passion

Σε Χρειάζομαι

Έρικ POV

Όταν ανοίγω τα μάτια μου εκτυφλωτικό πρωινό φως γεμίζει το δωμάτιο. Η Τέσα δεν βρίσκεται δίπλα μου. Ξεφυσάω και με αρκετή δυσκολία, σηκώνομαι από το κρεβάτι και περπατάω με κατεύθυνση το καθιστικό. Μόλις όμως ανοίγω την πόρτα, εκείνη συγκρούεται με το σώμα μου και πάει να πέσει αλλά την αρπάζω έγκαιρα, πριν καταλήξει στο πάτωμα και την φέρνω στην αγκαλιά μου. Τα μάτια της γουρλώνουν και το στόμα της μισανοίγει. Πόσο θα ήθελα να την σπρώξω πάνω στον τοίχο τώρα και να αρχίσω να την φιλάω. Η γλώσσα της ξεπροβάλει για να υγράνει τα χείλη της και παίρνω μια απότομη εισπνοή. Θα με πεθάνει αυτή η γυναίκα. Και να φανταστείς πως μόλις ξύπνησα
(συ συγγνώμη)
Λέει και τραβιέται από πάνω μου ενώ εγώ παίρνω βαθιές ανάσες για να ηρεμήσω τον εαυτό μου
(σου ετοιμάζω πρωινό)
(εμ... Σ'ευχαριστώ)
Αποκρίνομαι και χαρίζοντας μου ένα χαμόγελο, με προσπερνάει και μπαίνει μέσα στο δωμάτιο. Βαδίζω προς την κουζίνα και κάθομαι σε έναν από τους σκαμπούς στην νησίδα. Γαμώτο, δεν μπορώ να ηρεμήσω. Μου φαίνεται πως τα σκέφτομαι όλα πολύ. Όπως και εκείνη! Γαμώτο, δηλαδή αυτό είναι κολλητικό;
(πως είσαι;)
Ρωτάει όταν ξανά μπαίνει στην κουζίνα και στρέφω το κεφάλι για να την κοιτάξω
(μια χαρά. Εσύ;)
Την ξαφνιάζει η ερώτηση μου και τα φρύδια της σμίγουν
(καλά. Εμ Ερικ... Πρέπει να μιλήσουμε για κάτι)
Μουρμουρίζει αμήχανα και κάθεται απέναντι μου
(σε ακούω)
Λέω χαλαρά και ξεφυσάει δυνατά ενώ παίζει νευρικά με τα δάχτυλα της
(την επόμενη εβδομάδα... Σκέφτομαι να... Να επιστρέψω στο σπίτι μου)
Ορίστε;
(γιατί;)
Ρωτάω ήρεμα και κατεβάζει το βλέμμα στα δάχτυλα της
(επειδή... Επειδή η... Η κατάσταση έχει αρχίσει να... κλιμακόνεται μεταξύ μας)
Γαμώτο βιαστικά! Δεν έπρεπε να κοιμηθούμε εχθές μαζί. Σκατά!
(αν εννοείς για εχθές... Θέλω να...)
(δεν είναι μόνο για εχθές!)
Με διακόπτει και τώρα με κοιτάζει μέσα στα μάτια
(δηλαδή;)
(μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις Ερικ. Έχουμε έρθει πολύ κοντά και... Και αυτό δεν είναι καλό)
Προσθέτει χαμηλόφωνα και εγώ χώνω το χέρι στα μαλλιά μου
(Τέσα δεν...)
Προσπαθώ να βρω μια δικαιολογία, ένα ψέμα, κάτι ώστε να μην φύγει! Αλλά δεν ξέρω τι να πω. Η αλήθεια είναι πως το ξέρω! το έχω καταλάβει, ειδικά από εχθές το βράδυ. Γαμώτο Ράιαν, σκέψου!
(τι μπορώ να κάνω για να μην φύγεις;)
Μουρμουρίζω, φανερά ηττημένος και την παρακολουθώ να με κοιτάζει με έκπληξη
(να μου πεις την αλήθεια!)
Σαστίζω
(τι εννοείς;)
(να μου πεις τον λόγο που με έδιωξες τότε και γιατί πήγαν να με
πυροβολήσουν!)
Χώνω το χέρι ξανά στα μαλλιά μου και τραβάω μαλακά. Τι να της εξηγήσω τώρα;
(Τέσα... Δεν... Δεν μπορώ να σου πω. Όχι τώρα!)
Ψελλίζω και παίρνει μια βαθιά ανάσα, σφαλίζοντας τα βλέφαρα
(τότε κι εγώ θα φύγω)
Λέει ενώ σηκώνεται και βαδίζει γρήγορα προς το δωμάτιο της
(Τέσα!)
Φωνάζω ενώ την ακολουθώ. Τρέχω από πίσω της, αλλά εκείνη προλαβαίνει και κλειδώνει την πόρτα, με αποτέλεσμα να μείνω έξω
(Τέσα, άνοιξε!)
Χτυπάω δυνατά το ξύλο με την γροθιά μου
(φύγε!)
(μην με αφήσεις. Σε παρακαλώ)
(φύγε Έρικ. Το κάνεις χειρότερο έτσι. ΦΎΓΕ!)
(δεν πρόκειται να πάω πουθενά! Θα μείνω ώσπου να βγεις, ακόμα και αν χρειαστεί να περιμένω όλη την ημέρα!)
Λέω με κατηγοριματικό τόνο και τότε ακούγεται το ξεκλείδωμα της πόρτας. Μόλις την ανοίγει, μπαίνω μέσα στο δωμάτιο και την κολλάω πάνω στο ξύλο με το σώμα μου
(μην φύγεις Τέσα. Σε ικετεύω! Πίστεψε με, θέλω να σου εξηγήσω αλλά δεν μπορώ... όχι τώρα. Μην με αναγκάσεις να σου πω ψέμματα)
(αφού δεν μπορείς να μου το πεις τώρα, τότε δεν θα μου το πεις ποτέ!)
Αποκρίνεται φωναχτά και κάνει να φύγει, αλλά την ξανά σπρώχνω πάνω στην πόρτα με το σώμα μου
(με εμπιστεύεσαι;)
Η ερώτηση μου την κάνει να σαστίσει
(δε... δεν ξέρω)
Λέει ενώ κατεβάζει το κεφάλι, αλλά εγώ την αρπάζω από το πηγούνι και ανασηκώνω ξανά το κεφάλι της ώστε να με κοιτάζει
(εδώ, πες μου!)
Λέω με πιο αυστηρό τόνο από όσο ήθελα. Για μια στιγμή κολλάω στο βλέμμα της και εκείνη στο δικό μου. Το στόμα της μισανοίγει και εγώ πλησιάζω το πρόσωπο της. Αλλά σταματάω έγκαιρα πριν τα χείλη μου αγγίξουν τα δικά της
(ναι)
Απαντάει σιγανά και νιώθω την ανακούφιση να με κατακλύζει και την ένταση να εγκαταλείπει το κορμί μου
(χρειάζομαι πίστη και υπομονή. Μπορείς να το κάνεις αυτό για μένα Τέσα;)
Την ρωτάω με χαμηλή φωνή και οι κόρες των ματιών της διαστέλλονται
(ναι)
Απαντάει με τραχιά φωνή και της χαρίζω ένα αμυδρό χαμόγελο. Την βλέπω, με ζητάει! την νιώθω! Γαμώτο, θέλω σαν τρελός να την φιλήσω και να την αγγίξω, αλλά δεν γίνεται. Δεν θέλω να την κάνω να με μισήσει, ειδικά τώρα. Κάνω δύο βήματα πίσω για να απομακρυνθώ από κοντά της
(καλύτερα να πηγαίνω)
Λέω και γνέφει καταφατικά. Έπειτα ανοίγει την πόρτα και βγαίνω από το δωμάτιο της.