passion

Γύρισες

Ανακάθομαι με τον σφυγμό μου να έχει πιάσει κόκκινο. Θεέ μου, τι ήταν αυτό; Αμέσως απλώνω τα χέρια και αγγίζω το πρόσωπο του ενώ κοιτάζω τριγύρω. Τα μηχανήματα δουλεύουν κανονικά και αυτός ανασαίνει. Κατεβάζω το χέρι στο στήθος του για να νιώσω την καρδιά του να χτυπά. Ω δόξα τον Θεό! Τι ρεαλιστικός εφιάλτης! Κλείνω τα μάτια και παίρνω μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω τον εαυτό μου. Έπειτα απλώνω το χέρι και χαϊδεύω τα ατημέλητο μαλλιά του. Γύρισε γρήγορα κοντά μου, Έρικ. Σε χρειάζομαι! Σηκώνομαι από το κρεβάτι και βαδίζω προς το μικρό παράθυρο του δωματίου. Δεν κατάλαβα καν ότι είχε ξημερώσει! Ξαφνικά ακούγεται το τηλέφωνο μου. Αμέσως το βγάζω από την τσέπη μου και βλέπω ότι έχω ένα μήνυμα από τον Μάικ. Επιμένει να μου τηλεφωνεί αλλά δεν του απαντάω. Δεν μπορώ να του απαντήσω! Παρόλα αυτά ανοίγω το μήνυμα του για να το διαβάσω.

"Ξέρω που βρίσκεσαι και γιατί δεν μου απαντάς. Μου τα εξήγησε όλα η Τζεν. Όταν ηρεμήσεις... θα ήθελα να μιλήσουμε."

Ορίστε! Τι έκανε η Τζεν! Νομίζω ότι θα λιποθυμήσω. Αμέσως μπαίνω στις επαφές και βρίσκω τον αριθμό της. Στο δεύτερο χτύπημα το σηκώνει
(έλα φιλενάδα, πως είσαι;)
(μίλησες στον Μάικ για τον Έρικ και εμένα;)
Ρωτάω απότομα και επικρατεί σιγή για μερικά λεπτά. Δεν μπορώ!
(απάντησε μου Τζεν! Μίλησες στον Μάικ;)
(ηρέμησε! δεν του είπα κάτι συγκεκριμένο. Απλώς του είπα ότι κάνετε καλή παρέα με τον αδερφό του και ότι κοιμήθηκες σε μένα επειδή δεν ένιωθες και πολύ καλά)
Τα λόγια της με καθησυχάζουν
(ευτυχώς)
Μουρμουρίζω καθώς τρίβω το μέτωπο μου
(Τέσα, δεν θέλω να σε πιέσω, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσεις μαζί του. Έχει το δικαίωμα να ξέρει!)
Λέει με ήπιο τόνο και ξεφυσάω
(το ξέρω, Τζεν. Αλλά... το γεγονός πως ο Έρικ τραυματίστηκε... δεν σημαίνει ότι έχω αλλάξει την απόφαση μου για τον γάμο)
Λέω και εκείνη αφήνει έναν μικρό αναστεναγμό κούρασης να της ξεφύγει
(ελπίζω να ξέρεις τι κάνεις. Θα τα πούμε μετά)
(αντίο Τζεν)
Λέω και το κλείνει. Ναι, δεν έχω αλλάξει γνώμη. Ο γάμος μου με τον Μάικ θα γίνει. Αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος για να ξεχάσω το παρελθόν μου με τον Έρικ. Στρέφω το κεφάλι και τον κοιτάζω. Φαίνεται τόσο γαλήνιος αυτή την στιγμή... τόσο ήρεμος. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και πηγαίνω να ξανά καθίσω στην καρέκλα, δίπλα από το κρεβάτι. Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και στρέφω το κεφάλι για να δω τον Ντέιμον και τον Μπένετ να στέκονται στην είσοδο
(γειά σου, Τέσα)
Λέει ο Μπένετ και έρχεται να με αγκαλιάσει
(καλημέρα, Τέσα)
Λέει κάπως ψυχρά ο Ντέιμον καθώς μας πλησιάζει. Τον βλέπω να κοιτάζει με πονεμένο ύφος τον Έρικ και αυτόματα νιώθω την καρδιά μου να σφίγγεται
(τα κορίτσια είναι έξω και σε περιμένουν)
Μου ψιθυρίζει στο αυτί ο Μπένετ και γνέφω
(πηγαίνω να τις βρω)
Ψελλίζω και έπειτα σηκώνομαι και βγαίνω έξω από το δωμάτιο, αφήνοντας τους μαζί με τον Έρικ.