Κεφαλαιο 32

95 6 0
                                    

Πήγα στο δωμάτιό μου και έβαλα το μοναδικό τζιν που είχα φέρει μαζί μου. Η αλήθεια είναι πως δεν ταίριαζε με τα καθώς πρέπει ενδύματα που φορούν οι γυναίκες σ'αυτό το παλάτι αλλά δεν με νοιάζει. Επιπλέον έβαλα ένα στενό μαύρο μπλουζάκι με τιράντες. Δεν νιώθω πολύ άνετα μ'αυτό διότι τονίζει το πλούσιο μπούστο μου όμως είναι το μοναδικό που έχω. 

Καθώς ντυνόμουν ο εφιάλτης που είχα δει στριφογύριζε μέσα στο μυαλό μου αναγκάζοντάς με να κλείσω σφιχτά τα μάτια μου, μήπως και διώξω αυτή την άθλια εικόνα. Πολύ φοβάμαι πως αυτό δεν είναι ένα απλό χαζό όνειρο που δεν έχει νόημα. Μπορεί να σας φανεί χαζομάρα όμως νομίζω πως είναι προφητικό. Αν δεν δράσω γρήγορα για να αποτρέψω τον μπαμπά μου τότε πιστεύω πως κάτι πολύ κακό θα συμβεί. 

Δεν ξέρω τίποτα γι'αυτόν τον κόσμο πράγμα που δεν με βοηθάει στο να τους σώσω. Νομίζω πως ο μπαμπάς μου θέλει τα πετρέλαια και το νερό που βρίσκονται σ'αυτόν τον πλανήτη αλλά και πάλι ούτε γι'αυτό είμαι απολύτως σίγουρη. Πρέπει να μάθω τι κρύβει αυτός ο καταπληκτικός πλανήτης και μετά να δράσω.

Μ'αυτές τις σκέψεις έτρεξα κάτω στην κουζίνα για να πάρω τις πληροφορίες που αναζητούσα. Μόλις μπήκα μέσα αντίκρισα δυο υπηρέτριες οι οποίες μου χαμογέλασαν και συνέχισαν αυτό που κάνανε. Από ότι κατάλαβα πρέπει να φτιάχνανε πρωινό. Τις πλησίασα και αυτές με κοίταξαν παραξενεμένες. 

<<Θέλετε κάτι δεσποινίς?>> με ρώτησε η κοπέλα με την οποία πρέπει να έχω περίπου την ίδια ηλικία. Πρέπει να είμαι φιλική για να αρχίσουν να με εμπιστεύονται. Πρέπει να μάθω όσα περισσότερα μπορώ.

<<Εμ όχι ευχαριστώ. Μπορείς να με φωνάζεις Άρτεμης.>> με κοίταξαν και οι δυο έκπληκτες όμως συνέχισαν τη δουλειά τους. 

<<Εε συγγνώμη που σας ξανά ενοχλώ όμως θέλω να μάθω τις ομορφιές αυτού του πλανήτη.>> 

<<Τί εννοείτε?>> μου απευθύνθηκε η άλλη κοπέλα με ένα κενό βλέμμα.  Ωραία απ'αυτήν δεν θα μάθω τίποτα. Πρέπει να ασχοληθώ περισσότερο με την άλλη.

<<Εννοώ ότι θέλω να γνωρίσω τα μυστικά αυτού του κόσμου.>> γύρισα και κοίταξα μόνο την κοπέλα που με ενδιέφερε. Μέσα στο βλέμμα της φαινόταν πως ήθελε να μου αποκαλύψει πολλά όμως κάτι την εμπόδιζε. Μα τι το τόσο σοβαρό μπορεί να κρύβει αυτός ο κόσμος? Τί μπορεί να ξέρει ο μπαμπάς μου που τον κάνει να ποθεί τόσο πολύ αυτό το μέρος?

<<Αν θες απαντήσεις μπορώ να σε βοηθήσω.>> άκουσα από πίσω μου μια γνώριμη φωνή που με έκανε να μουδιάσω και να μην γυρίσω προς τη μεριά του. Γαμώτο αυτό ήταν τον τελευταίο άτομο που ήθελα να μάθει ότι σκαλίζω τα πράματα. 

Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora