passion

Επιλογή

Τέσα POV

Όταν ξυπνάω, φως πλημμυρίζει το δωμάτιο. Τεντώνομαι και παρατηρώ πως ο Έρικ είναι ξύπνιος και με κοιτάζει με μάτια γλυκά, τρυφερά
(καλημέρα)
Λέει κάπως επιφυλακτικά
(καλημέρα)
(κοιμήθηκες καλά;)
(καλά)
Αν εξαιρέσουμε τις χθεσινές αποκαλύψεις. Σηκώνομαι από το κρεβάτι και βαδίζω προς το μπάνιο. Πηγαίνω στον νιπτήρα και ανοίγω την βρύση για να πλένω το πρόσωπο μου. Ακόμα νιώθω μπερδεμένη. Το κεφάλι μου είναι βαρύ από τις χθεσινές αποκαλύψεις και στις σκέψεις μου υπάρχει μόνο ο Έρικ. Είναι όλοι τους υπεύθυνη για αυτό που συνέβη στον θείο μου. Όσοι ήξεραν και δεν έλεγαν την αλήθεια είναι υπεύθυνοι! Όταν χάσαμε τον θείο μου, ο πατέρας μου έπεσε σε κατάθλιψη. Τον αγαπούσε πολύ. Θυμάμαι όταν ήμασταν μικρές με την Λιζ και πηγαίναμε τα καλοκαίρια στην Ισπανία όλοι μαζί. Θυμάμαι πως μας έπαιρνε δώρα, μας έβγαζε έξω για φαγητό, έπαιζε και ασχολιόταν μαζί μας. Ο θείος μου έχασε την ζωή του για να σώσει κάποιον άλλον και ατίμασαν την μνήμη του λέγοντας ψέμματα.

Σηκώνω το βλέμμα στον καθρέφτη και βλέπω τον Έρικ να στέκεται από πίσω μου και να με ατενίζει με βλέμμα γεμάτο πόνο. Φαίνεται πληγωμένος... όπως κι εγώ. Οι ματιές μας μένουν ενωμένες μέσα από τον καθρέφτη και σκέφτομαι πως... Πως δεν φταίει αυτός για τα λάθη των άλλων. Δεν φταίει σε τίποτα ο Ερικ! Στο κάτω κάτω, δεν μου το είπε για να μην με πληγώσει. Γυρίζω από την άλλη και σηκώνω το κεφάλι για να αντικρίσω ξανά το βλέμμα του
(για τον μόνο λόγο που σε κατηγορώ είναι επειδή δεν μου είπες την αλήθεια...)
Κάνω μια παύση για να πάρω ανάσα και συνεχίζω
(αλλά δεν φταίς εσύ για τα λάθη της οικογένειας σου)
Παρακολουθώ το ύφος του να μαλακώνει. Κλείνει τα μάτια και ξεφυσάει δυνατά, σαν να ανακουφίστηκε
(δηλαδή δεν θα φύγεις;)
Ρωτάει με χαμηλή, τραχιά φωνή ενώ με ξανά κοιτάζει μέσα στα μάτια
(όχι. Δεν θα φύγω)
Του απαντάω και ξαφνικά τυλίγει τα χέρια του γύρο μου, αγκαλιάζοντας με σφιχτά. Σαστίζω και μένω εντελώς ακίνητη
(συγγνώμη! Συγγνώμη απλά... Δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ. Λοιπόν, πάω να ετοιμαστώ για την δουλειά)
(ναι και... Και εγώ)
Τραυλίζω, ακόμα σαστισμένη από την ξαφνική του αγκαλιά και βγαίνω με γρήγορα βήματα από το μπάνιο. Τι έγινε μόλις τώρα;

Η ώρα είναι έξι το απόγευμα κι εγώ έχω τελειώσει από την δουλειά μου, οπότε αποφασίζω να περπατήσω ώστε να καθαρίσω τις σκέψεις μου. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πως ο Ντέιβιντ σκότωσε τον θείο μου. Το σίγουρο είναι πως δεν φταίει ο Έρικ, αλλά όσοι ήξεραν και δεν μίλησαν. Σκέφτομαι πως αν ήμουν στην θέση του Ντομινίκ... Ίσως έκανα κι εγώ το ίδιο. Αλλά ο Έρικ έκανε λάθος! αν μου το έλεγε τότε, τώρα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Η αλήθεια είναι πως τον αγαπώ ακόμη! Ο Έρικ είναι τα πάντα για εμένα και το κατάλαβα στο νοσοκομείο, όταν πήγα να τον χάσω. Αλλά τι φταίει ο Μάικ; Πως θα μπορέσω να του εξηγήσω; πως θα μπορέσω να του πω ότι δεν μπορώ να τον παντρευτώ; Το σίγουρο είναι πως δεν μπορώ άλλο να κρύβομαι. Τον αγαπάω τον Έρικ και θα προσπαθήσω, θα προσπαθήσω να είμαστε ξανά μαζί! Έστω και αν χρειαστεί να πληγώσω τον Μάικ. Θα δώσω ένα τέλος σε όλα αυτά αμέσως τώρα! Παίρνω τηλέφωνο τον Μάικ και του ζητάω να συναντηθούμε σε μια καφετέρια. Καλύτερα να είμαστε σε ουδέτερο έδαφος.