passion

Αποκαλύψεις Part 2

Έρικ POV

(εγώ είμαι η πραγματική σου μητέρα Έρικ)
Λέει με τρεμαμένη φωνή και το μυαλό μου παραλύει... νιώθω εντελώς αποσβωλομένος λες και κάποιος έχει χώσει ένα μαχαίρι στο στήθος μου και το στριφογυρίζει αργά και βασανιστικά... αμέσως την αφήνω και αρχίζω να κάνω βόλτες πέρα δόθε μέσα στο δωμάτιο τραβώντας δυνατά τα μαλλιά μου... γαμώτο δεν μπορώ να το χωνέψω τι λέει;
(δεν το εννοείς σωστά;... το είπες μόνο επειδή φοβήθηκες)
Προσπαθώ απεγνωσμένα να βρω μια δικαιολογία όμως εκείνη γνέφει αρνητικά κάνοντας με να συνηδιτοποιήσω εντελώς την πραγματικότητα
(όχι δεν είναι δυνατόν)
Λέω δίχως να μπορώ να το πιστέψω... το μόνο που θέλω αυτήν την στιγμή είναι να εξαφανιστώ και αυτό κάνω... βγαίνω γρήγορα έξω από το σπίτι και βαδίζω προς το αυτοκίνητο μου... μπαίνω μέσα βάζω μπρος και φεύγω...

Έκοβα βόλτες με το αμάξι για πολλές ώρες χωρίς προορισμό... χωρίς να ξέρω που είμαι η που πάω... δεν μπορώ να το πιστέψω όλη μου η ζωή είναι ένα ψέμα... η γυναίκα που νομίζα πως με γέννησε και που με μεγάλωσε σήμερα έμαθα πως δεν είναι η πραγματική μου μητέρα... από την μία νιώθω ανακούφιση επειδή δεν μπορούσα ποτέ να χωνέψω το γεγονός πως είμαι ίδιο αίμα με αυτήν την φρικτή γυναίκα που μου χάρισε τα χειρότερα παιδικά μου χρόνια... από την άλλη όμως νόμιζα πως ο πατέρας μου εξαφανίστηκε με γκόμενα... και τώρα μαθαίνω πως αυτή είναι η μητέρα μου... γαμώτο γιατί με άφησαν σε εκείνη;... γιατί εξαφανίστηκαν;... γιατί δεν με πήραν μαζί τους;... έχω πολλές απορίες και μόνο αυτή μπορεί να μου τις λύσει... αλλά όχι δεν μπορώ δεν το αντέχω να την ξανά αντικρίσω... πατάω το γκάζι και αποφασίζω να βρω ένα μπαράκι ώστε να μπορέσω να πιω...

Κάθομαι σε έναν σκαμπό στο μπαρ και πίνω το τρίτο ποτήρι ουίσκι... το υγρό καίει ευχάριστα τον λαιμό μου αλλά δεν έχω ηρεμήσει ούτε στο ελάχιστο
(γειά)
Ακούω μια απαλή άγνωστη γυναικεία φωνή... στρέφομαι και βλέπω μια ξανθιά με γαλάζια ματιά κοπέλα που με κοιτάζει χαμογελώντας πονηρά και τα μάτια της λάμπουν... αμέσως καταλαβαίνω το παιχνίδι της
(μήπως σε ξέρω από κάπου;)
Ρωτάει και χωρίς να της δίνω σημασία πίνω άλλη μια γουλιά από το ποτό μου
(εϊ όμορφε εμείς οι δύο μπορούμε να περάσουμε καλά)
Μουρμουρίζει με χαμηλή φωνή και χαϊδεύει με τον δείκτη της τον ώμο μου κάνοντας με να τσιτωθώ... στο παρελθόν θα έβρισκα ενδιαφέρουσα την πρόταση της αλλά αυτήν την στιγμή νιώθω αηδία
(κοπελιά τράβα σε κάποιον άλλον τσάμπα χαλάς το σάλιο σου)
(γιατί το λες αυτό;)
Ρωτάει και στριφογυρίζω τα μάτια μου εκνευρισμένος
(επειδή έχω κοπέλα)
Λέω και κατεβάζω μονορούφι το ποτό μου
(αφού έχεις κοπέλα τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ;... τσακωθείκατε;)
(μπορείς να φύγεις τώρα η πρέπει να σε διώξω εγώ;)
Ρωτάω με απειλητικό τόνο και χαμογελάει με μάτια θαρραλέα
(ηρέμησε τίγρη απλά προσπαθώ να σε βοηθήσω)
(γιατί;... σου είμαι τίποτα;)
Αποκρίνομαι με σοβαρό τόνο και το ύφος της σοβαρεύει
(όχι... απλά σε συμβουλεύω να μην κάνεις τα ίδια λάθη με μένα)
(όπως;)
(κάποτε είχα πολλούς ανθρώπους γύρο μου που τους αγαπούσα και με αγαπούσαν... Την μια στιγμή ήμουν μαζί τους ευτυχισμένη και την επόμενη... μέσα από μια βλακεία τους έχασα όλους)
(και τι σχέση έχει η ιστορία σου με την δική μου;)
Ρωτάω και ρουθουνίζει
(μερικές φορές δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή... Λοιπόν σε αφήνω τώρα τίγρη ελπίζω να με ακούσεις... Αντίο)
Λέει και εξαφανίζεται... τι ήταν αυτό μόλις τώρα;... γιατί δέχομαι συνέχεια αναπάντεχα γεγονότα σήμερα;... πφφ τέλος πάντων... αν και δεν το θέλω τα λόγια της στριφογυρίζουν στο μυαλό μου και τότε σκέφτομαι την Τέσα... μόνη και ξαπλωμένη στο κρεβάτι του ξενοδοχείου... μισοκαλυμμένη με το σεντόνι... τα μαύρα τις μαλλιά απλωμένα στο μαξιλάρι και στο πρόσωπο της σαν βεντάλια καθώς κοιμάται ήρεμη... τα μισάνοιχτα χείλη της... Τις μεγάλες βλεφαρίδες της να επισκιάζουν τα μάγουλα της... το γλυκό πρόσωπο της... Αμέσως πετάω μερικά χαρτονομίσματα πάνω στο μπαρ και φεύγω...