passion

Αναπάντεχη Συνάντηση

Τέσα POV

Μπαίνουμε μέσα στο μπαρ με τα κορίτσια. Ευτυχώς είναι ένα ήσυχο μαγαζί. Οχι όπως εκείνα τα φασαριώδοι κλαμπ που συνηθίζουμε να πηγαίνουμε
(λοιπόν θα καθίσουμε παράθυρο, δεν το συζητώ!)
Λέει με αποφασιστικό τόνο η Χλόη και εμείς απλά την ακολουθούμε. Έχω μια περίεργη αίσθηση ότι κάποιος με παρακολουθεί. Κοιτάζω τριγύρω αλλά... τίποτα. Κανένας που να γνωρίζω.

Τέλος πάντων, κάθομαι μαζί με τους υπόλοιπους στο τραπέζι και αφού έρθει ή σερβιτόρα παραγγέλνουμε όλοι από μια μπύρα
(παιδιά, με την Χλόη σκεφτήκαμε κάτι που πιστεύω θα σας αρέσει. Τι θα λέγατε να πάμε όλοι μαζί εκδρομή στο Άσπεν;)
Προτείνει ο Μπένετ και βλέπω την Χλόη να χαμογελάει δίπλα του φανερά ενθουσιασμένη
(εγώ είμαι ήδη μέσα!)
Πετάει η Σάρλοτ και ο Ντέιμον γνέφει καταφατικά
(εσύ Τεςς;)
Με ρωτάει η Σάρλοτ και ανασηκώνω αδιάφορα τους ώμους

(καλώς τον!)
Αναφωνεί ξαφνικά ο Ντέιμον, κοιτάζοντας πίσω μου. Αμέσως γυρίζω το κεφάλι και βλέπω τον Μάικ να μας πλησιάζει χαμογελώντας
(καλησπέρα!)
Λέει και κάθεται στην καρέκλα δίπλα μου. Έπειτα σκύβει και μου δίνει ένα πεταχτό φιλί στα χείλη
(γειά σου όμορφη!)
Ψελλίζει ενώ μου χαϊδεύει τρυφερά το μάγουλο. Του χαρίζω ένα γλυκό χαμόγελο και στρέφουμε την προσοχή μας στους αλλούς. Ναι, είμαι μαζί με τον Μάικ εδώ και έναν μήνα περίπου. Ομολογώ ότι περνάω καλά μαζί του. Φυσικά, δεν μπορώ να πω πως είμαι ερωτευμένη αλλά... είμαι καλά μαζί του. Μερικές φορές νιώθω τύψεις αλλά... τέλος πάντων, ο χρόνος θα δείξει

(μία δεκάρα για τις σκέψεις σου;)
Με ρωτάει χαμηλόφωνα ο Μάικ, διακόπτοντας των ειρμό των σκέψεων μου. Στρέφω το κεφάλι και τον κοιτάζω
(τίποτα απλά... σκεφτόμουν την δουλειά)
(είσαι πολύ αφηρημένη τον τελευταίο καιρό Τέσα. Τι θα έλεγες να πάμε ένα ταξίδι την επόμενη εβδομάδα; οι δυο μας;)
Όχι, δεν θέλω να πάω πουθενά! καλά είμαι και εδώ!
(θα δούμε)
Λέω και χαμογελάει. Η αλήθεια είναι πως φοβάμαι! Φοβάμαι πως ίσως κάποια ημέρα... τον συναντήσω τυχαία. Για αυτό δεν θέλω ούτε να βγαίνω, ούτε να κάνω ταξίδια, επειδή δεν ξέρεις ποτέ πως θα σου τα φέρει η ζωή.

Την επόμενη ημέρα.
Έρικ POV

Η ώρα είναι οκτώ το πρωί και παραδόξως δεν έχουμε πολύ δουλειά στην εταιρία. Κάθομαι στο γραφείο μου και περιμένω τον κύριο Άντερσον, ο οποίος θέλει να συνεργαστεί μαζί μου. Ελεγξα τα πάντα και πήρα αρκετές πληροφορίες για τον συγκεκριμένο. Φαίνεται καλός στην δουλειά του και η εταιρία του δεν είναι τελείως απαρατήρητη! Μπορεί και να δεχτώ, αρκεί να μου κάνει μια καλή πρόταση!