passion

Εφιάλτης Η Όνειρο;

Έρικ POV

Ανοίγω τα μάτια και νιώθω τον σφυγμό μου να χτυπάει κόκκινο. Θεέ μου τι ήταν αυτό; Ανακάθομαι και παρατηρώ πως η Τέσα δεν είναι δίπλα μου. Να πάρει! Αμέσως πετάγομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω γρήγορα κάτω. Όλοι βρίσκονται στην νησίδα της κουζίνας και τρώνε πρωινό
(μήπως είδατε την Τέσα;)
Ρωτάω βιαστικά και όλοι με κοιτάζουν σαστισμένοι
(όχι, δεν την είδαμε καθόλου σήμερα)
Απαντάει η Τζεν και αμέσως νιώθω τον πανικό να με πνίγει. Αυτός ο εφιάλτης... γαμώτο! Τρέχω πάνω κάτω σε όλο το σπίτι. Την ψάχνω παντού, σε όλα τα δωμάτια, ακόμα και έξω στον κήπο, αλλά δεν την βρίσκω και τρελαίνομαι. Που να πάρει η οργή, που είσαι Τέσα; Πηγαινοέρχομαι μέσα στο σαλόνι ενώ παράλληλα περνάω το χέρι από τα ήδη ανακατεμένα μου μαλλιά. Σκέψου Ράιαν, που μπορεί να είναι;
(μην αγχώνεσαι ρε. Δεν μπορεί να άνοιξε η γη και να την κατάπιε. Απλώς πήγε κάπου και ξέχασε να σου το πει. Εκτός και αν το κάνει επίτηδες)
Λέει ο Ντέιμον και κουνάω το κεφάλι. Εντάξει, ξέρω πως την αρέσουν τα παιχνίδια αλλά δεν νομίζω πως θα μπορούσε να μου κάνει κάτι τόσο χοντρό. Ειδικά μετά τα χθεσινά. Ξαφνικά μου έρχεται η σκέψη πως δεν έψαξα κάτω στο γυμναστήριο. Κατεβαίνω τρέχοντας και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά καθώς βλέπω ότι η πόρτα είναι μισάνοιχτη. Την ανοίγω αργά και αφήνω μια μεγάλη ανάσα ανακούφισης. Ω δόξα τον Θεό! Εγώ τρελάθηκα από την αγωνία μου και αυτή... όλες αυτές της ώρες... ήταν εδώ κάτω. Μένω στην είσοδο της πόρτας και την παρακολουθώ να χτυπάει τον σάκο. Ομολογώ πως είναι πολύ σέξι. Με το κολάν και την μπλούζα που είναι δεμένη ψηλά στην μέση της. Έχει γυμνασμένο σώμα και ωραίες καμπύλες. Παρατηρώ το τατού στο πλευρό της που αχνοφαίνεται και τα μαλλιά της που είναι μαζεμένα σε ουρά να τινάζονται δεξιά και αριστερά. Είναι πραγματικά τόσο ελκυστική. Επιμένω πως θέλω να την κάνω γυναίκα μου! Να είναι δική μου για πάντα. Ξαφνικά στρέφεται και παίρνει μια απότομη εισπνοή έκπληξης καθώς με βλέπει. Εγώ πάλι συνεχίζω να την κοιτάζω, εντελώς ατάραχος
(καλημέρα)
Λέει χαμογελώντας σφιγμένα και εγώ νιώθω την καρδιά μου να βουλιάζει στο απόλυτο κενό
(καλημέρα...)
Αποκρίνομαι σιγανά και την πλησιάζω με αργά βήματα
(γιατί δεν με ξύπνησες;)
Ρωτάω και εκείνη σκύβει για να πάρει το μπουκάλι με το νερό της
(φαινόσουν πολύ ήρεμος και... δεν μου πήγε καρδιά)
Απαντάει κάπως διστακτικά και το βλέμμα της συναντά στιγμιαία το δικό μου
(πως αισθάνεσαι από εχθές;)
Ρωτάω με ήπια, σταθερή φωνή καθώς τώρα στέκομαι μπροστά της και την παρακολουθώ να χαμηλώνει το κεφάλι της, φανερά αγχωμένη
(προσπαθώ να είμαι κάπως καλύτερα...)
Μουρμουρίζει και σηκώνει το κεφάλι για να με κοιτάξει
(εσύ;)
Με ρωτάει και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(και εγώ... προσπαθώ να είμαι κάπως καλύτερα)
Επαναλαμβάνω τα λόγια της και έπειτα περνάω νευρικά το χέρι από τα μαλλιά μου. Η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη ένταση. Μπορώ να νιώσω το πόσο νευρική είναι αυτή την στιγμή απέναντι μου, μπορώ να καταλάβω ότι αισθάνεται άβολα με την παρουσία μου. Αχ Τέσα!
(λοιπόν... εγώ πάω πάνω. Θα τα πούμε αργότερα)
Μουρμουρίζω, φανερά αμήχανος και εκείνη μου χαρίζει ένα αδύναμο χαμόγελο. Έπειτα φεύγω από το δωμάτιο, νιώθοντας ο πιο ηλίθιος άντρας του κόσμου. Πως έκανα έτσι! Λες και την γνωρίζω τώρα! Πρέπει να φάνηκα πολύ γελοίος μπροστά της. Ανεβαίνω γρήγορα τα σκαλιά για το δωμάτιο μας και έπειτα βαδίζω γρήγορα στο μπάνιο. Βγάζω τα ρούχα μου και μπαίνω μέσα στην ντουζιέρα. Ανοίγω την βρύση και το ζεστό νερό πέφτει σαν καταρράκτης επάνω μου. Πως θα μπορέσω να τα ξανά βρω μαζί της; Τι μπορώ να κάνω για να καταλάβει πόσο την θέλω! πόσο την αγαπώ! Παίρνω το σαμπουάν μου από το ράφι δίπλα μου και αρχίζω να λούζω τα μαλλιά μου. Τρίβω νευρικά το κεφάλι μου, λες και προσπαθώ να το βγάλω από την θέση του, η έστω να κατέβει μια ιδέα από αυτό. Είμαι απελπισμένος. Αλλά και θυμωμένος με τον εαυτό μου. Ξαφνικά, νιώθω ένα απαλό αγγλικά στο μπράτσο μου και στρέφω απότομα το κεφάλι για να την δω να στέκεται πίσω μου και να με κοιτάζει με σκοτεινό βλέμμα
(Τέσα...)
(σσς, μην μιλάς!)
Μουρμουρίζει και την επόμενη στιγμή, τα χείλη της ενώνονται με δικά μου. Τι γίνεται εδώ;
(Τέσα, είσαι καλά;)
Ρωτάω χαμηλόφωνα και εκείνη χαμογελάει στραβά
(είναι κακό που θέλω τον μέλλοντα σύζυγο μου αυτή την στιγμή μέσα στην ντουζιέρα;)
Τον μέλλοντα σύζυγο της; Με τρελαίνει αυτή της η πρόταση
(πως το είπες αυτό;)
Ρωτάω σιγανά και εκείνη χαμογελάει πλατιά καθώς περνάει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου
(νομίζω πως άκουσες καθαρά την πρόταση μου)
(ναι αλλά... με αποκάλεσες μέλλοντα σύζυγο σου)
(και είναι κακό αυτό;)
Τα μάτια της προδίδουν τον πόθο της και το χαμόγελο της... είναι λες και μου δίνει το πράσινο φως
(γαμώτο Τέσα!)
Μουγκρίζω και τα χείλη μου ορμάνε στα δικά της ενώ παράλληλα την σηκώνω στην αγκαλιά μου και την κολλάω στον κρύο τοίχο του ντουζ. Τα δάχτυλα της μπλέκονται στα μαλλιά μου ενώ εγώ σφίγγω το σώμα της κάνω μου
(σε θέλω!)
Ψιθυρίζει πάνω στα χείλη μου, κάνοντας με να χαμογελάσω αυτάρεσκα
(είμαι όλος δικό σου... για πάντα!)
Αποκρίνομαι σιγανά και τα χείλη μας ενώνονται ξανά, κάνοντας την καρδιά μου να χτυπάει το ίδιο δυνατά με την δική της. Επιτέλους είμαστε ξανά καλά! Ευτυχώς που ξανά σκέφτηκε την πρόταση μου. Την λατρεύω αυτή την γυναίκα, είναι η μοναδική για εμένα και δεν θέλω να την ξανά χάσω για κανένα λόγο. Όσο για το μέλλον... θα δείξει. Προς το παρόν, δεν σκοπεύω να της ζητήσω παιδιά. Αν είναι να έρθει... θα έρθει.