Bir VAMPIRE Aşık Olmak!

Son Zarf!

Luke
"Şimdi iyi bir plan yapmalıyız."
Peter
"Ne yapabiliriz?"
O sırada Luke 'ların evinde elektrik kesildi. Duvar kendiliğinden parlamaya başladı. Duvarda yazılar belirdi. Şöyle yazıyordu:

«sabah saat 8 de okulun bahçesin de buluşalım gecikmeleri sevmem. »

James
" Bu da ne şimdi?"
Sam
" Sanırım herkes içinde kendine zarar veremeyeceğimizi bildiği için öğrencilerin gözü önünde olmak istiyor. "
Ben
"Benim bir planım var." Hepsi bana bir umutla bakıyordu.
Emma
"Nedir o?"
"David, China ve Layla sizi yoracağını biliyorum ama bunu yapmalısınız. Siz ona saldırarak oyalayacaksınız. Vampirler siz James’i koruyacaksınız. Sam sen bana yardım edeceksin. "
Sam
"Nasıl bir yardım bekliyorsun."
"Bunu şimdi anlatamam. Zamanı gelince öğrenirsin."
Herkes tuhaf bakışlar attılar. Ne yapmak istediğimi merak ediyorlardı. Hiç bir şey anlatmadım. Saat 3 olmuştu. Ben yardıma ihtiyacımızın olduğunu biliyordum. Yardım bekliyordum. Tam o anda bir zarf belirdi önümde. Bu son zarftı. China zarfı görünce
"Demek zamanı geldi. Hadi aç bakalım."
"Bunu sen yapmadın mı?"
"Hayır"
Zarfı açtım bu sefer resim yerine bir mektup vardı. Okumaya başladım.

   Sevgili kızım
Biliyorum bir mektup yerine beni, yani gerçek benle konuşmayı isterdin. Ama beni göre bilmen için daha zaman gelmedi.
Sana öncelikle bu zarfları sana ne için gönderdiğimi anlatayım. Bu sorular kafanı çok karıştırdı biliyorum. O zaman başlayayım.
İlk olarak birinci zarf;
Bu zarfta beni gördün. Tahmin ettiğin beni görmek istediğin için bu şekilde göründüm. Sen beni sadece bir resim olarak, bir insan olarak hayal ettiğin için eski insan olan beni gördün. Bu sana kanıt olarak yeterde artardı bile çünkü sen fazlasını istemedin. Sadece beni görmek istedin ve benim sana benzediğimi görünce bana inandın. Farklı hayatlar olduğuna inandın. Bu resim amacına ulaşmış oldu.
İkinci zarf;
Sen bu zarfta beni tanımak hayatımı örenmek istediğin için böyle gördün. Resmin hareket etmesi senin beni nasıl hayal ettiğine bağlıydı. Ve sen beni son olarak rüyanda görmüştün. Hareket eden yaşayan biri olarak düşündün bu yüzden sana öyle göründüm. Bu resimle de senin beni sevmeni sağlayabildim.
Ve üçüncü zarf ayrıca son zarf;
Burada sana mektup yazma gereği duydum. Ancak seni böyle cesaretlendirebilirdim. Bu zarfı bana ihtiyacın olduğu için yazdım. Korkuyorsun ve korunmak istiyorsun. Ben senin üzülmeni görmek istemiyorum. Ve sana yardıma geldim. Planını anladım. Doğru yolda olduğunu söylemek isterim. Benimde yardımımla Lexi’yi öldürebilirsiniz. Bu arada o benim kız kardeşim. Onun ölmesini istemem ama son zamanlarda çok kötü biri oldu. Planları çok korkunçtu. Onu durdurduğun için sana zarar vermek istiyor. Ama kardeşim bile olsa sana zarar vermesine izin veremem. Benim her Zaman seninle olduğuma inan. Sen çok güçlüsün unutma diğer büyücülerde farklısın. Bende bile. Ama belki Lexi' de senin gibi. Ve çok güçlü. Kurnaz davranmalısın. Bu arada baban hakkında da bir şeyler öğrenmek istediğini biliyorum. Zamanı gelince öğreneceksin. Ve bu mektuplar kaybolabilir onları sıkı tut kaçmasın.
Mektubun sonunda bir resim belirdi. Bana gülümsüyordu. Sonra iki resimde odada belirdi mektupta yanlarındaydı. Elimden gittiğini fark etmedim. Ve hava uçarak gidiyorlardı. Ellerimle yakalayamadım. Büyüyle onları bir kutuya kilitledim. Sonra China ’ya bakarak
"İyide sen annemin bu mektupları çok önceden verdiğini söyledin. Annem nasıl olurda planıma kadar bilir."
"Büyü bu işte hayatım. Nasıl oldu bilmem ama bu numarayı bana da öğretmesini istiyorum." dedi ve güldü.
Sabah saat 7'de evden çıktık. Geç kaldığımızda neler olabileceğini biliyoruz. 7:30 da okuldaydık. Ben Emma, Peter ve Luke a bakarak başlamalarını işaret ettim. Hepsi James’in etrafını sardılar. Okul pek kalabalık değildi bu gün. Bahçede bir kaç kişi vardı. Onlarda neden bilmiyorum bahçeden gittiler. 8 de Lexi geldi.
"Merhaba! Nasılsınız bakalım?"
Ben
"Ne istiyorsun bizden?"
"Ne mi istiyorum oyun oynamayı tabiki de! Seni küçük velet."
"Ben senden nasıl kurtulacağım?"
"Oyun biter bitmez."
"O zaman oyunu burada bitirelim."
Pis pis güldü. David, China ve layla’ya işaret verdim her bir taraftan saldırıyorlardı, yakalanmamaya çalışıyorlardı. Onu oyalıyorlardı. Bende samın zihnine girdim. Ona
'Luke, Peter ve Emma' yı korumanı istiyorum.' dedim.
Oda yine içinden 'Onlar kendini korur. Sana yardımım dokunabilir. Burada kalıyorum' dedi. Canını acıttım. Önceden hiç uygulamadığım bir güç uygulamıştım. Bu duruma şaşırdı ve korktu. Direk kendini ve onları koruma çemberi içine aldı. Sıra bendeydi. Tam saldıracaktım. Gözlerim kapalıydı. Bir güç savurmuştum ki. Gözlerimi açtığımda etraftaki olayları gördüm. Hepsi donmuştu. Lexi hariç. Bana bakıp kahkaha atarak
"Ne oldu kahraman? Beni kandırabileceğini mi sandın!"
Etrafa bakınca arkamda ki James’i fark ettim. Bir kazık tam kalbinin önünde havada duruyor. James ise şaşırmayla karışık korkuyla kazığa bakıyordu. Biraz ilerde Luke, Peter ve Emma'nın etrafını çember şeklinde ateş sarmıştı. David, China ve layla’ya gelince arkalarındaki ağaçtan kafalarının üstünde saldırmaya hazır üç yılan vardı hepsi donmuştu. Tekrar Lexi 'ye bakarak
"Ne istiyorsun benden? Onları rahat bırak derdini benimle hallet."
"Benim sorunum tek senle değil tatlı kız. Senin gibi bir silahı iyi yetiştiriyorlar. Bunu istemiyorum. Anladın mı?"
Ben ses çıkartmadım.
Devam etti.
"Sana bir soru soracağım. Bir cevap hakkın var bilirsen onlar kurtulur. Sorum şu; Sence seninle uğraşmamı kim istedi?"
"Ne- ne bileyim ben."
"Dııtt. Yanlış cevap. Hakkını kullandığına göre oyun bitti. Ben kazandım."
"Dur! Dur! Yapma!"
Ama beni dinlemedi. Zaman bir saniyeliğine ilerledi ve tekrar durdu. Korkudan geri geri giderken ayağıma takılan şeyle yere düştüm. James’i gördüm. Yerdeydi kazık kalbindeydi. Çığlık atarak ayağa kalktım. Etrafa bakarken diğerlerini fark ettim. Tıpatıp rüyamdaki gibiydi. James kazık saplanmış halde yerde yatıyor. Luke, Peter ve Emma ateş üstlerini kaplamıştı. Ve David, China ve Layla yılanlar tarafından ağaca asılmıştı.
Çığlık attım. Korkuyor ve ağlıyordum. Sam yoktu etrafta. Neredeydi peki. Ağlamaya başladı. Annemin sesini içimde duydum.
'Pes etme. Onları kurtarabilirsin. Kalk güçlerimizi birleştireceğiz.'
Ayağa kalktım. O anda kendimi iki kat daha güçlü hissettim. Ve hissediyordum. O anda James’in kalbindeki kazık çıktı. Luke, Peter ve Emma’nın üzerindeki ateş havada bir araya toplandı. David, China ve Layla’yı asan yılanlar gevşedi ve onlarda havadaydı. Sonra hepsini Lexi ’ye yönlendirdim. Tam üzerine doğru bırakacaktım ki. Arkasından sessizce yaklaşan Sam’i gördüm. Ama Lexi fark etmişti. Onu durdurdu. Ve tek eliyle boğazına çökerek
"Eğer bana zarar vermeye kalkarsan onu öldürürüm" dedi. İlk başta çekindim sonra ellerimden birini Lexiye doğru kaldırdım. Elini büyüyle büktüm ve sam i kurtardım. Ona kaçmasını işaret ettim. Sonra Lexi ‘ye dönerek
"Sana kardeşinin selamı var!"
"Kardeşim mi! Bella nın mı? Sen onu nerden tanıyorsun?" Beni inceledi. Sonra tekrar konuştu. " Aaa demek teyze olmuşum. Hangi ara birini sevmiş. Babamın kim olduğunu söyle de bir ara yanına uğrayayım. Onu yanlış seçim yaptığını söyleyeyim."
"Daha  zaten kimseyle konuşamayacaksın." dedim ve etrafındakilere yaptığı bütün büyüleri kendi üzerine yönlendirdim. Ama o anda kaçtı. Ve giderken arkasından bir yankı bıraktı.
' seninle uğraşmayı şimdilik bırakıyorum. Bu işi daha güçlüler e bırakıyorum. Güçlü olduğunu kanıtladın.' ve gitti. Benden korktuğu belliydi. Bir daha yaklaş alabileceğini sanmıyorum. Zaman tekrar ilerlemeye devam ediyordu. Herkes yavaş yavaş kendine geliyordu. Yerde yatan Luke kendine oturur pozisyona getirdi. Bende direk yanına koştum. Ona sarıldım. Bırakmak istemiyordum.
O
"Tamam. Sakin ol nefes alamıyorum."
"Beni bir daha asla bırakma." dedim.
Oda bana sarılarak
" Sana çok teşekkür ederim. Seni seviyorum. "
Ben
"Bende seni çok seviyorum."
Sonra James’in inleme seslerini duyduk. Yanına gittik.
Luke James bakarak
"Nasılsın?"
James
" bir an öleceğim sandım. Ama şu an iyiyim." ayağa kaldırdık. Diğerleri de yanımıza geldi. Hepsi bana teşekkür etti. Hep birlikte eve geri döndük. Evde, olan biten her şeyi onlara anlattım.
~ Bölüm Sonu~

Sizden vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Sizi seviyorum. :* :* :) :)