Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!

Κεφαλαιο 51

Ο τρελαμένος αέρας μαστιγώνει το πρόσωπό μου και με υποχρεώνει να κλείσω τα μάτια μου όσο πιο σφιχτά μπορώ. Το άλογό μου τρέχει με όλη του την δύναμη και πλέον έχουμε φτάσει την Χέιλι, η οποία έχει στην πλάτη της τον Λούκας. Εκείνος σε αντίθεση με μένα απολαμβάνει με κάθε τρόπο αυτό τον κρύο αέρα. Έχει ορθάνοιχτα τα μάτια του και δεν δείχνει ίχνος από το τρέμουλο που θα έπρεπε να τον κυριεύει. Τα μάτια του κινούνται σαν τρελά σε όλη την έκταση του δάσους και με κάνει να ανησυχώ. Τους ψάχνει και κάτι μου λέει πως αυτό δεν θα μας βγεί σε καλό. Είμαστε χωρίς σχέδιο και το μόνο που θα πετύχουμε είναι να σκοτωθούμε.

<<Τι ξεροκέφαλος που είσαι.>> γυρνάω προς τα δεξιά στην μεριά του και φωνάζω για να νικήσει η φωνή μου τους ήχους που προκαλεί ο άνεμος. Εκείνος γυρίζει έκπληκτος και καρφώνει τα μάτια του στα δικά μου κουνώντας το κεφάλι του.

<<Τί?>> φωνάζει κι εκείνος για να τον ακούσω.

<<Λέω ότι είσαι ξεροκέφαλος. Θα σκοτωθούμε.>>

<<Αν είσαι ερωτευμένη μαζί μου δεν θα μας συμβεί τίποτα απολύτως.>> Σηκώνω το χέρι μου και το χτυπάω απαλά στο κεφάλι μου για να του δείξω το πόσο χαζή θεωρώ την απάντησή του. Δεν το συνεχίζω όμως διότι λίγα μέτρα μακριά μας διακρίνω δυο φιγούρες να είναι γυρισμένες προς το μέρος μας και να μας περιμένουν. Ο Λούκας αρπάζει βίαια τα χαλινάρια της Χέιλι και την σταματάει με συνοπτικές διαδικασίες. Εγώ από την άλλη πιάνω ήρεμα την χαίτη του αλόγου μου και με την απαλή φωνή μου το αναγκάζω να μείνει ακίνητο. Κοιτάζω τον Λούκας όμως αυτός δεν γυρνάει προς τη μεριά μου και μένει προσηλωμένος στις απέναντι φιγούρες, που δεν είναι άλλες πέρα από τον Βασιλιά και τον Ορφέα. Ωραία και τώρα θα πεθάνουμε. Όχι όχι μπράβο Λούκας αγόρι μου καλά τα κατάφερες.

Ξεγλιστράει με ευκολία από το άλογό του και τα πόδια του σκάνε με δύναμη στο έδαφος δημιουργώντας έναν ήχο που με κάνει να ανατριχιάσω. Έχω ένα κακό προαίσθημα και δεν θέλω να τον αφήσω να τους πλησιάσει. Χωρίς να το καταλάβω εκείνος έχει ήδη φτάσει κοντά τους και τους κοιτάει με μια οργή που με τρομάζει. Τα δάχτυλά του συρρικνώνονται σε μια γροθιά και τα κρατάει ακίνητα στα πλάγια του κορμιού του. 

<<Τα παιχνιδάκια σας τελείωσαν.>> τους φωνάζει αλλά αυτοί δεν φαίνεται να ταράζονται. Για την ακρίβεια είναι λες και δεν μίλησε κανείς. Ο Ορφέας γελάει με την αποτυχημένη προσπάθεια του Λούκας να τον τρομοκρατήσει ενώ ο Βασιλιάς δεν τον κοιτάει καν. Αυτές τους οι αντιδράσεις με κάνουν να σκέφτομαι πως η αρχική μου σκέψη ήταν σωστή. Δεν υπάρχει περίπτωση να την βγάλουμε καθαρή.