Evet kesinlikle kırmızı gözler gördüm. Gözlerimi kırpamıyordum bile. Feci şekilde olağandışı bir durumdu. Bu olamazdı. Çok ama çok korkmuştum. Arkadan bir elim bileğimi tutup beni geriye çekmesiyle o yöne döndüm. Bu Luke ' du. Beni korumak ister gibi arkasına çekti. Elimi fazlasıyla sıkıyordu. Beimle göz teması kurmuyordu. Çok sinirli duruyordu. Sinirini bileğimi kopararak çıkarmasında korkuyordum. Çünku şuanda elim kansızlıktan morarmıştı bile.
Karşımdaki çocuğun gözleri Luke 'a bakarken düzeldi. Mavi renk oldu.Sonra luke'a bakarak
"Luke! O senin yemeğin mi?" Sonra havayı kokladı ve devam etti "Luke o çok güzel kokuyor" Normalde iltifat olarak alırdım ama o bana yiyecekmiş gibi bakıyordu. Luke elimi hala tutuyordu ve iyice sıktı. Ama bu durumdan rahatsız olmak yerine kendimi daha rahat hissettim. Sonra o çocuk devam etti. Benden gozlerini ayırmıyordu. Benimse etrafta kim var kim yok dikkatimi çekmisti. Koridorda kimse yoktu. Hiç bu kadar sakin olmamıştı koridor. Hala beni süzüyordu.
"Luke mızmız çocuk olma da onu bana ver. Çok açım."
O sırada Layla kolyemi yerden aldı tamir etti ve boynuma taktı.
Luke sonunda konuşmaya başladı.
"Peter ondan uzak duracaksın!"
"Nedenmiş o. Zaten senin yemeğin gibi durmuyor. Rican reddedildi."
"Rica değildi. Bu bir emirdi. Ondan uzal dur! O benim sevgilim. Ondan uzak dur çok kötü olur." Neden öyle dedi ki. Ama korktuğum için yine de sesimi çıkartmadım. Bileğimi sıksada umursamıyordum. Bu cocuk ya uyuşturucu falan kullanıyordu ya da dogasında vardı ama tipi korkulacak bir tipti. Psikopat bir tip gibiydi.
Peter isimli çocuk
"Peki neden kokusu gitti. Bunu nasıl yaptınız." Gözü Layla'ya kaydı. "Senin mi işin bu."
Layla
"Saçmalamayı kes Peter ve arkanı dön git." Sonra arkamızda duran Sam ve James yol açtı. Luke' da hala elimi tutarak beni oradan çıkarttı. Layla yanımıza gelerek
"Çarpacak başka birini bulamadın mı sen!"
Korkudan işi espiriye vurdum. Buna ihtiyacım vardı.
"Aslında Luke' a çarpacaktım ama o sırada o yoktu. Yaa ne saçmalıyorsun bilerek çarpmadım. Hem neden onun gözleri kırmızıydı ve sonradan tekrar maviye döndü. "Luke
"Sen yanlış görmüşsün çarpmanın etkisiyle olmalı. Gözü hep aynı renkti."
Hala Luke'un tuttuğu elimi çekerek
"Ben ne gördüğümü biliyorum."
Luke layla'ya dönerek
"Onu evine götür ve bu gece yanında kal." Layla koluma girdi birlikte bizim eve gittik. Layla China yı ikna etikten sonra benimle birlikte odama çıktı. Layla bana bu sabahki olayı unutmamı ve kafaya takmamamı söyledi. Akşam yemeğini yedik ve hemen yattık.
Sabah kalktığımızda Layla bana okula gitmememi ve bu gün evde kalmamı söyledi. Ayrıca bana mesaj atacağını söyledi. Evden çıktı ve gitti. Bense China’ya yalan söyledim. Hasta olduğumu ve Evde kalmak istediğimi. Oda kabul etti.
Halam sonra bir telefon aldı ve
" ben acilen gitmeliyim. Sen evde kal ben yarın sabaha anca eve geri dönebilirim."
Halam gittikten sonra bende gün boyu evde tek başıma takıldım.
Akşama doğru televizyon karşısında otururken birden elektrik gitti. Ben ilk başta umursamadım. Fakat daha sonra akşamda olmama ihtimalini düşünerek mum aramak için mutfağa gittim. Mutfakta çekmece ve dolapları karıştırırken camdan bir şey geçti. Çok hızlıydı. Sonra korktum ve geri çekildim. Birden biri kapıyı tıklattı. Ama korkumdan yerimden kımıldayamadım bile. Kapı tekrar tekrar tıklatıldı. Ama ben hala aynı yerimde tir tir titriyordum. Birden telefonuma masaj geldi. Telefonun elimde olduğunu o zaman anladım. Mesajı açtım. Luke' tandı.«Neden kapıyı açmıyorsun? İçerde olduğunu biliyorum. Aç şu kapıyı. Seni kontrol etmeye geldim.»
Ben yine tepki vermeyince bu sefer bağırdı.
"Aç kapıdaki benim. Korkma!"
Bende sonunda kendime geldim ve kapıyı araladım. Hemen içeri girdi ve kapıyı kapattı.
"İyi olmana sevindim."
"Tamam beni gördün artık gidebilirsin!"
"Niye böyle davranıyorsun anlamadım.!"
"Siz istemiyor muydunuz uzak durmamı? Bende sözünüzü dinliyorum. "
"Aslında haklısın. Ama bu sefer olmaz. Sen bana daha da yakın durmalısın. Çok tehlikeli biridir."
"Peki onu nerden tanıyorsunuz?"
"O benim kardeşim. Yani üvey kardeşim. Babamız aynı annelerimiz farklı. Neyse uzun hikaye. Ben gideyim artık."
"İyi olur!"O gittikten belli bir süre sonra elektrikler geldi. Bende televizyon karşısına tekrar geçmiş otururken bir mesaj daha aldım. Bu numara bende kayıtlı değildi. Yine de açtım.
«Ben Layla! Bu kardeşimin telefonu. Ben halanın evde olmadığını duydum. Seni korumak için okulun orada buluşalım seni bir yere gizlemek için oradan alacağız.» Bense hiç tereddüt etmeden mesaja cevap verdim.
«Tamam, geliyorum.»
Çantamı almak için yukarı çıktım. Ardından inerken ayağım kaydı nerdeyse yere düşecektim. Son anda kendimi kurtardım. Ama kolye yere düştü. Zaten dün boynumdan düştüğünden beri sağlam değildi. Bu güne kadar kaç arkadaşım koparmayı denediyse gücü yetersiz kalmıştı. O çocuk nasıl koparmıştı. Hayvan gücünde olmalıydı. Yerden alıp tekrar boynuma taktım. O çocuk bu düşünce o hale geldiyse. Kolye kesinlikle boynumda kalmalıydı.
Ve evden çıktım okula doğru yürüdüm. Okulun bahçesine baktım daha kimse gelmemişti. Bende okulun içindelerdir diye tam kapıdan giriyordum ki telefon çaldı. İyi ki titreşimdeydi yoksa korkudan ölebilirdim. Arayan Layla'ydı.
"Alo! Lily sen neredesin?"
"Okulun önündeyim nerde olacağım!"
" Ne saçmalıyorsun sen? Ne okulu?"
"Ne demek ne okulu sen çağırdın yaa?"
"Hayır ben seni çağırmadım. Biz şuan senin evin önündeyiz. ( Sonra yanındakilerle konuşarak) Luke çabuk git. Tuzağa düştü. Sen hemen gitmezsen çok geç olabilir."
Telefonu kapattım. Beynimde şimşekler çakıyordu. Tir tir titriyordum. Ne kadar salak bir insanım. Nasıl böyle bir mesaja kanabildim ki? Korkudan kılımı kıpırdatamıyordum. Tanımadığı. Bir numaradan mesaj geliyor ve ben hiç çekinmeden tereddüt etmeden ona inanıyorum. Salaklık yapmak sanırım benim en iyi özelliğim. Etrafa bakınıyordum. Beni okula çağıran kimse ya buralarda ya da yolda ve ulaşmak üzere. Ne yapmalıydım? Kaçmalı mıydım?~Bölüm Sonu~
Arkadaşlar bazılarınız kısa yazıyorsun gibi yorumlar atıyor. Bunlar benim siz daha yorum atmadan önce yazdığım bölümlerdi. Ama sizin yorumlarınızı dikkate alarak daha uzun yazmaya çalışacağım.
Vote ve yorumları eksik etmeyin. Yorum ve oy geldiği zaman daha da bir hevesle yazıyorum. :) :*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir VAMPIRE Aşık Olmak!
VampireHer an bir gizem. Bir insanın hayatı bukadar çabuk değişir mi? Hikayeyi okuyunca anlayacaksınız. Lily için yeni ve çok sıradışı bir hayat başlıyacak. Hergün sürükleyici maceraları olacak. Birini sevmeyi ve onu korumak için kendi canını vermeyi öğre...