passion

ευτυχία

τα μάτια μου ανοίγουν αργά και ξανά κλείνουν απότομα καθώς το δυνατό φως με τυφλώνει. Γιατί δεν κλείνουμε τα παντζούρια; Ανακάθομαι και τρίβω τα μάτια μου. Ξαφνιάζομαι καθώς μια υπέροχη μυρωδιά τρυπάει τα ρουθούνια μου κάνοντας με να σηκωθώ από το κρεβάτι. Περπατάω προς την κουζίνα και σαστίζω καθώς βλέπω τον Έρικ να μαγειρεύει. Η Τζεν δεν φαίνεται πουθενά. Οπότε το πεδίο είναι ελεύθερο. Περπατάω αθόρυβα προς το μέρος του και έτσι όπως είναι γυρισμένος πλάτη, τον αγκαλιάζω από την μέση, φιλώντας παράλληλα την πλάτη του
(καλημέρα μικρή μου)
λέει γελώντας, ύστερα στρέφεται και μου δίνει ένα γλυκό φιλί στα χείλη
(καλημέρα. Τι ετοιμάζεις; ωραία μυρίζει!)
αποκρίνομαι με βραχνή φωνή ακόμη απο τον ύπνο και χαμογελάει
(αυγά με μπέικον και σε λίγο θα είναι έτοιμα, οπότε κάθισε στην θέση σου και περίμενε)
Μετακινούμαι δίπλα του και κουλουριάζομαι στο πλευρό του. Εκείνος υψώνει πειραχτηκά το βλέμμα στον ουρανό. Ύστερα γυρίζει, με αρπάζει από την μέση και με σηκώνει, έτσι που τα πόδια μου είναι στον αέρα και με φιλάει
(τώρα είμαι εκατό της εκατό σίγουρη πως είμαι ακόμα μεθυσμένη!)
η φωνή της Τζεν μας ξαφνιάζει και τους δύο. Αμέσως ο Έρικ με αφήνει κι εγώ ισιώνω την μπλούζα μου
(καλημέρα Τζεν)
λέω αμήχανα και τότε συνειδητοποιώ πως είναι η πρώτη φορά που φέρνω άντρα μέσα στο σπίτι. Εντάξει και εκείνη έχει φέρει αλλά μόνο τον Μαξ, μιας και είναι η ποιο μακροχρόνια σχέση της
(καλημέρα)
λέει ήρεμος ο Έρικ χαμογελώντας ευγενικά. Η Τζεν τρίβει τα μάτια της ενώ έρχεται και κάθεται σε ένα σκαμπό απέναντι μας
(μπορώ να έχω έναν καφέ;)
ζητάει με χαμηλή φωνή και φαίνεται τόσο ταλαιπωρημένη. Αρχίζω να φτιάχνω τους καφέδες ενώ ο Έρικ συνεχίζει να ετοιμάζει το πρωινό μας.

Καθόμαστε όλοι μαζί στην νησίδα της κουζίνας, κάνοντας απλές συζητήσεις. Η Τζεν ανακρίνει με τον δικό της τρόπο τον Έρικ, ρωτώντας τον διάφορα - πάντα σε γενικά πλαίσια - για παράδειγμα τον ρωτάει για την δουλειά, για το που έχει ταξιδέψει και τέτοια. Όταν τελειώνουμε εγώ και ο Έρικ μαζεύουμε τα πιάτα και τα πηγαίνουμε στον νεροχύτη
(παιδιά, ευχαριστώ για την παρέα και Έρικ, ευχαριστώ για το πρωινό αλλά πρέπει να φύγω)
λέει η Τζεν χαμογελώντας. Έπειτα σηκώνεται, κάνει μεταβολή και φεύγει προς το δωμάτιο της. Ο Έρικ με πλησιάζει αργά και με αγκαλιάζει στα πλαϊνά ενώ ταυτόχρονα με φιλάει στον κρόταφο
(πάμε να κάνουμε ντουζ;)
Προτείνει χαμηλόφωνα και με φιλάει στο μάγουλο
(ναι ναι, και αυτά ποιός θα τα πλένει;)
αποκρίνομαι ειρωνικά και με φιλάει στον λαιμό
(έχουμε χρόνο μωρό μου)
ψιθυρίζει πάνω στο δέρμα μου και χαράζει ένα μονοπάτι με φιλιά από τον λαιμό ως το κάτω μέρος του αυτιού μου, εκεί όπου χτυπάει δυνατά ο σφυγμός μου. Είναι αδύνατον να του αντισταθώ, ειδικά όταν με αγγίζει;
(εντάξει)
μουρμουρίζω και πριν το καταλάβω, με έχει σηκώσει στην αγκαλιά του και με πηγαίνει προς το μπάνιο.