Bir VAMPIRE Aşık Olmak!

Markette ki çocuk!

Kasabaya  ulaştığımda China halam karşıladı. Babam gelmemişti çünkü hala hasta yatıyormuş. Halamın arabasına bindik. Yol boyunca gulerek eglenerek gittik.  Eve ulaştığımızda valizlerimi birlikte içeri aldık. Bu kadar çok eşyayı görünce biraz şaşırdı. Onlara daha burada kalacağımı söylememiştim.
İceri hevesle girdim. Babam koltukta oturmuş bana baktı ve ellerini açarak

"Gel buraya. Özledim seni."

Bende hemen yanına koştum ve sarıldım. Fark etmedim ama sesim titremeye başladı.

"Çok korkuttun beni. Daha dikkatli olmalısın." ve gözlerimden yaşlar boşaldı. O anda yine karnıma bir ağrı girdi. Babama sarılmayı kestim. Artık karnımın ağrısına odaklandım. Çok ağrıyordu. Ve nedense birden bu ağrıyı bir saniyeliğine bütün vücudumda hissettim. Çok feci bir acıydı. Yere düştüm.

Babam çok korkmuş görünüyordu. Halam yerden kalkmama yardım etti. sonra oturdum. Babam hala irileşmiş gözleriyle bana bakıyordu. Ona dönüp gülümseyerek.

"Tamam. Sorun yok ben iyiyim. Hep oluyor böyle"
Ama hiç iyi değildim şaşırmıştım. ilk defa bir ağrıyı tüm vücudumda hissetmiştim. Size diyorum. Normal hissetmiyordum. Bu normalmiydi? Hayır. Ama bana bir tedavi bulacak kimsede yoktu etrafta.
Halam bana su getirdikten sonra

"Valizlerini yukarı çıkarayım en iyisi."

"Sen yorulma. Ben yaparım. Hem eşyalarımı yerleştiricem." Onlara gülümseyerek bakıyordum.

İkisi de bana tuhaf tuhaf baktı. Anlamamışlardı.

"Ne var? Artık burada kalacağım. Bu sene burada okuyacağım." Sonra gülümsedim.

Halam çığlık attı. Bunu beklemiyordu. Çok mutluydu.

"Ciddi misin sen? Şaka yapmıyorsun değil mi?"

Babamsa daha ciddi bir şekilde

"Annen nasıl izin verdi? İzinsiz gelmedin değil mi?"

"Senin halini öğrenince gelmek istedim. Söz dinlemeyeceğimi biliyordu zaten. O da izin verdi."

Babam

" Bu iyi bir haber. Buna sevindim. Bu kapı sana hep açık. Ama sen hala okuyorsun hemen kayıt yaptırmalıyız. Okulların açılmasına bir hafta var. Ah! Bide bu arada bir ay burada yokum tedavi için şehre gitmeliyim."

"Tamam. Ben burada halamla kalırım. Sen yeter ki iyi ol."

Önce bana gülümsedi sonra

"Hadi git eşyalarını yerleştir."

Bende eşyalarımı dizdim. Sonra saate baktım. Daha öğlen vaktinydi. Bende odadan çıkmaya niyetleniyordum ki odanın kapısı çaldı ve halam kapı arasından

"İçeri girebilir miyim?"

Bende kafamı onaylarcasına salladım. içeri girdi ve yanıma yatağa oturdu. Sonra bana dikkatlice baktı.

"Çok hızlı büyüyorsun. Ve şu kolyen hala onu çıkartmayacak mısın?” bunu soylerkende sanki onu hiç çıkarma der gibiydi. Beni test ediyor gibiydi.

"Hiç öyle bir niyetim yok. onun sırrını çözene kadar. asla bırakmam. " İkna olmuşa benziyordu. Testi geçtigimi düşunerek gülümsedim.

"Biliyormusun sırrıni bende merak ettim." Gulumsedi. Biraz imali bir konuşmaydı. Bir sey biliyor gibi sanki. Ama bilse neden benden saklasın ki!
Konuşmaya devam etti.
"Hadi aşağıya yemeğe gel."

"Tamam. Sen in ben geliyorum."

O gittikten sonra valizi de kaldırdım ve aşağı yanlarına indim. Onlarla masada yemek yerken çok guzel vakit geciriyordum.
Yemek bitince masanın toplanmasına yardım ettim. Halam markete gideceğini ve benimde gelip gelmeyeceğimi sordu. Bende gitmek istiyordum. Artık buraları öğrenmem gerektiğini düşünüyordum. Ne de olsa buraya gezmeye değil yaşamaya gelmistim. Etrafı bilmeliydim.

Arabaya bindik. Sonra market alışverişini yaptık. O parayı öderken etraftaki eşyaları inceliyordum. Ani bir hareketle halama bakmak için dönünce biriyle çarpıştım. Onun kim oldugunu görmek icin ona döndüm. Benim yaşlarımda boyca benden uzundu. Kaslı vücudu ve tabi yakışıklı bir yüzü vardı. İnsanı kendine ceken ona özgü gözlerden daha bahsetmedim bile. Ben normalde bir insandan ilk görüşte etkilenen birisi değilim. Ama bilemiyorum. Onda ki farklılık neydi? Yada ben abartıyorum. Yeni bir yer yeni bir hayat ve yeni insanlar. Sanırım farklilık aradığım icin kendimi bu düşünceye kaptırmıştım. Benim düşüncelerimden ayıran onun bana bağırması oldu. Rengi soluktu. Hasta falanda olabilirdi tabi. Bilemiyorum ama iyi görünmüyordu.

"Dikkatli olsana biraz."

"Özür dilerim." Yüzümü ekşittim. Bu tipe bu tavır yakışmıyordu. Yakışıkli olabilirdi ama çok kabaca bir yaklaşımdı.

Sonra bana baktı ve

"Sen burada yenisin anlaşılan!" Beni süzdü. Sanki kendi seviyesinden düşük biriymişim gibi benimle konuşmaya tenezzül etmeyip arkasını döndü ve yürümeye devam etti.
Bana böyle arkasını dönemezdi. Bu çok kaba bir hareketti. Arkasından kosturdum. Durdurdum.
"Yeni olmamda bir sorun mu var?"
"Evet. Yeni kişiler yeni belalar demektir. Şimdi seni bir kere uyarıyorum. Birdaha olmasın. Hatalara tahammulum yoktur."
Yanındaki arkadaşı telefonla konusuyordu. Bizi pek umursamıyordu. Fazla egoist bir çocuktu anlaşılan. Sen kimsinde hatalara tahammul edemiyorsun. 70 yaşındaki dedeler gibi karşısında sanki bir çocuğu uyarıyordu. Ayni yaştaydık. Ama yaşına göre fazla olgun gibiydi. Tuhaf çocuk nolcak!
Sinirlenmiştim.

"O zaman sen kendini çok kusursuz sanıyorsun!" Kaşlarım catık ellerimi gögsumde birlestirmiş ona bakıyordum.

Kendini beğenmiş bir şekilde cevap verdi.

"Evet. zaten kusursuzum."

Sonra yanındaki arkadaşı telefonu kapatarak  onu tuttu.

"Hadi gidelim. Bir kızla kavga etmeyeceksin her halde!"

"Hayır tabiki de. Gidelim buradan."

Halam o sırada gelince onların arkasından merdivenlerden inmeye başladık. Ve o titremeyi yine tum vücudumda hissettim. Ve dengemi kaybettim. Merdivenlerden düşüyordum. Ve iki kol beni yakaladı. Yere düşüşüm yumuşak oldu. O benimle tartısan çocuk sayesinde bir yerimi kırmamıştım. Sapasağlamdım. Beni üzerinden itti. Yanındaki arkadaşı ikimizi de kaldırdı. Bende özür diledi ve arkadaşını aldı gitti. Bu tuhaftı. halam bana yardım etti poşetleri arabaya koyduk ve eve geri döndük.

Yorulmuştum. Hemen odama gittim. Uykuya dalmışım. O gece rüya gördüm. Rüyamda

'Bir bebek birinin kucağında karanlık bir yerde. Neresi tam belli olmuyor. koşuyor koşuyor ve rüyadan sonradan hatırladığım. Bebeğin elindeki kolye. bu bendeki kolye. '

Korktum. Hızlıca kalktım. terlemiştim. Önce kendime gelebilmek için ellerimi yüzüme götürdüm. Sonra açtığımda kolyemi tuttum. Kırmızı renkti ve birden tekrar mavi renk oldu. Çok tuhaf bir durumdu. Korkmuştum. Halisünasyon olabilirdi. Kölye nasıl renk değistirebilirdi ki? Anlayamıyordum.

~Bölüm Sonu~