passion

Δεν γίνεται

ξυπνάω ενοχλημένη καθώς το δυνατό φως του ήλιου χτυπάει τα μάτια μου. Στρέφομαι από την άλλη πλευρά και παίρνω το μαξιλάρι του στην αγκαλιά μου. Μμμ, το άρωμα του είναι τόσο έντονο επάνω στα σκεπάσματα, μα αυτός δεν είναι εδώ. Αμέσως ανακάθομαι και κοιτάζω τριγύρω αλλά δεν είναι στο δωμάτιο. Τρίβω τα μάτια και παρατηρώ πως στην πολυθρόνα υπάρχει μια μαύρη μακρομάνικη μπλούζα που ίσα ίσα πιστεύω πως καλύπτει τον αφαλό, ένα μαύρο ψηλόμεσο τζιν και καινούργια εσώρουχα. Αυτό είναι πολύ ευγενικό όμως δεν μου αρέσει να ξοδεύεται για μένα, δεν λέω πως του λείπουν τα λεφτά, απλώς αισθάνομαι κάπως άβολα. Τέλος πάντων, σηκώνομαι από το κρεβάτι παίρνω τα ρούχα και κατευθύνομαι στο μπάνιο. Λογικά θα πρέπει να είναι στο γραφείο του αλλά καλού κακού χτυπάω την πόρτα του μπάνιου. Δεν παίρνω απάντηση οπότε μπαίνω.

Μόλις τελειώνω με το πρωινό μου μπάνιο, στεγνώνω τα μαλλιά μου φοράω τα ρούχα και βγαίνω για να πάω προς το καθιστικό. Εκεί βρίσκω τον Έρικ να κάθεται στον καναπέ και να σερβίρει καφέ στον εαυτό του. Παρατηρώ πως στο τραπέζι υπάρχει πραγματικά άφθονο φαγητό. Ποιος θα τα φάει όλα αυτά; Ξαφνικά, το κεφάλι του στρέφεται προς εμένα και χαμογελάει καθώς με βλέπει να στέκομαι πίσω από τον καναπέ
(τέλειος συγχρονισμός!)
λέει και ακούγεται κεφάτος
(τι είναι όλα αυτά;)
ρωτάω καθώς τον πλησιάζω για να καθίσω δίπλα του και τον ακούω να γελάει
(πρωινό. Ορίστε)
Λέει και μου σερβίρει μια κούπα με ζεστό, μυρωδάτο καφέ και μερικά μπισκότα με σοκολάτα
(ευχαριστώ)
λέω και χαμογελάει με μάτια που λάμπουν από χαρά. Δεν ξέρω γιατί, αλλά φαίνεται πολύ κεφάτος και παρατηρώ πως φοράει μπλε σκούρα μακρομάνικη μπλούζα και μαύρο τζιν. Είμαστε κάπως ασορτί σε σχέση με το μαύρο, αυτό με κάνει να γελάσω πνιχτά
(μπορώ να μάθω τι είναι τόσο αστείο δεσποινίς Πράιορ;)
ρωτάει εύθυμος αλλά και απορημένος ταυτόχρονα
(τίποτα)
Απαντάω και ανασηκώνει ερωτηματικά το φρύδι αλλά δεν λέει τίποτα και απλά απολαμβάνουμε ήσυχα το πρωινό μας.

Αφού φάγαμε ήσυχοι το πρωινό μας, μαζέψαμε τα πράγματα μας και φύγαμε από το ξενοδοχείο. Φυσικά ο Έρικ επέμενε να με γυρίσει σπίτι και έτσι έγινε... Ήξερα όμως πως εκεί με περιμένει κάτι πολύ άσχημο. Ο Έρικ παρκάρει έξω από την οικοδομή μου και σβήνει το αμάξι, ύστερα στρέφει το κεφάλι για να με κοιτάξει κατά πρόσωπο
(είσαι σίγουρη πως δεν θέλεις να μείνεις για μια ακόμα νύχτα μαζί μου;)
ρωτάει με ανήσυχη φωνή και γνέφω καταφατικά χαμογελώντας του γλυκά ώστε να τον καθησυχάσω
(μην ανησυχείς, έχω περάσει και χειρότερα. Πάντως... σ'ευχαριστώ για όλα Έρικ)
Στο άκουσμα του ονόματος του τα χείλη του μισανοίγουν και τα μάτια του σκοτεινιάζουν
(δεν κάνει τίποτα και δεν χρειάζεται να έρθεις σήμερα στην δουλειά)
μουρμουρίζει και του δίνω ένα γρήγορο φιλί στο μάγουλο αιφνιδιάζοντας τον
(τα λέμε αύριο)
λέω και βγαίνω βιαστικά από το αυτοκίνητο, πηγαίνοντας προς την πόρτα της οικοδομής. Σε λίγα λεπτά έχει φύγει κι εγώ μπαίνω μέσα.