passion

Φύγε

Βρισκόμαστε έξω από την έπαυλη του πατέρα του. Νιώθω τεράστιο άγχος όπως τότε, όταν πρωτογνώρησα την οικογένεια του. Αλλά τώρα έχω πολύ περισσότερο άγχος
(ηρέμησε μωρό μου. Όλα καλά θα πάνε)
Τα λόγια του με καθησυχάζουν. Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μια ψηλή, όμορφη γυναίκα εμφανίζεται μπροστά μας
(Έρικ!)
Αναφωνεί, φανερά χαρούμενη και έπειτα τον αγκαλιάζει
(και εσύ φυσικά θα πρέπει να είσαι η Τέσα!)
Λέει και χωρίς να το περιμένω με αγκαλιάζει. Εντάξει, έχω σαστίσει εντελώς!
(χαίρομαι τόσο πολύ που σε γνωρίζω κορίτσι μου!)
(και εγώ, κυρία Ράιαν)
(επ! όχι πληθυντικός. Και να με λες Τζέσικα, σε παρακαλώ. Ελάτε, περάστε!)
Λέει και την ακολουθούμε μέσα στο τεράστιο σαλόνι
(καθίστε. Θέλετε καφέ;)
(εγώ προσωπικά, όχι. Εσύ αγάπη μου;)
Αγάπη μου; Μμ, λιώνω!
(όχι, ευχαριστώ)
Αποκρίνομαι και καθόμαστε στον καναπέ ενώ η Τζέσικα κάθεται στην πολυθρόνα απέναντι μας
(και για πείτε μου τώρα... πως γνωριστήκατε;)
Ρωτάει και οι ματιές μας με τον Έρικ συναντώνται καθώς θυμόμαστε εκείνη την μοναδική στιγμή στο ασανσέρ.

Οι ώρες περνούν πολύ ήρεμα και ευχάριστα και ομολογώ πως έχω συμπαθήσει ήδη την μητέρα του. Είναι ένας χαρούμενος και αισιόδοξος άνθρωπος με ταυτόχρονα έναν δυναμικό χαρακτήρα. Μοιάζουν με τον Έρικ. Κυρίως στον χαρακτήρα. Όση ώρα συζητάμε τους παρατηρώ προσεκτικά. Το πως μιλάνε ο ένας στον άλλον, τις εκφράσεις τους, τον τρόπο που τα λένε. Από την άλλη Τζέσικα μας κοιτάζει χωρίς να μπορεί να κρύψει την ευτυχία από το πρόσωπο της. Φαίνεται πραγματικά χαρούμενη για εμάς τους δύο. Στρέφω το κεφάλι και βλέπω τον Έρικ να χαμογελάει πλατιά ενώ τα μάτια του λάμπουν από ευτυχία. Ω Έρικ μου! Νιώθω τόση θλίψη για το χαμένο μου αγόρι. Δεν έχει γνωρίσει ποτέ μια πραγματική μάνα και τώρα φαίνεται σαν ένα μικρό παιδάκι μπροστά στην Τζέσικα. Σφαλίζω τα βλέφαρα και γέρνω το κεφάλι μου στον ώμο του
(πέρασε η ώρα. Καλύτερα να πηγαίνουμε)
Πετάει ξαφνικά ο Έρικ και αμέσως ξανά σηκώνω το κεφάλι για να τον κοιτάξω
(τι; γιατί;)
(μα γιατί να φύγετε; μπορείτε να φέρετε τα πράγματα σας εδώ!)
Προτείνει η Τζέσικα και ο Έρικ με κοιτάζει με περιέργεια
(μωρό μου;)
Με ρωτάει, περιμένοντας την δική μου άδεια. Ω Ερικ! πως θα μπορούσα να σου το στερήσω;
(ακούγεται πολύ καλή ιδέα!)
Λέω και το χαμόγελο του γίνεται πλατύτερο. Θα είναι καλύτερο και για τους τρεις μας! Θα γνωρίσουμε καλύτερα ο ένας τον άλλο. Ειδικά για τον Έρικ και την Τζέσικα είναι το καλύτερο!

Αφού έχω κάνει ντουζ, φοράω ένα σλιπάκι και μια μπλούζα του και πέφτω στο κρεβάτι. Είμαι τόσο εξαντλημένη!
(παρατηρώ πως σας αρέσουν τα ρούχα μου, δεσποινίς Πράιορ)
Λέει με πειραχτικό τόνο ο Έρικ καθώς μπαίνει στο δωμάτιο
(τα λατρεύω, κύριε Ράιαν)
Μουρμουρίζω χαμογελώντας. Ύστερα στρέφομαι στο πλευρό μου και παίρνω αγκαλιά το μαξιλάρι, σφαλίζοντας τα βλέφαρα
(κι εγώ λατρεύω εσάς, δεσποινίς Πράιορ)
Ψελλίζει και με φιλάει στο μάγουλο. Έπειτα ξαπλώνει πίσω μου και με τραβάει στην αγκαλιά του, έτσι που η πλάτη μου ακουμπά στο στήθος του
(μυρίζεις θεικά, αγάπη μου)
Προσθέτει σιγανά και με φιλάει στον ώμο, στον λαιμό, στις ωμοπλάτες μοξυ. Αν και είμαι κουρασμένη, νιώθω την επιθυμία να ανθίζει μέσα μου. Στρέφομαι από την άλλη και περνάω το πόδι μου πάνω από τα δύο δικά του
(γιατί με προκαλείς;)
(επειδή μου αρέσει να παίζω μαζί σου, μωρό μου)
Ψιθυρίζει κοντά στο αυτί μου και έπειτα δαγκώνει τον λοβό μου. Χμμ, θέλω να του ορμήξω. Αλλά δεν έχω την δύναμη να το κάνω
(κοιμήσου τώρα)
Προσθέτει με τον ίδιο τόνο ενώ με κλείνει στην αγκαλιά του και με φιλάει στα μαλλιά.