Bir VAMPIRE Aşık Olmak!

Dönüşüm!

Evet o hareketinden biraz çekinmiştim. Ama yine de ondan hoşlanıyordum. Onu izlemek istiyordum. Sonra banktan kalktı ve yere çimlerin üstüne uzandı. Bana seslenerek

"Orda rahat uyuyamazsın. Çimlerin üstüne uzan. Bura daha rahat. İşteyse bir iki saat uyursun. Çünkü dönüşüm geçirirken canın çok yanacak."

Yanına uzanırken

"Sağ ol yaa! Çok teselli ediyorsun."

Sadece sırıttı. Çimlerin üstünde de yatamadım. Sürekli döndüm. Ama hiç rahat değildim.

Luke

"Kaldır kafanı."

"Ne?" Ne dediğini gerçekten anlamadım.

"Diyorum ki kafanı kaldır."

Bende dediğini yaptım. Kolunu uzattı.

"Şimdi yatabilirsin. Böyle daha rahat olacaktır."

Dediği gibi yaptım. Kolu daha rahattı. Göz kapaklarım yavaşça kapanıyordu.

Sabah güneş daha yeni doğarken gözlerimi açtım. Aynı yerdeydik. Bu sefer beni yatağa yatırmamıştı. Yani geçen sefer evimde nöbet tutarken beni yerime götürmüştü. Ama bu sefer hala yanındaydım. Aniden saçlarımı fark ettim. Gördüğüm kadarıyla tamamen sararmıştı. Luke güneş vücuduna değdiği için buz gibi olmaya başlamıştı. Hemen kafamı kaldırdım. Çünkü gerçekte soğuktu. Sonra bir anda karın ve baş ağrım başladı. Bütün vücudum yanıyordu şimdi. Titriyordum ve bağırıyordum. Luke bir yandan

"Sakin olmalısın. Geçecek!"

"Can...canım yanıyor. Kalbim ağrıyor." Luke çimleri yolan daha sonrada saçlarımı çeken ellerimi tuttu. Sürekli sakin olmamı söylüyordu. Ama olamıyordum. Canım çok acıyordu. Sanki ateşi yutmuşum. İçimde yanıyordu. Kulaklarımda ve burun deliklerimden duman çıkıyormuş gibi hissediyordum. Ve beni çok güçsüz yapıyordu. Tam fark edemesem de diğer vampirlerinde yanımda olduğunu görüm. Emma bana sarılıyordu.

"Geçecek tatlım."

Peter’se

"Onu dümdüz yatırın." Onlarda öyle yaptılar. Şimdi sadece gözlerini kapat ve güzel anılarını düşün bu biraz unutana yardımcı olacaktır."

Bende onun dediği yaptım. Güzel şeyler aklıma getirmeye çalıştım. İşe yaramıştı. Nefes alışverişim normale dönmüştü. Ve Luke 'un saçlarımı yolmayayım diye tuttuğu ellerimi biraz gevşetmişti. Bir saat kadar o şekilde biraz titreyerek biraz kıvranarak biraz da sakin bir şekilde geçirdim.
Bir saat sonunda artık sadece susadığımı hissediyordum. Ama bildiğiniz şekilde değil. Ben kan istiyordum.
Etrafı dinlemeye başladım. Hayvanların kalp atışlarını duydum. Ruzgarın agaclara çarpankenki çıkarttığı sesleri duyuyordum. Kilometrelerce uzaklıktaki bir aracın fren sesine kadar duyabilmiştim. Kan kokusu alıyordum. Bir hayvana ait kan kokusu. Çok leziz kokuyordu.

Sakin bir şekilde gözlerimi açtım. Bana bakıyorlardı.

Sam

"Dönüşüm bitti. Ancak bu kadar hızlı olabilirdi."

James

"Sakin görünüyor."

Peter

"Hayır. Aslında -!"

Luke

"Aslında neye saldıracağını bilmiyor. Hepsini istiyor."

Peter ve Luke birbirlerine tuhaf tuhaf baktılar.