon lang ang natatangi kong hiling sa kanila pero hindi nila iyon maibigay sa akin. Ganito na ba talaga ang buhay ko? Kung merong supportive parents, meron naman yung authoritative parents gaya na lang nila mommy.
"Bakit mommy totoo naman eh. Bakit ba kasi ayaw niyo ang pagsasayaw ko? This is my passion," sabi niya at pansin ko ang paglungkot ng kanyang mukha.
"Don't ever try me Chandra," yun na lang ang huli niyang sinabi bago niya nilisan ang kwarto ko.
Napatulala ako ng ilang minuto bago ako natauhan. Bakit kasi ayaw pa nila akong payagan! Nakakaasar naman eh. Life is indeed really unfair!
Napaupo na lang ako sa gilid ng kama ko na lumilipad ang isip.
Maaga akong nagising para sa school ko. Yeah we are the owner of the school I was studying.
Pagbaba ko pa lang sa kotse ay meron na agad bumungad sa harapan ko.
"Chandra, please be my girl," sabi niya sabay abot ng tatlong roses.
Kinuha ko naman iyon. Eh hindi naman ako bastos at nagtetake advantage lang sa itsura para lang kahangaan ng ibang tao. I'm not like that, gugustuhin ko nga lang huwag nilang kahangaan.
"Thank you," I said.
"That means pumapayag ka?" said the pogi na guy. Sayang ang mga pogi niyo kung itinutuon niyo lang sa akin ang inyong atensyon.
"No, I mean. I'm sorry," I said and that when I went inside the building. At syempre tinanggap ko pa rin ang bulaklak kahit na may isa nanaman akong nabasted.
Pagkarating ko sa upuan ko ay may chocolates, love letters and teddy bear sa desk ng upuan ko. Lumingon ako sa paligid at wala naman sa akin ang atensyon nila kaya sinet aside ko na lang muna ang mga iyon.
Saktong pagkaupo ko ay dumating na ang aming teacher.
"Good morning class," she greeted us.
Nagsitayuan naman kaming lahat para batiin din siya.
"Good morning ma'am," we greeted back. And we immediately took a sit after that.
"I have some announcement to make," sabi niya at tahimik lang kaming nakikinig sa kung anong iaannounce ni ma'am. "May pumunta sa aming agency at naghahanap sila ng talents and this is only for girls. So may paaudition kami ng Saturday. If you're interested magdala lang kayo ng kanta na palagi niyong kinakanta at sinasayaw. Yun lang," paliwanag ni ma'am.
I'm quite interested sa announcement ni ma'am pero natatakot ako sa banta sa 'kin ni mommy. Wala na lang kasi akong sariling disisyon.
And then nagpatuloy na sa pagdidiscuss si ma'am.
*** Jenny as Chandra Valejo
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
AN:
I will post Shaira and Lailly's life ng sabay sa Thursday. Votes and comments are highly appreciated.
