Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!

Κεφαλαιο 31

Δεν ξέρω πόση ώρα είμαι μέσα στην αγκαλιά του και χαζεύω τον τρόπο με τον οποίο ρέει ορμητικά το νερό κάτω στην λιμνούλα. Εκείνος παίζει με τα μαλλιά μου και με κρατάει σφιχτά λες και φοβάται πως θα του φύγω. Δεν τον κατηγορώ βέβαια, τις περισσότερες φορές έφευγα χωρίς να του πω λέξη, όμως τώρα δεν θα το κάνω. Στην αγκαλιά του νιώθω τόση ασφάλεια και ξέρω πως αυτό δεν είναι σωστό. Στην σχολή μάς έμαθαν να δημιουργούμε μόνοι μας την ασφάλεια γιατί αν στηριζόμαστε στους άλλους κάποια στιγμή θα τους χάσουμε και τότε δεν θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε.  

<<Λούκας.>> είπα σχεδόν ψιθυριστά. Η ησυχία της φύσης έχει μια υπέροχη μαγεία γι'αυτό δεν θέλω να την χαλάσω αλλά αν δεν τον ρωτήσω θα σκάσω.

<<Μμμ..>>μούγκρισε εκείνος γιατί προφανώς κι αυτός ένιωθε την ίδια χαλάρωση με μένα.

<<Είσαι ερωτευμένος με την γυναίκα σου?>> ρώτησα και για να πω την αλήθεια φοβήθηκα πολύ την απάντησή του. Έφυγα για λίγο από την αγκαλιά του κι έστρεψα όλη μου την προσοχή στα μάτια του. Αυτά τα δυο μάτια το ξέρω πως θα μου πούνε την αλήθεια.  Εκείνος κοίταξε τον καταρράκτη κι άρχιζε να παίζει νευρικά με τα χέρια του.

Δεν το πιστεύω γιατί τόση αμηχανία?? Μήπως νοιάζεται πραγματικά για εκείνη?? Ηλίθια Άρτεμης γιατί ξανά αφέθηκες σ'αυτόν τον βλάκα?? Αυτός δεν ενδιαφέρεται για σένα , μόνο να περάσει την ώρα του θέλει.

Μ'αυτές τις σκέψεις σηκώθηκα απότομα, φόρεσα την μπλούζα μου και φεύγοντας γύρισα και του είπα <<Καλά άστο δεν χρειάζεται να απαντήσεις!>> όμως μόλις έστρεψα το κορμί μου από την απέναντι κατεύθυνση, πετάχτηκε από το πάτωμα κι έπιασε σφιχτά τον καρπό μου.

Από την δύναμη που έβαλε με έκανε να παραπατήσω και να πέσω στο στήθος του. Έπιασε απαλά την μέση μου και με κοίταξε με έναν τρόπο που πρώτη φορά έβλεπα. Έδειχνε τόση αγάπη, τόσο πάθος που πραγματικά με μπέρδεψε ακόμη πιο πολύ. 

<<Γιατί βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα?>> είπε τόσο απαλά που με έκανε να ανατριχιάσω.

<<Γιατί σε ξέρω Λούκας. Όταν παίζεις με τα δάχτυλά σου νιώθεις αμηχανία ή τύψεις.....>> και στην τελευταία λέξη έμεινα. Τύψεις!!! Σωστά αυτό είναι. Μα πώς δεν το σκέφτηκα, τι χαζή!! Νιώθει τύψεις που είναι παντρεμένος μαζί της και τώρα είμαστε μαζί σαν κρυφό ζευγαράκι.

<<Συγγνώμη.>> χαμήλωσα το κεφάλι μου και έβαλα μια τούφα πίσω από το αυτί μου. Εκείνος έπιασε το πιγούνι μου και με έκανε να τον κοιτάξω. Μη, μη το κάνεις αυτό δεν θέλω αυτή τη στιγμή να σε κοιτάω, ντρέπομαι.