Ο Χορός

3.1K 151 3
                                    

Τέσα POV

Την επόμενη ημέρα πηγαίνω στο γραφείο του Μάικ για να τον βρω. Μετά από τα χθεσινά... χρειάζομαι έναν τρόπο να ξεφύγω. Τα λόγια του Έρικ τριγυρνούν ακόμη μέσα στο μυαλό μου. Γιατί ρε Έρικ; Γιατί με παράτησε τότε; και γιατί θέλει να με βασανίσει τώρα; τώρα που προσπαθώ να φτιάξω κάτι καινούργιο;

Μόλις μπαίνω μέσα στο γραφείο του. Μάικ, παγώνω για μερικά λεπτά καθώς τον βλέπω να κάθεται απέναντι του, φορώντας ένα από τα επίσημα κουστούμια του. Τι θέλει τέτοια ώρα εδώ;
(Τέσα!)
Η φωνή του Μάικ με επαναφέρει στην πραγματικότητα και αμέσως κουνάω το κεφάλι για να συνέλθω. Προσποιήσου, Τέσα! Κάνε την αδιάφορη! Βαδίζω με αποφασιστικό βήμα προς τον Μάικ και μόλις φτάνω κοντά του τον φιλάω στο μάγουλο
(πως και από εδώ;)
(δεν είχα δουλειά σήμερα και είπα να περάσω να σε δω. Πειράζει;)
Ρωτάω και εκείνος χαμογελάει πλατιά
(φυσικά και δεν πειράζει, μάτια μου!)
Απαντάει με γλυκό τόνο και έπειτα φιλάει το χέρι μου. Αυτόματα το βλέμμα μου στρέφεται στον Έρικ, ο οποίος αναδεύεται στην θέση του ενώ παράλληλα πειράζει την γραβάτα του. Λες να ζηλεύει;
(Μάικ, καλύτερα να πηγαίνω εγώ)
Πετάει ξαφνικά και τον παρατηρώ να σηκώνεται από την θέση του. Το ίδιο και ο Μάικ
(εντάξει, Έρικ. Θα τα πούμε αύριο το βράδυ, στον χορό της εταιρίας)
Στον ποιον;
(χορό;)
Αναφωνώ και τα βλέμματα τους στρέφονται επάνω μου
(εγώ καλύτερα να πηγαίνω)
Λέει ο Έρικ και με ένα τελευταίο βλέμμα προς εμένα, φεύγει. Στο καλό!
(αποφάσισα να κάνω έναν φιλανθρωπικό χορό για τα παιδιά με προβλήματα αναπηρίας. Και φυσικά...)
Κάνει παύση καθώς πιάνει το χέρι μου και με τραβάει στην αγκαλιά του
(θα ήθελα να με συνοδεύσεις)
Με σαστίζει η πρόταση του
(Μάικ, είσαι σίγουρος;)
(φυσικά!)
Το ύφος του φαίνεται αποφασιστικό, και μου αρέσει αυτό. Ε δεν νομίζω πως μπορώ να του αρνηθώ.

Έρικ POV

Το βράδυ βρίσκομαι σε ένα μπαρ, κάπου έξω από την πόλη. Πρέπει να πίνω το έκτο η το έβδομο ποτήρι ουίσκι, αλλά δεν με πολύ νοιάζει. Το μόνο που θέλω είναι να μεθύσω για να μπορέσω να την ξεχάσω. Έστω και για δύο γαμημένα λεπτά! Η εικόνα της το πρωί στο γραφείο με τον άλλον... τριγυρίζει συνεχώς μέσα στο μυαλό μου γαμώτο! Δεν μπορώ ούτε να την σκέφτομαι μαζί του!
(βάλε μου ένα ακόμα)
(και μένα το ίδιο!)
Ξαφνικά ακούγεται μια γυναικεία φωνή δίπλα μου. Γυρίζω το κεφάλι και βλέπω μια νεαρή γυναίκα με μαύρα μαλλιά και γαλανά μάτια να μου χαμογελάει
(περιμένεις παρέα;)
Με ρωτάει αλλά δεν της απαντάω. Παίρνω το ουίσκι μου και το κατεβάζω με την
(βλέπω πως δεν είσαι και πολύ ομιλητικός...)
Συνεχίζει και ξεφυσάω. Γιατί όλες οι γυναίκες είναι τόσο εκνευριστικές;
(Κάθριν!)
Λέει και απλώνει το χέρι της. Δεν της δίνω σημασία
(όσο προσπαθείς να με διώξεις τόσο πιο πολύ πεισμωνώ!)
Προσθέτει και ξεφυσάω
(τι θες;)
Ρωτάω κοφτά καθώς στρέφω το βλέμμα μου στο δικό της
(να γνωριστούμε!)
Απαντάει με κεφάτο τόνο και κουνάω καρτερικά το κεφάλι μου. Δεν λέω, φαίνεται ενδιαφέρουσα και όμορφη, αλλά δεν μπορώ να την δω διαφορετικά. Δυστυχώς υπάρχει μόνο μία στο μυαλό μου! Και αυτή η μία δεν πρόκειται να με συγχωρέσει ποτέ για όλα όσα της έχω κάνει!
(λυπάμαι αλλά δεν έχω όρεξη για παιχνίδια)
Λέω και έπειτα σηκώνομαι από την θέση μου. Αφήνω ένα χαρτονόμισμα πακβ στην μπάρα και έπειτα φεύγω από το μαγαζί, χωρίς να κοιτάξω πίσω
(νομίζεις πως θα μου ξεφύγεις έτσι εύκολα;)
Ακούω ξανά την φωνή της από πίσω μου και στριφογυρίζω τα μάτια μου. Τι διάολο θέλει επιτέλους!
(μπορείς να με αφήσεις ήσυχο;)
Γρυλίζω καθώς γυρίζω από την άλλη για να την κοιτάζω κατάματα
(προσπαθώ να σε κερδίσω. Φαίνεσαι πολύ ενδιαφέρον τύπος!)
Τα λόγια της με βάζουν σε σκέψεις. Ίσως είναι μια ευκαιρία αυτή η κοπέλα. Μια ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη
(τι τρέχει;)
(θέλεις να έρθεις αύριο το βράδυ μαζί μου, σε έναν χορό;)
Της προτείνω και τα μάτια της γουρλώνουν από το σοκ. Ξέρω, τελείως άκυρη πρόταση. Αλλά θα ήταν μια καλή ευκαιρία για να κάνω την Τέσα να ζηλέψει. Όπως έκανε και αυτή με μένα σήμερα!
(πλάκα μου κάνεις, έτσι;)
(όχι. Αύριο το βράδυ έχω να πάω σε έναν φιλανθρωπικό χορό και επειδή δεν έχω συνοδό... σκέφτηκα πως ίσως θα ήθελες να πάμε μαζί)
Το σκέφτεται για μερικά λεπτά. Πολλά λεπτά. Ώσπου τελικά λέει:
(εντάξει)
Αυτόματα ένα πλατύ, σατανικό χαμόγελο απλώνεται στα χείλη μου. Τελικά η αυριανή βραδιά θα έχει πολύ ενδιαφέρον!

passionWhere stories live. Discover now