passion

Ίσως

(θα με παντρευτείς Τέσα;)
Τι; Νιώθω πως το εγκεφαλικό έρχεται. Είναι πολύ κοντά. Τι λέει;
(τ τι είπες;)
Ρωτάω τραυλιστά και χαμογελάει στραβά
(θέλω να γίνεις γυναίκα μου. Παντρέψου με!)
Όχι όχι όχι, δεν μπορεί να γίνει αυτό!
(όχι, δε δεν γίνεται. Συγγνώμη)
Λέω ενώ σηκώνομαι και βγάζω τα γάντια
(Τέσα, περίμενε!)
(συγγνώμη Έρικ. Χρειάζομαι λίγο χρόνο μόνη μου)
Λέω και βγαίνω γρήγορα από το δωμάτιο. Δεν μπορώ να τον παντρευτώ. Δεν γίνεται!

Έρικ POV

Δεν καταλαβαίνω. Είπα κάτι παράλογο; Δεν είμαστε και λίγο καιρό μαζί και επιπλέον αγαπιόμαστε. Δεν καταλαβαίνω τι την έπιασε. Βγάζω τα γάντια και σηκώνομαι από το πάτωμα. Που να πάρει, αν πριν είχα άγχος... τώρα πραγματικά έχω τρελαθεί. Γιατί λέει πως δεν γίνεται; τι τρέχει εδώ; τι έχει μέσα στο κεφάλι της αυτή η γυναίκα; Αμέσως πηγαίνω μπροστά από τον σάκο και αρχίζω να τον χτυπάω δυνατά, προσπαθώντας να εκτονωθώ.

Όλη την ημέρα με αποφεύγει. Μπαίνω στο δωμάτιο, αμέσως βρίσκει μια δικαιολογία και φεύγει. Μια θα κάνει μπάνιο, μια κάτι την θέλουν τα κορίτσια και τέτοια. Είμαστε στο καθιστικό με τα παιδιά, πάω να την αγκαλιασω και τραβιέται. Που να πάρει δηλαδή! Επειδή δεν θέλω ούτε να την πιέσω αλλά ούτε και να τσακωθούμε, αποφάσισα να κλειστώ στο γραφείο μου.

Ξαφνικά η πόρτα χτυπάει και ελπίζω να είναι η Τέσα. Αλλά τελικά είναι η Τζέσικα
(έλα μαμά, πέρασε)
Λέω και μπαίνει μέσα κλείνοντας την πόρτα πίσω της
(σου έφερα τσάι)
Λέει καθώς με πλησιάζει και αφήνει την κούπα με τον καφέ μπροστά μου
(σ'ευχαριστώ μαμά)
Μουρμουρίζω και πίνω μια γουλιά από το ζεστό ρόφημα. Απαλ υπέροχο!
(τι συμβαίνει αγόρι μου; Όλη την ημέρα είσαι κλεισμένος εδώ μέσα)
Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα με ρωτούσε
(έχω πολύ δουλειά μαμά)
Αποκρίνομαι ήρεμα ενώ τρίβω το πίσω μέρος του σβέρκου μου
(δεν με πείθεις. Κάτι έγινε με την Τέσα, είμαι σίγουρη!)
Πφφ, τι νόημα έχει να το κρύβω;
(της ζήτησα να με παντρευτεί)
Της ανακοινώνω και το βλέμμα της γεμίζει με χαρά
(αλήθεια;)
(ναι, αλλά μην βιάζεσαι)
Λέω και εκείνη κατσουφιάζει
(γιατί αγόρι μου;)
(επειδή δεν μου απάντησε ακόμη και όλη την ημέρα με αποφεύγει, επίτηδες φυσικά!)
Ξεφυσάω δυνατά ενώ τραβάω τα μαλλιά μου. Ξαφνικά αρχίζει να γελάει. Περίεργο!
(τι είναι το τόσο αστείο;)
Ρωτάω και την κοιτάζω
(το ύφος σου αγόρι μου. Αγχώνεσαι τόσο πολύ! Αφού στο τέλος θα πει ναι και το ξέρεις)
Έλα όμως που δεν το ξέρω
(με προβλημάτισε πολύ η συμπεριφορά της μαμά. Έπρεπε να την έβλεπες όταν της το είπα. Είχε πανικοβληθεί! λες και της είπα πως η γη θα καταστραφεί!)
(δως της λίγο χρόνο αγόρι μου και μην πιέζεις τα πράγματα)
(μα δεν τα πιέζω! Απλά νομίζω πως αντιδράει υπερβολικά)
Πραγματικά, θα ήθελα να ήμουν έστω και για δύο λεπτά μέσα στο μυαλό της!
(ηρέμησε αγάπη μου. Θα δεις, όλα θα πάνε καλά!)
Λέει με σιγουριά στον τόνο της φωνή της. Ελπίζω να έχει δίκιο. Διαφορετικά... δεν ξέρω τι θα συμβεί.