Κεφαλαιο 10

160 10 0
                                    

Μεριά Άρτεμης

Ώπα ώπα είμαι στην αγκαλιά του βλάκα!!! Δεν το πιστεύω. Για ποιό λόγο με αγκάλιασε και γιατί ενώ πρέπει δεν θέλω να φύγω.

Γιατί αρχίζεις να νιώθεις πράγματα γι αυτόν.

Σκάσε ηλίθια φωνούλα. Δεν νιώθω τίποτα γι αυτόν και θα στο αποδείξω.

Τον έσπρωξα με όση δύναμη είχα και απομακρύνθηκε. Με κοίταξε στα μάτια και μετά στα χείλη. Γύρισε από την άλλη άνοιξε την πόρτα έφυγε και ξανα κλείδωσε. Βλάκα!! Γιατί την κλείδωσες. Ούτε τουαλέτα δεν θα πάμε. Γελοίε!! Αχχχ θέλω να του σπάσω το κεφάλι.

Δυστυχώς έχουν περάσει πέντε μέρες και οι δικοί μου δεν με έχουν βρεί. Αυτοί ακόμα με κρατάνε και με βγάζουν μόνο για τουαλέτα και κάποιος μου φέρνει φαί. Αυτόν δεν τον έχω δεί ξανά καθώς δεν ήρθε να μου φέρει φαγητό. Ο αδερφός του έχει έρθει δύο φορές και μπορώ να πώ πως αρχίζω να τον συμπαθώ.

Έχω βαρεθεί την ζωή μου δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα. Από τον ήλιο μπορώ να καταλάβω πως είναι απόγευμα. Ξαφνικά άκουσα την πόρτα να ξεκλειδώνει και σηκώθηκα. Ήταν ο Μέισον ο αδερφός του βλαμμένου.

<<Πάμε.>>
<<Πού?>> τον ρώτησα εγώ τρομαγμένη. Λέτε να αποφασίστηκε να με σκοτώσουν.
Παναγία μου είμαι πολύ νέα ακόμα για να πεθάνω..

<<Θα με σκοτώσετε?>> ρώτησα φανερώς φοβισμένη.
<<Όχι καλέ πάς καλά. Απλώς θέλω να σε πάω μια βόλτα. Είσαι εδώ μέσα εφτά μέρες. Νομίζω πως θα έχεις βαρεθεί.>>
Ένα τεράστιο χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μου κι έτρεξα στην αγκαλιά του.

Είχε μείνει κόκαλο και με κοιτούσε. Εμ ναί οκέυ ήταν κάπως άβολο. Τι βλακεία έκανα. Απομακρύνθηκα από αυτόν και βγήκαμε στην αυλή του κάστρου. Εκεί που καθόμασταν ήρεμοι στο παγκάκι ήρθε ένας υπηρέτης.

<<Κύριε συγγνώμη για την ενόχληση όμως ο Βασιλιάς ζήτησε να είστε παρών στην σύσκεψη>> είπε εκείνος και ο Μέισον ξεφύσιξε ενοχλημένος. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θέλει να περνάει χρόνο μαζί μου.

<<Πρέπει να φύγω. Συγγνώμη. Δεν υπάρχει κάποιος να σε προσέχει οπότε πρέπει να γυρίσεις.>> είπε και εγώ δυσανασχέτισα.
<<Σε παρακαλώ δεν πρόκειται να φύγω. Απλώς άφησέ με έστω και λίγο. Δεν θέλω να μπώ τόσο γρήγορα στην φυλακή μου.>> είπα με ένα ναζιάρικο ύφος.
<<Δεν γίνεται. Δεν υπάρχει κάποιος να σε προ..>> είπε όμως μια άλλη αντρική φωνή τον διέκοψε.

Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!Where stories live. Discover now