passion

Είμαστε;

Την επόμενη ημέρα, κανονίσαμε να βγούμε για καφέ μαζί με την Τζεν, η οποία με έχει στήσει εδώ και μισή ώρα, τουλάχιστον
(Τεςς!)
Επιτέλους ακούω την φωνή της! Στρέφω το κεφάλι μου για να την δω να έρχεται τρέχοντας προς το τραπέζι μου
(δεν γίνεται άλλο αυτό με τους άντρες)
Λέει πειραχτηκά ενώ κάθεται δίπλα μου και γελάω
(γιατί; σου την έπεσε κανείς και δεν το καταλάβαμε;)
Αποκρίνομαι πειραχτηκά και εκείνη μου βγάζει γλώσσα, κάνοντας με να γελάσω
(τι θα πιούμε;)
Με ρωτάει και στριφογυρίζω τα μάτια μου
(λογικά καφέ!)
Απαντάω ειρωνικά και ξεφυσάει. Έπειτα στρέφει το βλέμμα της στο μπαρ και την βλέπω να κολλάει για μερικά λεπτά. Ωχ, τι έπαθε; Κοιτάζω προς την κατεύθυνση όπου έχει καρφωθεί και εκπλήσσομαι όταν βλέπω έναν νεαρό άντρα να ο οποίος κάθεται στην γωνία του μπαρ να την κοιτάζει. Τα μαλλιά του είναι σκούρα καστανά και το βλέμμα του φαίνεται έντονο. Τα γένια των λίγων ημερών τον κάνουν πολύ άγριο. Έχει το ύφος του μοντέλου! Πρέπει να το παραδεχτώ! Αλλά σαν τον Έρικ μου, κανείς!
(Τζεν;)
Λέω σιγανά αλλά καμία ανταπόκριση
(Τζεν;)
Λέω λίγο πιο δυνατά αλλά και πάλι τίποτα
(ΤΖΕΝ!)
Σχεδόν φωνάζω και τότε τινάζεται και στρέφει το βλέμμα της προς εμένα
(ναι, τι! έγινε κάτι;)
Εντελώς εκτός τόπου και χρόνου. Χμμ, τέτοια αντίδραση είχα και εγώ με τον Έρικ. Λες;
(μήπως σου αρέσει;)
Ρωτάω, ανασηκώνοντας υπεροπτικά το φρύδι μου. Παρακολουθώ τα μάτια της να γουρλώνουν από το σοκ και έπειτα γελάει ειρωνικά
(τι; πας καλά; Οχι, φυσικά και όχι. Καταρχήν είναι ένας άγνωστος, δεν τον ξέρω καν. Και επίσης...)
(επίσης είναι κούκλος!)
Συμπληρώνω γρήγορα την πρόταση της και εκείνη κλείνει τα μάτια, ξεφυσώντας δυνατά
(ας αλλάξουμε θέμα)
Λέει και στριφογυρίζω τα μάτια μου.
Προσπαθεί να μου αποσπάσει την προσοχή. Και Αυτή την φορά δεν θα την πιέσω, αλλά κάποια άλλη στιγμή... θα την βρω την ευκαιρία μου.

Όταν επιστρέφω στο σπίτι, ο Έρικ βρίσκεται στο σαλόνι και πηγαινοέρχεται ενώ παράλληλα μιλάει στο τηλέφωνο, φανερά εξαγριωμένος
(αυτό που είπα εγώ! Μην με ξανά πλησιάσεις γιατί θα με δεις όπως δεν με έχεις ξανά δει!)
Γρυλίζει και το κλείνει. Ύστερα πετάει με δύναμη το κινητό του στον καναπέ και βγάζει το σακάκι του. Εγώ απλά μένω και τον κοιτάζω μαρμαρωμένη στην θέση μου. Τι συνέβη έτσι στα ξαφνικά; Περνάει το χέρι μέσα από τα μαλλιά του ενώ ξεφυσάει δυνατά. Είναι έξαλλος. Ξαφνικά, το άγριο βλέμμα του συναντά το δικό μου, κάνοντας με να στραβοκαταπιώ
(Τέσα! Πότε ήρθες;)
Ρωτάει, φανερά ξαφνιασμένος και αρχίζω να τον πλησιάζω με αργά βήματα
(μόλις τώρα. Όλα καλά;)
Ρωτάω δειλά και κλείνει τα μάτια καθώς παίρνει μια βαθιά ανάσα. Φαίνεται σαν ένα εξαγριωμένο ζώο. Ξέρω τι χρειάζεται! Μόλις φτάνω μπροστά του, τυλίγω τα χέρια μου γύρο από την μέση του, αγκαλιάζοντας τον σφιχτά
(Τέσα...)
(σσς, απλώς ηρέμησε. Ξέρω πως το χρειάζεσαι!)
Μουρμουρίζω και σφίγγομαι περισσότερο πάνω του. Έπειτα από μερικά λεπτά τυλίγει τα χέρια του γύρο μου και με φιλάει στα μαλλιά. Μένουμε έτσι για παραπάνω από μισή ώρα, σφιχταγκαλιασμένοι στην μέση του σαλονιού, ακούγοντας μόνο της ρυθμικές μας ανάσες. Νιώθω την καρδιά του να χτυπάει πάλι ήρεμα και σταθερά ενώ το σώμα του χαλαρώνει. Ήξερα πως το χρειαζόταν!
(πως είναι δυνατόν μόνο με ένα σου άγγιγμα να με ηρεμείς;)
Μουρμουρίζει και χαμογελάω πάνω στο στέρνο του
(κι εσύ την ίδια επίδραση έχεις πάνω μου. Περίεργο έτσι;)
Αποκρίνομαι σιγανά και γελάει ελαφρά. Έπειτα παίρνει το πρόσωπο μου στα χέρια του και τα βλέμματα μας συναντώνται
(σε λατρεύω!)
Ψελλίζει και μετά αφήνει ένα απαλό φιλί στα χείλη μου
(κι εγώ σε λατρεύω. Αλλά πεινάω)
Προσθέτω πειραχτηκά για να ελαφρύνω την ατμόσφαιρα και χαμογελάει γλυκά
(ότι θέλει η βασίλισσα μου)
Λέει και με φιλάει στο μέτωπο. Τον ακολουθώ ως την κουζίνα και κάθομαι σε έναν από τους σκαμπούς στην νησίδα
(τι θέλει να φάει η κυρία;)
Ρωτάει με κεφάτο τόνο και χαχανίζω
(ότι προτείνει ο κύριος!)
Απαντάω με επίσης κεφάτο τόνο και μου χαρίζει ένα στραβό χαμόγελο
(τότε θα σας φτιάξω μπριζόλες με πατάτες)
Αποκρίνεται παιχνιδιάρικα και στρέφεται για να ξεκινήσει. Τώρα που ηρέμησε... νομίζω πως μπορώ να μάθω τι τον βασανίζει
(Έρικ;)
(ναι μωρό μου)
Ωραία, βαθιές ανάσες
(γιατί φώναζες στο τηλέφωνο;)
Ρωτάω και εκείνος παγώνει. Ωχ, δεν μου αρέσει αυτό. Έπειτα στρέφεται και με κοιτάζει κατσουφιασμένος
(σαν τι να γίνει δηλαδή;)
Αντιγυρίζει με ερώτηση, κάνοντας με να κατσουφιάσω. Τώρα είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ. Κάτι κακό έχει συμβεί απλά δεν μου το λέει
(Έρικ, σε ξέρω καλύτερα από όσο νομίζεις. Γιατί δεν μου μιλάς;)
(επειδή δεν χρειάζεται να ξέρεις)
Ορίστε!
(τι εννοείς, δεν χρειάζεται να ξέρω! Είμαστε ζευγάρι Ερικ. Ότι απασχολεί εσένα, αυτόματα απασχολεί και εμένα!)
(μπορούμε να μην κάνουμε τώρα αυτή την συζήτηση, σε παρακαλώ)
Ειλικρινά με έχει σαστίσει! Υποτίθεται πως είμαστε έτοιμοι να παντρευτούμε και αυτός μου κρατάει μυστικά. Με αντιμετωπίζει λες και είμαι καμιά χαζή. Δεν πρόκειται να το ανεχτώ αυτό! Αμέσως σηκώνομαι από τον σκαμπό για να πάω στην κρεβατοκάμαρα
(Τέσα!)
Με φωνάζει αλλά δεν σταματάω. Συνεχίζω την πορεία μου στο δωμάτιο, ώσπου ακούω τα βήματα του να με πλησιάζουν
(Τέσα!)
Φωνάζει ξανά αλλά εκείνη την στιγμή εγώ προλαβαίνω και μπαίνω μέσα στο μπάνιο του δωματίου. Κλειδώνω την πόρτα και έπειτα αφήνω μια μεγάλη ανάσα να ξεφύγει από μέσα μου
(Τέσα, άνοιξε μου!)
Απαιτεί καθώς χτυπάει την πόρτα με την γροθιά του
(φύγε)
(δεν πρόκειται να πάω πουθενά!)
Δηλώνει με κατηγορηματικό τόνο και ανασηκώνω αδιάφορα τους ώμους μου
(όπως θέλεις)
Λέω με άνεση και έπειτα βαδίζω προς την ντουζιέρα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι πρόβλημα έχουμε πάλι! Προσπαθώ να είμαι κοντά του αλλά εκείνος με απομακρύνει! Τι διάολο συμπεριφορά είναι αυτή! Ελπίζω όταν βγω από το μπάνιο, να αποφασίσει να μου μιλήσει.

Έρικ POV

Είμαι εδώ και ώρες καθισμένος στο κρεβάτι και την περιμένω να βγει από το μπάνιο. Τα νεύρα μου έχουν πιάσει κόκκινο. Εντάξει, την καταλαβαίνω από την μία πλευρά. Είναι θυμωμένη μαζί μου και δεν την αδικώ, αλλά δεν θέλω να είμαστε έτσι! Ξαφνικά, η πόρτα ανοίγει και η Τέσα επιτέλους βγαίνει από το μπάνιο. Με κοιτάζει έκπληκτη για μια στιγμή αλλά μετά βαδίζει γρήγορα προς την ντουλάπα - δωμάτιο, χωρίς να με ξανά κοιτάξει. Ξεφυσάω δυνατά. Ήρεμα Ράιαν, το θέμα χρειάζεται ψυχραιμία.

Οταν βγαίνει από την ντουλάπα - δωμάτιο παρατηρώ ότι φοράει ένα σλιπάκι της και μια μπλούζα μου. Γαμώτο, με ερεθίζει τόσο πολύ να την βλέπω έτσι! Και το γεγονός ότι έχει νεύρα μαζί μου... με κάνει να την θέλω ακόμα περισσότερο
(έτσι θα είμαστε τώρα;)
Ρωτάω χαμηλόφωνα και το ειρωνικό της βλέμμα στρέφεται στο δικό μου
(εσύ το επέλεξες!)
Απαντάει με άνεση καθώς σταυρώνει τα χέρια στο στήθος της. Με εκνευρίζει αυτή η στάση της
(τι θέλεις να μάθεις επιτέλους, Τέσα;)
Ρωτάω, φανερά αγανακτισμένος και εκείνη ρουθουνίζει
(θέλω να μάθω γιατί έχεις νεύρα, αλλά από ότι φαίνεται δεν θα μου απαντήσεις)
Απαντάει ειρωνικά και έπειτα με πλησιάζει για να πάρει τα μαξιλάρια της από το κρεβάτι
(τι κάνεις;)
Ρωτάω έντρομος και το βλέμμα της στρέφεται ξανά στο δικό μου
(σε αφήνω να σκεφτείς)
Απαντάει και πάλι ειρωνικά και έπειτα κάνει μεταβολή για να φύγει, αλλά την σταματάω
(μην φεύγεις έτσι ρε γαμώτο!)
(και τι θέλεις να κάνω; Πιστεύεις ότι μου αρέσει να μου κρατάς μυστικά; να με αντιμετωπίζεις λες και είμαι καμιά ξένη;)
(τι είναι αυτά που λες! Απλά συνέβη κάτι για το οποίο δεν σε αφορά!)
Πετάω κάπως απότομα αλλά αμέσως το μετανιώνω
(α μάλιστα! Ώστε δεν με αφορά!)
Αποκρίνεται ξανά ειρωνικά αλλά παρατηρώ πόνο στο βλέμμα της
(όταν αποφασίσεις τι θέλεις... ξέρεις που θα με βρεις)
Προσθέτει με πιο ήπιο τόνο και έπειτα φεύγει από το δωμάτιο. Γαμώτο, τώρα τα έκανα χειρότερα! Που να πάρει, δεν έπρεπε να της μιλήσω έτσι. Δεν θέλω να της εξηγήσω τι συμβαίνει επειδή θέλω να την κρατήσω ασφαλή. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να την κάνω να καταλάβει. Είναι τόσο ξεροκέφαλη! Και εγώ τόσο βλάκας.