passion

δύσκολο

η ώρα είναι τρεις τα χαράματα κι εγώ είμαι ξαπλωμένη ανάσκελα στο κρεβάτι μου, κοιτάζοντας το ταβάνι. Όλα είναι τόσο μπερδεμένα μέσα στο κεφάλι μου γαμώτο! Σήμερα ήμασταν τόσο κοντά και ξαφνικά... εκείνος έφυγε λέγοντας πως δεν γίνεται. Τι εννοούσε με αυτό; γιατί μου το είπε αυτό; κάτι μου κρύβει. Θα ήθελα για ένα λεπτό να βρεθώ μέσα στο κεφάλι του, για να δω τι σκέφτεται και γιατί αντιδράει έτσι! Με απομακρύνει σκόπιμα και δεν ξέρω τον λόγο. Δεν μπορώ να αντέξω το γεγονός ότι αύριο θα είμαι μαζί του στην δουλειά και πως θα πρέπει να προσποιούμαι ότι δεν συνέβη τίποτα μεταξύ μας! Όχι, δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι! Αύριο θα ανακαλύψω τι μου κρύβει.

Το ξυπνητήρι χτυπάει εκνευριστικά δυνατά διακόπτοντας τον ύπνο μου. Το κλείνω μουγκρίζοντας και ξανά ξαπλώνω. Αν και πρέπει να σηκωθώ αλλιώς θα αργήσω στην δουλειά και θέλω πολύ να του μιλήσω σήμερα, βασικά είμαι αποφασισμένη να του μιλήσω.

Αφού έφαγα μερικές φρυγανιές και ήπια τον καφέ μου παρέα με την Τζεν ξεκίνησα για την εταιρία. Πάρκαρα το αυτοκίνητο μου και πήγα σχεδόν τρέχοντας ως το γραφείο του. Χτυπάω την πόρτα, αλλά εκπλήσσομαι καθώς παίρνω απάντηση από μια γυναικεία φωνή. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω μια ψηλή ξανθιά να κοιτάζει μερικά χαρτιά στο γραφείο του, όμως αυτός δεν είναι εδώ
(συγγνώμη, ο κύριος Ράιαν;)
ρωτάω ευγενικά και τα φρύδια της ανασηκώνονται από την έκπληξη
(ο κύριος Ράιαν δεν θα έρθει για τις επόμενες πέντε ημέρες)
Σαστίζω
(γιατί;)
(επαγγελματικό ταξίδι, δεν σε ενημέρωσε; υποτίθεται πως είσαι η γραμματέας του)
λέει ειρωνικά και αποφασίζω να μην της δώσω περισσότερη σημασία
(καλή δουλειά)
αποκρίνομαι αδιάφορα και πηγαίνω στο γραφείο μου, κλειδώνοντας την πόρτα. Με αποφεύγει! Σηκώθηκε και έφυγε χωρίς να με ειδοποιήσει καν! Θα με τρελάνει αυτός ο άντρας. Κάθομαι στην καρέκλα και ανοίγω τον υπολογιστή μου, κοιτάζω τα μηνύματα και εκπλήσσομαι καθώς βλέπω ότι έχω ένα από εκείνον. Το ανοίγω.

Έρικ Ράιαν:
δεσποινίς Πράιορ, σας ενημερώνω πως θα λείπω για πέντε ημέρες σε επαγγελματικό ταξίδι. Φροντίστε ότι χρειάζεται το γραφείο και αν συμβεί κάτι ειδοποιήστε με μέσω μηνυμάτων. Καλή σας μέρα.

το μήνυμα του είναι τόσο ξερό... Τόσο τυπικό. Κατεβαίνω γρήγορα στο ισόγειο και έπειτα πηγαίνω στην καφετέρια που βρίσκεται απέναντι από την εταιρία. Εκεί με περιμένουν τα κορίτσια, ως συνήθως. Παραγγέλνω έναν καφέ και κάθομαι μαζί τους
(ωραία είσαι εσύ! έφυγες απροειδοποίητα δίχως να ενημερώσεις κανέναν μας, η Τζένιφερ τρελάθηκε)
Η Χλόη αρχίζει το κήρυγμα και για να είμαι ειλικρινής... δεν έχω όρεξη. Αλλά
εντάξει, έπρεπε να τις είχα ενημερώσει, όμως εκείνη την στιγμή είχα ξεχάσει τους πάντες και τα πάντα. Για πρώτη φορά ένας και μοναδικός άντρας με έκανε να νιώσω τόσο τέλεια... και τώρα... νιώθω απαίσια. Ζητάω συγγνώμη από τα κορίτσια και συζητάμε για μια ακόμα έξοδο, απόψε το βράδυ.